ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΑΤΗΜΟΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ !!!!

Αξιότιμε κ. Δήμαρχε,                                                                                                                                    

Εσείς  ποια  διαδικασία αποξήλωσης και διάθεσης αμιαντούχων τοξικών υλικών και αποβλήτων ακολουθήσατε ?

Ούτως ή  άλλως, η προστασία της δημόσιας υγείας και του .....

περιβάλλοντος για σας, είναι «παπαριές»  (δικό σας ορισμός).   

Αλλά, έτσι για απλή ενημέρωση :

                                                                                                                             

                        η έννομη τάξη                            ακολουθεί τη παρακάτω αναλυτική, κοινωνικά, θεσμικά & περιβαλλοντικά επιβαλλόμενη  διαδικασία :

Κωδικός  ΕΚΑ 17 06 05* Υλικά δομικών κατασκευών που περιέχουν αμίαντο

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ – ΕΡΓΑΣΙΕΣ:

1) Τη σύνταξη σχεδίου δράσης, την υποβολή του στην Περιφερειακή Ενότητα που

ανήκει το έργο για την έκδοση Έγκρισης Εργασιών αποξήλωσης αμιαντούχων υλικών,

καθώς και την κοινοποίησή του στην αρμόδια επιθεώρηση εργασίας.

2) Τη σύνταξη Γραπτής Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΓΕΕΚ).

3) Το έργο αποξήλωσης των αμιαντούχων υλικών σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία

και τους αντίστοιχους κανόνες ασφάλειας.

4) To έργο συσκευασίας, σήμανσης και στοίβαξης των αμιαντούχων υλικών σε

κατάλληλο φορτηγό.

5) Το έργο της απορρύπανσης και καθαρισμού του χώρου που πραγματοποιήθηκε η

αποξήλωση.

6) Τη διενέργεια μετρήσεων καθαρότητας του αέρα μετά το πέρας εκτέλεσης του έργου.

7) Την έκδοση πιστοποιητικού καθαρότητας χώρου από διαπιστευμένο από τον ΕΣΥΔ

  Συνεργείο.

8) Την επίβλεψη του έργου από εξειδικευμένο μηχανικό.

9. Διαδικασία έκδοσης έγκρισης εργασιών αποξήλωσης υλικών αμιάντου:

 Για να ξεκινήσουν οι εργασίες θα πρέπει να εκδοθεί  άδεια έγκρισης εργασιών για την αποξήλωση και διαχείριση υλικών αμιαντοτσιμέντου από το τμήμα Περιβάλλοντος Π. Ε. Χανίων.

10. Διαδικασία αποξήλωσης και διαχείρισης υλικών αμιάντου:

Κατά την εκτέλεση του έργου, τα φύλλα αμιαντοτσιμέντου ή/και  άλλα αμιαντούχα κατασκευαστικά υλικά.,  θα αποδεσμευτούν από τα άγκιστρα και τους κοχλίες που τα συγκρατούν, αφού πρώτα ψεκαστούν με κατάλληλο μείγμα πολυβινυλικής αλκοόλης (PVA) και νερού, αποφεύγοντας, όσο είναι δυνατόν, οποιαδήποτε περιττή μηχανική καταπόνηση            

   . Η πρόσβαση του προσωπικού στα σημεία της αποξήλωσης θα γίνει με κατάλληλα σε κάθε περίπτωση μέσα ώστε να είναι ασφαλής (π.χ. ανυψωτικές εργοεξέδρες ή πιστοποιημένες σκαλωσιές) ενώ ταυτόχρονα θα χρησιμοποιηθούν και όλα τα απαραίτητα ατομικά μέσα προστασίας (ΜΑΠ) που θα αφορούν στην εκτέλεση εργασιών με αμιαντούχα υλικά.

Στη συνέχεια όλα τα αποξηλωμένα προϊόντα , θα συσκευαστούν σε πιστοποιημένους μέγα-σάκους ή βαρέλια κατά un σύμφωνα με τη Συμφωνία ADR και τον κώδικά IMDG  (Π.Δ. 212/2006)

Με την ολοκλήρωση του έργου θα πραγματοποιηθεί δειγματοληψία αέρα στους χώρους από όπου έγινε η αποξήλωση, με τη μέθοδο φίλτρου – μεμβράνης, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία, τα αποτελέσματα της οποίας (πιστοποιητικό καθαρότητας χώρου) εκδίδεται σε περίπου μία εβδομάδα.

