Γράφει ο Γ. Παναγοπουλος.
Αγαπητό καφενείο
Οι κρίσεις έχουν και τα θετικά τους. Αν μη τι άλλο, η συνολική κρίση που ταλανίζει την Ελλαδα εδώ και 2-3 χρόνια ξεγύμνωσε μια ολόκληρη σειρά απο μύθους, τους οποίους ζούσαμε στο φούλ. Χωρίς σειρά προτεραιότητας και για παράδειγμα μόνο:
Ότι στην Ελλάδα είχαμε δημοκρατία. Ουσιαστικά ψηφίζαμε εδώ και δεκαετίες τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι οποίες και συγχωνεύθηκαν όταν έπεσαν οι μάσκες.
Ότι υπήρχε σοσιαλισμός στην Ελλάδα. Φούσκα ......
τροφοδοτούμενη απο δανεικά ήταν.
Ότι τα κολλεγιόπαιδα και οι γόνοι κάνουν καλούς ηγέτες.. Το ενα κολλεγιόπαιδο ήθελε να μας γλυτωσει απο τα βράχια αλλά ήταν δύσκολο τελικά και αποτραβήχτηκε κουρασμένος. Το αλλο κολλεγιόπαιδο που έκανε διπλωματική εργασία ότι η Ελλαδα πρέπει να προσέλθει στο ΔΝΤ, λιποθύμισε όταν τον στρίμωξαν σε ένα δωμάτιο για 2 ώρες και έφαγε μερικά μπινελίκια και παρέδωσε τα όπλα παρόλο που ήταν καλός στο καγιάκ.Το τρίτο και καλύτερο κολλεγιόπαιδο αφού εκλέχθηκε για να επαναδιαπραγματευτεί σκληρά και εφόσον του είπαν "όχι", βάλθηκε να ξεζουμίσει ότι δεν ξεζούμισαν οι προηγούμενοι, αλλά μας προσφέρει και πανελλαδικό wifi. If you can't beat them join them.
Ότι το ευρώ θα σήμαινε μια ισχυρή Ελλάδα, γιατί μπαίνουμε στο κλαμπ των ισχυρών. Προκύπτει ότι μπήκαμε στο μαντρί της Γερμανίας. Και οι πόρτες είναι χτισμένες, κάτι σαν hotel California δηλαδή.
Ότι μπήκαμε στην ΟΝΕ. Η λέξη "μπήκαμε" είναι μια ελεύθερη προσέγγιση βέβαια, στην ουσία το dream team μπαλαμούτιασε τα νούμερα με λίγη βοήθεια απο την Goldman Sachs και πιάσαμε τα κριτήρια του Μαάστριχτ σε μια νύχτα. Ξέρετε, το ιδιο dream team που υπογράφει μνημόνια, σχεδιάζει χαράτσια, περνάει διάφορα αντισυνταγματικά απο την "βουλή", που τους βάζουν και πρωθυπουργούς ακόμα αν χρειαστεί. Προκύπτει ότι οι ίδιοι ειναι τελικά, όποιον ψηφίσεις αυτοί κόβουν πεπόνι.
Ότι οι Έλληνες είναι απλά έξυπνοι: είχαμε βρει τρόπο να κάνουμε "τις δουλειές μας" .... έξυπνα.
Κατά τα άλλα φταίνε οι έξω. Έντάξη μπορεί να φταίνε και αυτοί, αλλά πρέπει να πας γυρεύοντας και εσύ. Όταν μια χώρα βαδίζει βάση μύθων, το στραπάτσο δεν είναι ποτέ μακρυά. Και εδώ μια επισήμανση: ακούμε πολλά άλλα διάφορα. Ότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν καταστροφή για την Ελλαδα. Ότι μια έξοδος της Ελλάδας θα ήταν καταστροφή για το ευρώ. Ότι ήταν λάθος ο χάρτης του όλου εγχειρήματος της ΟΝΕ και πρέπει να αλλάξει. Που ουσιαστικά σημαίνει ότι πρέπει η Γερμανία, ως κύρια αρχιτέκτονας του κερδοφόρου για αυτήν εγχειρήματος του ευρώ, να αλλάξει πορεία και να κάνει την "Ένωση" αυτό που εμείς νομίζαμε ότι ήταν, όταν μας "έμπασε" μέσα ο εκσυγχρονιστής και το dream team με συνοπτικές διαδικασίες και απροετοίμαστους.. Ειναι λίγο σαν να παντρεύτηκες κάποιον που νόμιζες ότι ήταν ιδανικός για σένα, τελικά όμως ανακαλύπτεις ότι δεν σου κάνει, αλλά μένεις μαζί του παρόλο που σε δέρνει κάθε μέρα... γιατί ελπίζεις ότι θα αλλάξει.
