«Εξέτασα το μοντέλο του Μονακό και εκτιμώ ότι είναι το πιο κατάλληλο μοντέλο για την ΤΔΒΚ σε μια περίοδο που τα ύδατα έχουν θερμανθεί επικίνδυνα στη Μεσόγειο. Από το 1974 μέχρι σήμερα η πιθανότητα εμπλοκής είναι ίσως στο μεγαλύτερο επίπεδο της», ανέφερε....
«Ο ενεργειακός πόλεμος στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο μπαίνει σε μια νέα εποχή. Τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που βρέθηκαν στην Κύπρο, θέτουν σε κίνδυνο την κυριαρχία της ελληνο-κυπριακής πλευράς, με την αποστολή και δεύτερου τουρκικού πλωτού γεωτρύπανου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πόσο θα συνεχιστεί αυτή η διαδικασία μη διακανονισμού; Στη νέα εποχή της Τουρκίας, ποια μέτρα θα ληφθούν για τη Βόρεια Κύπρο; Ποιο είναι το μοντέλο Μονακό για το οποίο θα μιλήσουμε τόσο πολύ για την επόμενη περίοδο; τόνισε ο Δρ Κουμπάρογλου.
«Μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ενέργειας έχουν έρθει εγκατασταθεί στις λεγόμενες περιοχές της ΑΟΖ της Κύπρου, μέχρι και η Κίνα προσπαθεί να εγκατασταθεί στην περιοχή», ανέφερε ο ίδιος.
Ο Κουμπάρογλου έθιξε τις δραστηριότητες και της Κίνας, η οποία αποτελεί σαφώς μια παγκόσμια δύναμη στην περιοχή, εκτός από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.
«Βλέπουμε την Κίνα να ελέγχει τα λιμάνια της Μεσογείου. Δεν ασχολείται με δραστηριότητες εξερεύνησης φυσικού αερίου, αλλά επενδύει σε υποδομές. Τα τελευταία χρόνια, οι επενδύσεις αυτές επιταχύνθηκαν και παρατηρούμε ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον. Τουρκία και Ελλάδα θα πρέπει να συνεργαστούν και όχι να επικαλούνται σενάρια πολέμου.
Μετά την άφιξη του δεύτερου πλωτού γεωτρύπανου Yavuz στην περιοχή, η ρητορική του νυν Έλληνα Πρωθυπουργού Α.Τσίπρα ξέφυγε από τα επιτρεπτά όρια και τo σενάριο ενός θερμού επεισοδίου άρχισε να αυξάνεται σταδιακά», συνέχισε ο ίδιος.
«Βλέπω τα οφέλη της συνεργασίας και δεν θα σταθώ στα σενάρια πολέμου. Υπάρχει ένα δυναμικό που θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε στους ενεργειακούς πόρους της Ανατολικής Μεσογείου και αυτό θα προσφέρει σημαντική οικονομική αξία και στις δύο χώρες», τόνισε ο σύμβουλος του Τούρκου προέδρου σε θέματα ενέργειας.
Μοντέλο Μονακό για ην κατεχόμενη Κύπρο.
Η δημιουργία μιας ομοσπονδίας δύο κρατών στην βόρεια Κύπρο θα είναι το νέο μοντέλο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής που θα προσομοιάζει με αυτό του κράτους του Μονακό.
«Η σχέση Γαλλίας-Μονακό, για παράδειγμα, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για την σχέση Τουρκίας-ΤΔΒΚ, παραδίδοντας την εξωτερική πολιτική και άμυνα της βόρειας πλευράς του νησιού στην Τουρκία. Χωρίς διεθνή αναγνώριση, η ΤΔΒΚ δεν μπορεί να διεξάγει τις εξωτερικές της υποθέσεις, οι οποίες απαιτούν το άνοιγμα πρεσβειών σε άλλες χώρες.
Για να εξασφαλιστεί η διεθνής αναγνώριση της ΤΔΒΚ, απαιτείται η βοήθεια της Τουρκίας. Υπάρχει παρόμοια κατάσταση και στον τομέα της άμυνας. Η εξάλειψη των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο και η άμυνα της ΤΔΒΚ, στην πραγματικότητα είναι ολόκληρη στους ώμους της Τουρκίας. Είναι χρήσιμο να το δούμε αυτό καθαρά», κατέληξε ο Τούρκος καθηγητής.
Αυτά ακριβώς τα σχέδια ετοιμάζουν οι Τούρκοι στην μεγαλόνησο, ενώ διαβλέποντας το τεράστιο ενδιαφέρoν χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία κά, φοβούνται μην χάσουν τελείως την Κύπρο, όπως έγινε με την Κρήτη το 1910 όταν σταδιακά κυριαρχία του νησιού δόθηκε στις μεγάλες δυνάμεις της εποχής και μετά ενσωματώθηκε στον ελληνικό εθνικό κορμό.
Αυτό θέλει να αποφύγει ο Ερντογάν, αλλά εκτιμάται ότι απλά δεν θα προφτάσει να το πράξει.