11) Tη μεταφορά των αμιαντούχων υλικών σε αδειοδοτημένο χώρο υγειονομικής ταφής

του εξωτερικού και την έκδοση πιστοποιητικού τελικής διάθεσης, για την ποσότητα που παραλήφθηκε μετά το πέρας όλων των εργασιών.

                                ΑΜΙΑΝΤΟΣ Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ

 Ενδεικτική του μεγέθους του προβλήματος θεωρείται η απόφαση που ελήφθη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την εγκατάλειψη του κτιρίου Berlemont στις Βρυξέλλες, όπου διατηρούσε την έδρα της πριν από μερικά χρόνια.
Το κτίριο εκρίθη ακατάλληλο διότι η εκτεταμένη χρήση αμιάντου προκάλεσε σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων      

                                                 ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΑΜΙΑΝΤΟΥ

Οι ασθένειες που αποδίδονται στην έκθεση ινών αμιάντου είναι οι ακόλουθες:

1. Η αμιάντωση 
2. Ο καρκίνος των πνευμόνων 
3. Το μεσοθηλίωμα 
4. Άλλες ασθένειες

1.Αμιάντωση: Η αμιάντωση είναι μία ασθένεια που οφείλεται αποκλειστικά στις ίνες του αμίαντου και συχνά αποκαλείται ‘ ασθένεια της σκόνης ’. Όταν οι πολύ μικρές και λεπτές ίνες του αμίαντου εισπνέονται, ένας αριθμός απ’ αυτές διαπερνά τους φυσικούς μηχανισμούς καθαρισμού του εισπνεόμενου αέρα και καταλήγουν στις πνευμονικές κυψελίδες. Εκεί η παρουσία των ινών αυτών σηματοδοτεί μία αντίδραση με τον πνευμονικό ιστό. Ο συνήθως ελαστικός και μαλακός ιστός των πνευμόνων γίνεται σκληρός και ινώδης. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σταδιακά το άτομο να παρουσιάζει δυσκολία στην αναπνοή. Η δυσκολία διάγνωσης της αμιάντωσης έγκειται στο γεγονός ότι ειδικά στα πρώτα στάδια δεν είναι δυνατόν να εντοπισθεί ούτε ακόμη και με ακτινογραφία. Όταν η συγκέντρωση των ινών φθάσει ένα ορισμένο επίπεδο, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται περιοχές σκληρού πνευμονικού ιστού, τότε γίνεται ορατή μέσω ακτινογραφίας.
Η εξέλιξη της νόσου γίνεται σταδιακά και συχνά  οδηγεί έμμεσα και στον θάνατο λόγω της ευπάθειας του ατόμου σε πνευμονικές λοιμώξεις ή σε ανακοπή της καρδιάς λόγω δυσλειτουργίας του αναπνευστικού συστήματος

II.Ο καρκίνος των πνευμόνων:. Έχει αποδειχθεί  ότι άτομα καπνιστές τα οποία έχουν εκτεθεί σε ίνες αμιάντου σε επαγγελματικούς χώρους, έχουν πενταπλάσια πιθανότητα από τον γενικό πληθυσμό να εκδηλώσουν καρκίνο στους πνεύμονες.. Η λήψη μέτρων προστασίας αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο για την αποφυγή της ασθένειας αυτής.

III.Το μεσοθηλίωμα: Το μεσοθηλίωμα είναι μία σπάνια μορφή καρκίνου του υπεζωκότος στη θωρακική κοιλότητα ή του περιτοναίου στην στομαχική κοιλότητα. Η ασθένεια αυτή από την εκδήλωση της εξελίσσεται ταχύτατα και το αποτέλεσμα είναι ο θάνατος του ασθενούς σε διάστημα λιγότερο από ένα έτος !