Μα είναι ρεαλιστικά όλα αυτά? Και αν δεν ιδρώσει κανενός το αυτί αν βγούμε έξω, εκτός των άλλων φουκαράδων του Νότου που την πάτησαν όπως εμείς? Και αν οι Γερμανοί πουν "Nein" εγώ δεν αλλάζω μ´αρεσει να δέρνω? Μας το λένε 3 χρόνια τώρα βέβαια αλλά εμείς δε χαμπαριάζουμε. Το πρόβλημα με τους Γερμανούς πάντα ήταν ότι δεν καταλαβαίνουν Χριστό, και ότι ειναι να κάνουν θα το κάνουν μέχρι τέλος, Deutschland uber ales! Και αυτή ειναι η εντύπωση που δίνουν, ότι οι αποφάσεις για την πορεία τους έχουν παρθεί. Και καλά κάνουν.
Ο δρόμος που έχουν χαράξει για την πάρτι τους, και για την πάρτι μας, πρέπει να εκτιμηθεί με ψυχραιμία και ρεαλισμό χωρίς αυταπάτες, για να καταλάβουμε αν μας κάνει. Κανείς δεν έχει εκφράσει ένα όραμα για την Ελλαδα, εκτός ίσως απο τον εκσυγχρονιστή που μας έμπασε στο μαντρί, ο οποίος σε μια πρόσφατη συνέντευξη είπε: «Η μόνη δυνατή για την Ελλάδα στρατηγική είναι η υποβολή καλά επεξεργασμένων και πειστικών προτάσεων για την υπέρβαση του προβλήματος, η εκπόνηση πολιτικών για την ανάπτυξη με συγχρηματοδότηση της Ένωσης, η εφαρμογή διαρθρωτικών μέτρων για την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας και η συνεχής επίμονη διαπραγμάτευση». Δηλαδή με λίγα λόγια να συνεχίσουμε ως έχει, σκάστε και βαράτε κουπί και να κάνουμε και τον σταυρό μας!
Μπορούμε να έχουμε την Ελλάδα που πάντα θέλαμε: η τροφή σήμερα ειναι χρυσάφι, πρέπει να γίνουμε πάλι αυτάρκεις σε γεωργική παραγωγή. Μπορούμε να φτιάχνουμε και να πουλάμε τεχνολογία, δε χρειάζονται φάμπρικες σήμερα. Έχουμε το καλύτερο οικόπεδο της γειτονιάς, προκύπτει και ότι πιθανόν το οικόπεδο να είναι και τίγκα στην ενέργεια. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να ψηφίζουμε κολλεγιόπαιδα που κάνουν μια διπλωματική και έρχονται να κυβερνήσουν τον τόπο, η μπακάληδες για αρχηγούς. Να εκπονήσουμε ένα όραμα για την Ελλάδα που θέλουμε, και όχι σχέδιο πολιτικής μέσα στα πλαίσια των χειροπέδων που μας φόρεσαν. Και αν αυτό το όραμα δεν ειναι εφικτό με τις χειροπέδες που μας έχουν περάσει, πρέπει να δούμε πως να τις βγάλουμε χωρίς φόβο για τις συνέπειες, γιατί ο σκοπός θα ειναι ιερός και δίκαιος.
Χωρίς αυτό είμαστε λαός χωρίς πυξίδα, και κινδυνεύουμε να βρεθούμε πάλι να ζούμε τον μύθο μας, βαδίζοντας πάλι για την κόκκινη μηλιά.
Με εκτίμηση
Γ. Παναγοπουλος.
