Οι άνθρωποι είναι η Φύση.

Νικολόπουλος Βασίλης
 
Λουλούδια ανθίζουν
Παίζοντας μπάλα
Στον ακάλυπτο.
Ευθυτενή κυπαρίσσια
Συγκρίνουν τις........
καριέρες τους
Στα μεσημεριανά καφέ.
Μια νεαρή τριανταφυλλιά
Ανοίγει τα στήθη της
Στον Ηλιο.
Κι ο πλάτανος στο μπαλκόνι
Αποκαμωμένος από το μπετόν
Αποκοιμιέται φθινοπωρινά
Στις αναμνήσεις του
Από το χωριό.
Κάτω από τη πλατεία
Νοτισμένο χώμα μυρίζει. (Αφιερωμένο στη Ζz-Αυγουστος 2014)