Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την κυβέρνηση και συνεπώς πάνω από την πολιτική ζωή της χώρας: το φάντασμα του Τάκη Μπαλτάκου. Στην τελευταία εμφάνιση του – με τη συνέντευξη του στο “Βήμα”- ο πρώην γραμματέας του υπουργικού Συμβουλίου έδειξε ότι δεν είναι διατιθέμενος να αποσυρθεί από τα κοινά....Για την ακρίβεια δεν το έδειξε απλώς- το κατέστησε σαφέστατο. Οπότε το συμπέρασμα είναι απλό: δεν τελειώσαμε με τον Μπαλτάκο! Το ερώτημα της επιστροφής του στην επικαιρότητα είναι αν πρόκειται για εντελώς προσωπική του πρωτοβουλία ή σχετίζεται και με την επιστροφή των σεναρίων, που ο ίδιος καλλιεργούσε παλαιοτέρα και έφταναν μέχρι στην κυβερνητική συνεργασία της ΝΔ με τη Χρυσή Αυγή.
Δεδομένου ότι μετά την απομάκρυνσή του, η ΝΔ δεν τον αποδοκίμασε- αντίθετα υπήρξαν δηλώσεις υπουργών που εξήραν τη συμβολή του στο κυβερνητικό έργο- η μετεκλογική αναβίωση των θεωριών του από τον ίδιο, μάλλον δεν βρίσκεται έξω από τη στρατηγική της ΝΔ. Το θέμα είναι αν αυτή η στρατηγική σταματάει στο να απορροφήσει κάποιους παράγοντες που κινούνται στα δεξιά της ή πάει παραπέρα.
Πάντως ο πρώην συνεργάτης, αλλά από ό,τι φαίνεται πάντα φίλος του Πρωθυπουργού, θεωρεί τον εαυτό του γέφυρα ανάμεσα στη ΝΔ και το 16,5 % που βρίσκεται εκ δεξιών της -της Χρυσής Αυγής συμπεριλαμβανομένης. Πολλοί θεωρούν ότι στη ΝΔ δεν βρίσκεται μόνο το πνεύμα του αλλά και ο ίδιος. Έχασε το κυβερνητικό αξίωμα που κατείχε, αλλά δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι απομακρύνθηκε από το κόμμα. Κάθε άλλο. Εμφανίζεται καλά ενημερωμένος για όσα συζητούνται στη Συγγρού, όπως εμφανίζεται και έτοιμος να πλασάρει την ίδια λογική που τον οδηγούσε στην τακτική επαφή με τους χρυσαυγίτες επί μακρόν.
Στην πραγματικότητα ο Μπαλτάκος δεν είναι με την ΝΔ- είναι με τον Σαμαρά. Γνώρισε τον σημερινό Πρωθυπουργό Σαμαρά στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ήταν νεαρός βουλευτής και συμφωνούσαν σε πολλά. Π.χ. ο Μπαλτάκος πίστευε ότι η Δεξιά πρέπει να πάρει τη ρεβάνς από την Αριστερά που ηγεμόνευσε ιδεολογικά σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Αυτή την άποψη ανέπτυξε αργότερα σε ένα από τα βιβλία του ο Βύρων Πολύδωρας. Αλλά ο πατέρας αυτής της θεωρίας ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ, μέντορας του Μεσσήνιου πολιτικού, που διευθύνει σήμερα τη ΝΔ.
Η πολιτική σχέση τους χρονολογείται από το 1992. Και για να μην διαταραχθεί από τα γεγονότα που μεσολάβησαν, σημαίνει ότι είναι ισχυρή. Τον είχε συνεργάτη όταν ήταν στο υπουργείο Εξωτερικών, τον πήρε στην Πολιτική Άνοιξη, αργότερα τον ενέταξε στο επιτελείο του ως ευρωβουλευτή, στη συνέχεια υπήρξε άτυπος νομικός του σύμβουλος στο υπουργείο Πολιτισμού. Το 2009, η επικράτηση Σαμαρά στην εσωκομματική αναμέτρηση ήταν και επικράτηση του Τάκη Μπαλτάκου και μαζί και των θέσεών του. Ορίστηκε νομικός σύμβουλος της ΝΔ, εγκαταστάθηκε στη Βουλή και επόπτευε την Κοινοβουλευτική Ομάδα, με αποτέλεσμα τίποτε να μην κινείται από την πλευρά της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν δεν έχει την έγκρισή του.
Η πολιτική σχέση τους χρονολογείται από το 1992. Και για να μην διαταραχθεί από τα γεγονότα που μεσολάβησαν, σημαίνει ότι είναι ισχυρή. Τον είχε συνεργάτη όταν ήταν στο υπουργείο Εξωτερικών, τον πήρε στην Πολιτική Άνοιξη, αργότερα τον ενέταξε στο επιτελείο του ως ευρωβουλευτή, στη συνέχεια υπήρξε άτυπος νομικός του σύμβουλος στο υπουργείο Πολιτισμού. Το 2009, η επικράτηση Σαμαρά στην εσωκομματική αναμέτρηση ήταν και επικράτηση του Τάκη Μπαλτάκου και μαζί και των θέσεών του. Ορίστηκε νομικός σύμβουλος της ΝΔ, εγκαταστάθηκε στη Βουλή και επόπτευε την Κοινοβουλευτική Ομάδα, με αποτέλεσμα τίποτε να μην κινείται από την πλευρά της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν δεν έχει την έγκρισή του.
Δεν βρέθηκε τυχαία στη συνέχεια στην καρδιά της κυβέρνησης Σαμαρά και δεν ήταν ένα μεσαίο κυβερνητικό στέλεχος, όπως προσπάθησε να τον εμφανίζει αργότερα το ΠΑΣΟΚ για να δικαιολογήσει την ανοχή του στις παρεμβάσεις του. Ήταν κεντρικός παράγοντας στη ΝΔ από τη στιγμή που περιήλθε στα χέρια του Αντώνη Σαμαρά. Πολλά θέματα κρίνονταν σε επίπεδο των δυο ανδρών. Μόνο σε ένα θέμα δεν ταυτιζόταν: στις προτιμήσεις τους στο ποδόσφαιρο.
Προερχόμενος από τυπική δεξιά οικογένεια της Μάνης, ο πρώην γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου δεν συγκινήθηκε από την μετακίνηση της ΝΔ των Καραμανλήδων από τις θέσεις της παλιάς ΕΡΕ και τις αναπαρήγαγε σε κάθε ευκαιρία. Θεωρούσε ανέκαθεν ότι η Ορθοδοξία και οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν πυλώνες της πατρίδας. Τον εξέφραζε το τρίπτυχο “πατρίς - θρησκεία – οικογένεια” και είχε εμμονή με τη Σχολή Ευελπίδων και τη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών.
Προερχόμενος από τυπική δεξιά οικογένεια της Μάνης, ο πρώην γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου δεν συγκινήθηκε από την μετακίνηση της ΝΔ των Καραμανλήδων από τις θέσεις της παλιάς ΕΡΕ και τις αναπαρήγαγε σε κάθε ευκαιρία. Θεωρούσε ανέκαθεν ότι η Ορθοδοξία και οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν πυλώνες της πατρίδας. Τον εξέφραζε το τρίπτυχο “πατρίς - θρησκεία – οικογένεια” και είχε εμμονή με τη Σχολή Ευελπίδων και τη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών.
Περισσότερα εδώ: www.thetoc.gr