γράφει ο Κων/νος
Σπ. Δρακάτος
Η είδηση που δημοσιεύτηκε σήμερα (06/02) λέει ότι: «Oπως δήλωσε η εκπρόσωπος του Στέιτ
Ντιπάρτμεντ, Τζένιφερ Ψάκι, «υποστηρίζουμε
το δικαίωμα της Κύπρου για έρευνες ανοικτά των ακτών της. Εξακολουθούμε να
πιστεύουμε ότι το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο του νησιού θα πρέπει να
μοιραστούν δίκαια ανάμεσα στις δύο κοινότητες στο πλαίσιο μιας συμφωνίας» και συμπληρώνει ότι αυτή (η είδηση), έγινε δεκτή με μεγάλη
ικανοποίηση στη Λευκωσία και λόγω της χρονικής συγκυρίας, ενόψει της
έναρξης ενός νέου γύρου συνομιλιών για το....
Κυπριακό. Με την παρέμβαση αυτή, οι
Αμερικανοί αναδεικνύουν για μια ακόμα φορά το ενδιαφέρον τους για το Κυπριακό -
αλλά και τον ρόλο που προτίθενται να παίξουν στη νέα προσπάθεια για την
εξεύρεση λύσης».
Διάβασα και
ξαναδιάβασα αυτή την είδηση για να σιγουρευτώ ότι δεν κάνω λάθος. Λέω λοιπόν,
ότι η πρώτη αντίδρασή μου ήταν ένα «ΩΧ», που πολλαπλασιαζόταν επί όσες φορές
την διάβαζα, Χ2, Χ3, και μέχρι Χ7, όπου και σταμάτησα, γιατί το «ωχ» είχε γίνει
τόσο μεγάλο που αισθάνθηκα την ανάγκη να ανοίξω το… παράθυρο, χειμωνιάτικα. Η
Λευκωσία όμως, όχι βέβαια τα ντουβάρια των κτηρίων της, αλλά κάποια άλλα «ντουβάρια»
με έτσι κι’ έτσι νοημοσύνη, την έκαναν δεκτή με μεγάλη ικανοποίηση, λέει. Και
όταν γράφω «ντουβάρια» με εισαγωγικά, δεν εννοώ, φυσικά, κάποιους διανοητικά ελαττωματικούς,
αλλά αυτούς που «χειρίζονται» και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, με άλλα λόγια τους
«σπεκουλαδόρους». Προφανώς, είναι οι ίδιοι που εύρισκαν την ευτυχία του
Κυπριακού Λαού, στο σχέδιο «Ανάν».
Τι να ήταν,
άραγε, αυτό που τους «ικανοποίησε μεγάλως», αντί να τους βάλει σε μεγάλη
ανησυχία; Μήπως η έκφραση «…υποστηρίζουμε
το δικαίωμα της Κύπρου…»; Όχι βέβαια,
γιατί ως Κύπρο δεν εννοούν το κομμάτι με έδρα την Λευκωσία, το κράτος της Κύπρου
δηλαδή, αλλά αυτό που λένε ξεκάθαρα παρακάτω: «Εξακολουθούμε» λέει η
ανακοίνωση «να πιστεύουμε ότι το πετρέλαιο και το φυσικό
αέριο του νησιού θα πρέπει να μοιραστούν δίκαια ανάμεσα στις δύο κοινότητες στο
πλαίσιο μιας συμφωνίας». Να «...μοιραστούν
δίκαια…», λέει… Άβυσσος η ψυχή του… σπεκουλαδόρου.
Πάντως, το
ότι την εκμετάλλευση την έχει αναλάβει Αμερικανική εταιρεία, είναι μια σιγουριά
ότι θα… μοιραστούν δίκαια.
Τότε; Τότε…
φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες… ή αλλιώς, ας φιλάμε τα ρούχα μας και
βλέπουμε… κύριοι της «μεγάλης ικανοποίησης».