Γράφει ο Δημήτρης ΚακογιάννηςΧθεσινό (24/3/2010) σχόλιο στο «ΒΗΜΑ»
«ΠΟΙΜΕΝΕΣ
Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι συνδεδεμένη με τις τύχες της χώρας. Γι΄ αυτό και ο ρόλος της ήταν και παραμένει ξεχωριστός. Η ίδια διεκδικεί θέση πνευματικού Ποιμένα του ελληνικού λαού. Στην παρούσα συγκυρία της οικονομικής κρίσης εκλήθη να συμβάλει και αυτή με τον οβολόν της. Ωστόσο, αντί οικειοθελώς να προσφερθεί, διαμαρτύρεται και διεκδικεί εκπτώσεις ωσάν να είναι επαγγελματικό σωματείο. Αν όμως διεκδικεί ποιμενικό ρόλο, οφείλει να τον κερδίσει με το παράδειγμά της ».
Μια άποψη σχετικά με το σημερινό πρωτοσέλιδο σχόλιο της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» με τίτλο «ΠΟΙΜΕΝΕΣ»:
Α) στην αποστροφή ότι: «Η ίδια διεκδικεί θέση πνευματικού Ποιμένα του ελληνικού λαού» θα έλεγα ότι η Εκκλησία δεν διεκδικεί, αλλά μάλλον έχει καταξιωθεί εδώ και αιώνες σαν Ποιμένας του ελληνικού λαού, και οι όποιες εξαιρέσεις από παρεκτροπές στελεχών της δεν αλλοιώνουν τον κανόνα.
Ας μη παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι οι .....
επίμονες προβολές των παρεκτροπών αυτών από τα ΜΜΕ που εσείς και κάποιοι ομότεχνοί σας διαφεντεύετε στην προσπάθειά σας να γίνεται εσείς οι Ποιμένες, λανσάροντας ως πρότυπα από τον έντυπο αλλά κυρίως από τον ηλεκτρονικό τύπο αρρωστημένες απόψεις και παρουσίες, γίνεται γι αυτό ακριβώς το λόγο, την απαξίωση του έργου της Εκκλησίας.
Άλλωστε αν χαραμίσει κανείς λίγες ώρες από τη μεσημεριανή του ανάπαυση στην παρακολούθηση τηλεοπτικών εκπομπών που παρουσιάζουν συνάδελφοί σας «δημοσιογράφοι» θα διαπιστώσει ότι η πορνεία (ανδρική και γυναικεία), η απιστία, η απάτη, η κλειδαρότρυπα, έχουν εκτοπίσει την οποιαδήποτε ηθική αξία από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Β) στην αποστροφή ότι «Στην παρούσα συγκυρία της οικονομικής κρίσης εκλήθη να συμβάλει και αυτή με τον οβολόν της. Ωστόσο, αντί οικειοθελώς να προσφερθεί, διαμαρτύρεται και διεκδικεί εκπτώσεις ωσάν να είναι επαγγελματικό σωματείο», φαίνεται ότι ο σχολιαστής ίσως έχει να πάει σε εκκλησία από τότε που τον βάφτισαν (αν τον βάφτισαν).
Δεν έχει διαπιστώσει (που θα ήταν εύκολο) τα χιλιάδες συσσίτια που προσφέρονται καθημερινά από την Εκκλησία, σε απόρους που δυστυχώς αφθονούν στην εποχή μας, και δεν έχουν την τύχη ή τη δυνατότητα να επισκέπτονται όπως ο σχολιαστής σας τα διάσημα και απλησίαστα για το ευρύ κοινό restaurant του Κολωνακίου ή των βορείων προαστείων με τις gourmet γεύσεις. Ούτε έχει γνώσει πόσα παιδιά και υπερήλικοι βρίσκουν θαλπωρή και φιλοξενούνται σε εκκλησιαστικά ιδρύματα που έχουν έξοδα μισθοδοσίας, προμηθειών και λειτουργίας.
Όλα αυτά δεν συνιστούν έξοδα που θα πρέπει να αφαιρεθούν από τα έσοδα και να φορολογείται η διαφορά?
Αν δεν δέχεστε αυτή την άποψη γιατί δεν επιδιώκετε και εσείς να φορολογείσθε επί του συνόλου του κύκλου εργασιών στα διάφορα εκδοτικά σας συγκροτήματα?
Εδώ θέλουμε τα δύο μέτρα και δύο σταθμά??
Αυτό είναι το δημοκρατικό πνεύμα που έχετε καλλιεργήσει στο συγκρότημά σας?
Ας σταματήσουν λοιπόν οι λαϊκισμοί, και φροντίσετε να επαναφέρετε την δημοσιογραφία στα επίπεδα που της πρέπει ώστε να ανέβει παράλληλα και το επίπεδο του λαού που τον θέλετε έρμαιο των δικών σας απόψεων.
Βέβαια για αυτή την «ολική επαναφορά» χρειάζονται και οι κατάλληλοι άνθρωποι που δυστυχώς εκλείπουν από το συνάφι σας.