IV. Άλλες ασθένειες: Αρκετές άλλες ασθένειες έχουν παρατηρηθεί σε επιδημιολογικές μελέτες που έγιναν μεταξύ εργαζομένων στην βιομηχανία του αμιάντου. Αυτές περιλαμβάνουν καρκίνο του στομάχου, του οισοφάγου και του εντέρου. Πρόσφατα, ένας αυξημένος αριθμός περιπτώσεων λεμφώματος έχει παρατηρηθεί στους εργαζόμενος με αμίαντο. Η σωστή προστασία του αναπνευστικού συστήματος κατά την διάρκεια της έκθεσης σε ίνες, αποτελεί την ασφαλέστερη μέθοδο προστασίας από τις ασθένειες αυτές.

Ασθένειες από ΑΜΙΑΝΤΟ

Σπύρος Δρίβας - Ειδικός Ιατρός Εργασίας

Υπεύθυνος Κέντρου Υγείας –Υγιεινής της Εργασίας ΕΛΙΝΥΑΕ

Τι γνωρίζουμε για τον αμίαντο;

Αναφορές για τη βλαπτικότητα του αμίαντου στην ανθρώπινη υγεία υπάρχουν ήδη από τον πρώτο μ.Χ. αιώνα, όταν για πρώτη φορά ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο Νεότερος, περιέγραφε την αρνητική επίδραση του αμίαντου στην υγεία των σκλάβων που εργάζονταν στην εξόρυξή του. Χρειάστηκε να περάσουν 1.800 χρόνια για να μετατραπούν οι υπόνοιες σε πεποίθηση.

Το 1906 ο Λονδρέζος γιατρός Μ. Murray, κλήθηκε να καταθέσει σε μια κυβερνητική επιτροπή που εξέταζε θέματα συνταξιοδότησης. Η περίπτωση για την οποία η επιτροπή επικαλέσθηκε τη μαρτυρία του Dr. Murray σαν ειδήμονα, αφορούσε σε εργαζόμενους μιας εταιρείας επεξεργασίας αμίαντου, όπου σε μια ομάδα 11 εργατών με μέση εργασιακή ηλικία τα 30 χρόνια, οι 10 είχαν πεθάνει.

Στην δεκαετία του '60 εμφανίζονται στον τύπο οι πρώτες αντιδράσεις για τη μαζική παραγωγή και χρήση του αμίαντου, μαζί με τα πρώτα επιδημιολογικά στοιχεία για τη βλαπτική επίδρασή του στην ανθρώπινη υγεία.

Παρ' όλα αυτά η παγκόσμια ετήσια παραγωγή αμίαντου που το 1960 ήταν 2.200.000 τόνοι, αυξάνεται αλματωδώς στους 6.018.000 τόνους, το 1977.

Η Ελλάδα αποτέλεσε μια από τις πιο σημαντικές χώρες εξόρυξης και παραγωγής προϊόντων αμίαντου (το 1995 κάλυπτε την 7η θέση στον κατάλογο των αμιαντοπαραγωγών χωρών του κόσμου με παραγωγή 100.000 τόνους χρυσότιλο αμίαντο το χρόνο).

Ποιοι εκτίθενται στον αμίαντο;

Οι κυριότερες ομάδες εργαζόμενων οι οποίοι εκτίθενται σε ίνες αμίαντου είναι οι εργαζόμενοι:

􀀹 στην κατεδάφιση και ανακαίνιση παλαιών κτιρίων όπου είχε χρησιμοποιηθεί ο αμίαντος ως οικοδομικό υλικό

􀀹 στα ορυχεία αμίαντου

􀀹 στην παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου

􀀹 που ασχολούνται με θερμομονώσεις

􀀹 που επισκευάζουν φρένα και φερμουΐτ αυτοκινήτων

􀀹 σε οικοδομές όπου χρησιμοποιούν προϊόντα με αμίαντο

􀀹 που ασχολούνται με την ύφανση και γενικότερα με την επεξεργασία διάφορων προϊόντων αμίαντου.

􀀹 στα διαλυτήρια των πλοίων.

