Επισημαίνει
ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Ευτυχώς, από
την χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή για εκλογή νέου ΠτΔ, φαίνεται να ηττώνται οι
φτηνιάρηδες, παζαρίσιοι και απολύτως ευτελείς, με ηθικούς όρους, τύποι του
πολιτικού μας συστήματος και των ΜΜΕ της Ελλάδας!
Ευτυχώς, οι
ηγεσίες των κόμματων της αντιπολίτευσης και ένα κρίσιμο μέγεθος εκ των
βουλευτών, περιθωριοποίησαν τους προστυχούληδες-πονηρούληδες, οι οποίοι με
παιδιάστικη δήθεν αφέλεια και κεντρικό στοιχείο της προπαγάνδας τους την τρέχουσα
κινδυνολογική υστερία ως προς το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, επιχείρησαν να δώσουν
το φιλί της ζωής στο καθεστώς της ......
διαπλοκής. Οι τύποι που «πρόσφεραν»
ημερομηνία εκλογών μετά την τελική ρύθμιση για το χρέος και την τελική απόφαση
για το μέλλον της συντεταγμένης χρεοκοπίας της Ελλάδας, έναντι συναινέσεως για την
εκλογή προέδρου από αυτή τη βουλή, φαίνεται, ευτυχώς, να χάνουν το παιχνίδι.
Δεν τους βοήθησε
ο Αντώνης Σαμαράς, δεν παρασύρθηκε τελικώς και δεν φοβήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας,
δεν εξαπατήθηκε και δεν εξευτελίστηκε η «κρίσιμη μάζα» της αντιπολίτευσης. Και έτσι
η μεθόδευση της διαπλοκής, των τραπεζιτών και οικονομικών παραγόντων των Βρυξελλών
και της Φρανκφούρτης μοιάζει να πέφτει στο κενό: στην άβυσσο της ελληνικής κρίσης,
που οι ίδιοι φρόντισαν να περιοριστεί στην Ελλάδα, ενώ αυτή ήταν ουσιωδώς,
οντολογικώς και αντικειμενικώς κρίση της
ευρωζώνης και σύμπτωμα της (αντι)δημοκρατικής παραδοξότητας στη δομή και
λειτουργία της ΕΕ και φυσικά του σημερινού παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού
συστήματος.
Μην αμφιβάλεις
αναγνώστη μου, η αστική δημοκρατία δεν είναι κάτι φυσικό, ιδανικό και αυτονόητο
για την ενάρετη, ειρηνική και αγαθή οργάνωση των κοινωνιών! Είναι πολιτικό
κόλπο, πολιτικό τεχνούργημα, μια κοινωνικοπολιτική τεχνολογία αν προτιμάς, που θέλει
κόλπο - σε συνδυασμό ασφαλώς με πολιτική και βιο-οικονομική ηθική - ενώ τιμωρεί
μακροπρόθεσμα τους φτηνιάρικους κολπατζήδες!
Ευτυχώς,
αυτή τη φορά η αστική δημοκρατία στην Ελλάδα δεν μοιάζει να δίνει χρόνο, χώρο
και πολιτικό πάτημα στους παπατζήδες του ελληνικού κοινοβουλίου και των ΜΜΕ, οι
οποίοι επιχείρησαν και ακόμη αγωνίζονται - κάπως διστακτικά ομολογουμένως, πλέον
- να παγιδεύσουν τις ελληνικές πολιτικές, το κοινοβούλιο και την επόμενη
κυβέρνηση, που για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία θα μπορούσε βάσιμα να αποτελέσει
σαφή αριστερό ορόσημο!
Ευτυχώς, δεν
φαίνεται οι παζαριάτικοι αυτοί τύποι, οι πονηρούληδες, απατεώνες του
κοινοβουλευτισμού-μας να έχουν δυναμική, ώστε, εκτρέποντας το δημοκρατικό διακύβευμα
της συγκυρίας, να πετύχουν τον στόχο τους, αδιαφορώντας φυσικά για την μελλοντική
τους «τιμωρία» από την ιστορική εξέλιξη του αστικού φαινομένου στον τόπο μας! Ποιος
ζει και ποιος πεθαίνει, μέχρι τότε! Η ζωή είναι μικρή και ποιος από αυτούς τους
καιροσκόπους, αμετροεπείς αιθεροβάμονες θα μπορούσε να νοιαστεί για το τί θα τους
«καταλόγιζε» η ιστορία μετά από μια πενταετία ή δεκαετία!
Κοιτάξτε, κυνικά
και απλοϊκά θα το διατυπώσω, αλλά με απόλυτη εντιμότητα: όταν «δεν υπάρχουν
λεφτά», ή εκλογές κάνεις ή πραξικόπημα κάποιας μορφής. Οι πρόωρες εκλογές, και μόνον
αυτές, αποτελούν τον μηχανισμό κοινωνικής αντιπαροχής, εκεί όπου η εθνική οικονομία
βρίσκεται σε αποτελμάτωση και αντικειμενικό αδιέξοδο (: με την έννοια του
δραματικού stagnation και του τραγικού πλέον Κοινωνικού Ζητήματος).
Οι έλληνες
βουλευτές πρέπει να προχωρήσουν στη μια και μοναδική καθαρή λύση: εκλογές τώρα
αμέσως, στο πλαίσιο ενός σύντομου προεκλογικού αγώνα χωρίς κινδυνολογικές προστυχιές
και ακραίους γκεμπελισμούς. Ας περιθωριοποιήσουμε τους άνοστους, υφολογικώς «δήθεν»,
υποκριτές, διπλοπρόσωπους, προσβλητικά πονηρούληδες και αναισθητικούς για μια σύγχρονη
δημοκρατία, ευτελείς κολπατζήδες, οι όποιοι επιδίδονται, δια της εκλογής ΠτΔ από τη βουλή, σε καιροσκοπικά πολιτικά
και οικονομικά παίγνια!