Αγαπητό καφενείο
Οι κρίσεις έχουν και τα θετικά τους. Αν μη τι άλλο, η συνολική κρίση που ταλανίζει την Ελλαδα εδώ και 2-3 χρόνια ξεγύμνωσε μια ολόκληρη σειρά απο μύθους, τους οποίους ζούσαμε στο φούλ. Χωρίς σειρά προτεραιότητας και για παράδειγμα μόνο:
Ότι στην Ελλάδα είχαμε δημοκρατία. Ουσιαστικά ψηφίζαμε εδώ και δεκαετίες τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Οι οποίες και συγχωνεύθηκαν όταν έπεσαν οι μάσκες.
Ότι υπήρχε σοσιαλισμός στην Ελλάδα. Φούσκα ......
τροφοδοτούμενη απο δανεικά ήταν.
Ότι τα κολλεγιόπαιδα και οι γόνοι κάνουν καλούς ηγέτες.. Το ενα κολλεγιόπαιδο ήθελε να μας γλυτωσει απο τα βράχια αλλά ήταν δύσκολο τελικά και αποτραβήχτηκε κουρασμένος. Το αλλο κολλεγιόπαιδο που έκανε διπλωματική εργασία ότι η Ελλαδα πρέπει να προσέλθει στο ΔΝΤ, λιποθύμισε όταν τον στρίμωξαν σε ένα δωμάτιο για 2 ώρες και έφαγε μερικά μπινελίκια και παρέδωσε τα όπλα παρόλο που ήταν καλός στο καγιάκ.Το τρίτο και καλύτερο κολλεγιόπαιδο αφού εκλέχθηκε για να επαναδιαπραγματευτεί σκληρά και εφόσον του είπαν "όχι", βάλθηκε να ξεζουμίσει ότι δεν ξεζούμισαν οι προηγούμενοι, αλλά μας προσφέρει και πανελλαδικό wifi. If you can't beat them join them.
Ότι το ευρώ θα σήμαινε μια ισχυρή Ελλάδα, γιατί μπαίνουμε στο κλαμπ των ισχυρών. Προκύπτει ότι μπήκαμε στο μαντρί της Γερμανίας. Και οι πόρτες είναι χτισμένες, κάτι σαν hotel California δηλαδή.
Ότι μπήκαμε στην ΟΝΕ. Η λέξη "μπήκαμε" είναι μια ελεύθερη προσέγγιση βέβαια, στην ουσία το dream team μπαλαμούτιασε τα νούμερα με λίγη βοήθεια απο την Goldman Sachs και πιάσαμε τα κριτήρια του Μαάστριχτ σε μια νύχτα. Ξέρετε, το ιδιο dream team που υπογράφει μνημόνια, σχεδιάζει χαράτσια, περνάει διάφορα αντισυνταγματικά απο την "βουλή", που τους βάζουν και πρωθυπουργούς ακόμα αν χρειαστεί. Προκύπτει ότι οι ίδιοι ειναι τελικά, όποιον ψηφίσεις αυτοί κόβουν πεπόνι.
Ότι οι Έλληνες είναι απλά έξυπνοι: είχαμε βρει τρόπο να κάνουμε "τις δουλειές μας" .... έξυπνα.
Κατά τα άλλα φταίνε οι έξω. Έντάξη μπορεί να φταίνε και αυτοί, αλλά πρέπει να πας γυρεύοντας και εσύ. Όταν μια χώρα βαδίζει βάση μύθων, το στραπάτσο δεν είναι ποτέ μακρυά. Και εδώ μια επισήμανση: ακούμε πολλά άλλα διάφορα. Ότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν καταστροφή για την Ελλαδα. Ότι μια έξοδος της Ελλάδας θα ήταν καταστροφή για το ευρώ. Ότι ήταν λάθος ο χάρτης του όλου εγχειρήματος της ΟΝΕ και πρέπει να αλλάξει. Που ουσιαστικά σημαίνει ότι πρέπει η Γερμανία, ως κύρια αρχιτέκτονας του κερδοφόρου για αυτήν εγχειρήματος του ευρώ, να αλλάξει πορεία και να κάνει την "Ένωση" αυτό που εμείς νομίζαμε ότι ήταν, όταν μας "έμπασε" μέσα ο εκσυγχρονιστής και το dream team με συνοπτικές διαδικασίες και απροετοίμαστους.. Ειναι λίγο σαν να παντρεύτηκες κάποιον που νόμιζες ότι ήταν ιδανικός για σένα, τελικά όμως ανακαλύπτεις ότι δεν σου κάνει, αλλά μένεις μαζί του παρόλο που σε δέρνει κάθε μέρα... γιατί ελπίζεις ότι θα αλλάξει.