Είναι όμως πολύ δύσκολο να προσδιορίσουμε τους μη επαγγελματικά εκτιθεμένους στον αμίαντο.

Τέτοιοι είναι οι κάτοικοι των περιοχών που βρίσκονται κοντά σε ορυχεία η εργοστάσια επεξεργασίας αμίαντου.

Οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων κινδυνεύουν επίσης από τη διάβρωση των οικοδομικών υλικών που περιέχουν αμίαντο και την τριβή των φρένων και των συμπλεκτών των αυτοκινήτων και των τραίνων.

Χαρακτηριστικό είναι αυτό που γράφει ο Dr. Selikof (γιατρός παγκόσμια γνωστός για τις σχετικές με τον αμίαντο μελέτες του) «αυτοί που εκτίθενται στον αμίαντο, συχνά δεν υποπτεύονται ούτε

γνωρίζουν την παρουσία του».

Ποιες είναι οι επιπτώσεις του αμίαντου στην υγεία;

Η ίνα του αμίαντου εισέρχεται στον ανθρώπινο οργανισμό με την εισπνοή και την κατάποση. Η διάμετρος, το μήκος και το σχήμα της ίνας, θεωρούνται κριτικοί παράμετροι για την «αναπνευσιμότητα» και κατά συνέπεια για τη διανομή και τελική κατάληξη της ίνας, στον πνευμονικό ιστό.

Επίσης σημαντικές για τη βιολογική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό θεωρούνται η ανθεκτικότητα και η αντοχή της ίνας αμίαντου.

Οι ίνες αμίαντου μπορούν να εντοπισθούν σ' όλο το αναπνευστικό σύστημα κυρίως στον κάτω και μέσο λοβό του πνεύμονα. Άπαξ και βρεθούν οι ίνες στον πνεύμονα, ένα ποσοστό τους, ιδιαίτερα αυτές που έχουν μήκος από 10 μέχρι και 40 μικρά και διάμετρο 3 με 5 μικρά, αποκτούν ένα ανώμαλο κάλυμμα που τους δίνει μορφή ροπάλου ή κομπολογιού και χρώμα κίτρινο μέχρι

κόκκινο-καφέ. Οι επικαλυμμένες αυτές ίνες ονομάζονται «σωματίδια αμιάντου».

Αυτά μπορούν να βρεθούν στην απόχρεμψη ήδη 2 με 3 μήνες από την αρχή της έκθεσης ή ακόμα και 3 χρόνια μετά το τέλος της.

 Η δημιουργία τους είναι μια βιολογική διαδικασία, δηλαδή το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ ινών αμίαντου και των κυψελιδικών μακροφάγων. Ο εντοπισμός των «σωματιδίων

αμιάντου» στα πτύελα των επαγγελματικά εκτεθειμένων, θεωρείται από διάφορους ερευνητές σαν πρώιμος προακτινολογικός δείκτης μιας κυψελιδικής φλεγμονής, η οποία

οδηγεί στην αμιάντωση. Η αμιάντωση είναι μια διάχυτος πνευμονική ίνωση. Αν και είναι γνωστή εδώ και 70 σχεδόν χρόνια σαν νοσολογική οντότητα, ο παθογενετικός μηχανισμός της είναι ακόμα σχεδόν άγνωστος.

Εκδηλώνεται μετά από 20-30 χρόνια έκθεσης σε αμίαντο όλων των μορφών και η κατάληξή της είναι μοιραία.

Το γεγονός ότι η επαγγελματική ή μη επαγγελματική έκθεση σε αμίαντο μπορεί να οδηγήσει σε βρογχογενή καρκίνο είναι πλέον αποδεκτό απ' όλους τους επιστήμονες. Ερευνητές απέδειξαν ότι η καρκινογένεση από αμίαντο ακολουθεί αρχικά δυο στάδια, το στάδιο της έναρξης και το στάδιο της προαγωγής.

Οι κακοήθειες του υπεζωκότα και περιτοναϊκά μεσοθηλιώματα είναι νεοπλάσματα της επένδυσης του μεσοθηλίου και σχετίζονται άμεσα με την έκθεση σε αμίαντο. Το καοήθες μεσοθηλίωμα είναι διάχυτο, διηθεί τον υπεζωκότα ευρέως και συνοδεύεται πάντα από υπεζωκοτική συλλογή.

Πώς μπορούμε να προστατέψουμε την υγεία μας από τον αμίαντο;

Μέσω της «Τεχνικής» και της «Ιατρικής» πρόληψης.

Η τεχνική πρόληψη περιλαμβάνει μια σειρά από ενέργειες που αποσκοπούν στην ελαχιστοποίηση της έκθεσης στο βλαπτικό παράγοντα, όπως:

􀀹 αντικατάσταση του επικίνδυνου υλικού

􀀹 υγρές διαδικασίες παραγωγής

􀀹 κλειστές διαδικασίες παραγωγής

􀀹 χρήση ατομικών μέσων προστασίας

􀀹 διεξαγωγή μετρήσεων για τον ποσοτικό και ποιοτικό προσδιορισμό του βλαπτικού παράγοντα.

Η πρώτη ιατρική εξέταση, συμπεριλαμβανόμενων και των εργαστηριακών εξετάσεων της ακτινογραφίας θώρακος και του σπιρομετρικού ελέγχου, πραγματοποιείται αμέσως μετά την

πρόσληψη, για τη σωστή τοποθέτηση του εργαζόμενου στην παραγωγική διαδικασία. Ο περιοδικός ιατρικός έλεγχος των εργαζόμενων που εκτίθενται σε αμίαντο, πραγματοποιείται μια

φορά το χρόνο και περιλαμβάνει πλήρη κλινική, σπιρομετρική εξέταση καθώς και διάχυση. Ο ακτινολογικός έλεγχος (ακτινογραφία θώρακος και όχι μικροακτινογραφία) πρέπει να

πραγματοποιείται μια φορά κάθε πέντε χρόνια.

Τι λέει η νομοθεσία;

Η αμιάντωση συμπεριλαμβάνεται στις επαγγελματικές ασθένειες που περιέχει το άρθρο 40 του Κανονισμού του Ι.Κ.Α.

Το Π.Δ. 70α/1988 που αναφέρεται στην «Προστασία των εργαζομένων που εκτίθενται σε αμίαντο κατά την εργασία » (Φ.Ε.Κ. 54/Α/22.4.1987), προσδιορίζει τις εργοδοτικές υποχρεώσεις καθώς και τη μεθοδολογία για τον έλεγχο του εργασιακού περιβάλλοντος και την ιατρική

παρακολούθηση των εργαζόμενων.

ΕΡΩΤΗΣΗ  A’:

ΕΣΕΙΣ κ. ΔΗΜΑΡΧΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΙ ΚΑΜΑΤΕ

ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:………………………………………………(ΟΥΔΕΝ)
ΕΡΩΤΗΣΗ  B’:
Η ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΣΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΙΚΟΥΣ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΣ ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ……………………………………………….(ΟΥΔΕΝ)
ΕΡΩΤΗΣΗ  Γ’:
ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΑΤΟΡΕΣ  ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ ΥΛΙΚΏΝ ΚΑΙ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ  ΑΝΕΠΑΝΩΡΘΩΤΗ  ΖΗΜΙΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΓΕΙΤΩΝΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ………………..(Η ΣΥΝΉΘΕΙΣ ΥΠΟΘΕΤΩ): ΜΑ… ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΩΝΥΜΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΊΑ… ΔΗΛΑΔΗ «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΧΕΙ ΤΟΥΜΠΑΝΟ….
ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ:
ΤΙΣ  ΙΔΙΕΣ ΠΑΠΑΡΙΕΣ  (ΚΑΤΑ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΣΑΣ ΠΑΝΤΑ) ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΗ   ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ Δ. Λ .Τ. Χανίων ?
ΑΠΑΝΤΗΣΗ δική μου: …εδά που βρήκαμε το «παπά»*, να στείλομε μερικούς ακόμα στο καινούργιο Νοσοκομείο και αργότερα τους θάβ….
*(όχι τον Ιερέας, τον άλλο παπά, παπάς εδώ παπάς εκεί….)
Δημότης Χανίων