Μα είναι ρεαλιστικά όλα αυτά? Και αν δεν ιδρώσει κανενός το αυτί αν βγούμε έξω, εκτός των άλλων φουκαράδων του Νότου που την πάτησαν όπως εμείς? Και αν οι Γερμανοί πουν "Nein" εγώ δεν αλλάζω μ´αρεσει να δέρνω? Μας το λένε 3 χρόνια τώρα βέβαια αλλά εμείς δε χαμπαριάζουμε. Το πρόβλημα με τους Γερμανούς πάντα ήταν ότι δεν καταλαβαίνουν Χριστό, και ότι ειναι να κάνουν θα το κάνουν μέχρι τέλος, Deutschland uber ales! Και αυτή ειναι η εντύπωση που δίνουν, ότι οι αποφάσεις για την πορεία τους έχουν παρθεί. Και καλά κάνουν.
Ο δρόμος που έχουν χαράξει για την πάρτι τους, και για την πάρτι μας, πρέπει να εκτιμηθεί με ψυχραιμία και ρεαλισμό χωρίς αυταπάτες, για να καταλάβουμε αν μας κάνει. Κανείς δεν έχει εκφράσει ένα όραμα για την Ελλαδα, εκτός ίσως απο τον εκσυγχρονιστή που μας έμπασε στο μαντρί, ο οποίος σε μια πρόσφατη συνέντευξη είπε: «Η μόνη δυνατή για την Ελλάδα στρατηγική είναι η υποβολή καλά επεξεργασμένων και πειστικών προτάσεων για την υπέρβαση του προβλήματος, η εκπόνηση πολιτικών για την ανάπτυξη με συγχρηματοδότηση της Ένωσης, η εφαρμογή διαρθρωτικών μέτρων για την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας και η συνεχής επίμονη διαπραγμάτευση». Δηλαδή με λίγα λόγια να συνεχίσουμε ως έχει, σκάστε και βαράτε κουπί και να κάνουμε και τον σταυρό μας!
Μπορούμε να έχουμε την Ελλάδα που πάντα θέλαμε: η τροφή σήμερα ειναι χρυσάφι, πρέπει να γίνουμε πάλι αυτάρκεις σε γεωργική παραγωγή. Μπορούμε να φτιάχνουμε και να πουλάμε τεχνολογία, δε χρειάζονται φάμπρικες σήμερα. Έχουμε το καλύτερο οικόπεδο της γειτονιάς, προκύπτει και ότι πιθανόν το οικόπεδο να είναι και τίγκα στην ενέργεια. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να σταματήσουμε να ψηφίζουμε κολλεγιόπαιδα που κάνουν μια διπλωματική και έρχονται να κυβερνήσουν τον τόπο, η μπακάληδες για αρχηγούς. Να εκπονήσουμε ένα όραμα για την Ελλάδα που θέλουμε, και όχι σχέδιο πολιτικής μέσα στα πλαίσια των χειροπέδων που μας φόρεσαν. Και αν αυτό το όραμα δεν ειναι εφικτό με τις χειροπέδες που μας έχουν περάσει, πρέπει να δούμε πως να τις βγάλουμε χωρίς φόβο για τις συνέπειες, γιατί ο σκοπός θα ειναι ιερός και δίκαιος.
Χωρίς αυτό είμαστε λαός χωρίς πυξίδα, και κινδυνεύουμε να βρεθούμε πάλι να ζούμε τον μύθο μας, βαδίζοντας πάλι για την κόκκινη μηλιά.
Με εκτίμηση
Γ. Παναγοπουλος.