Τού Πέτρου Τρουπιώτη
Η κατάσταση στην Σοσιαλδημοκρατική πλευρά του πολιτικού συστήματος
δείχνει να έχει φτάσει σχεδόν σε αδιέξοδο.
Σε αδιέξοδο που μπορεί
να αποτελέσει και ένα πολύ μεγάλο εμπόδιο όχι μόνον για την πορεία ανασυγκρότησης
αυτού του .......πολίτικου χώρου, αλλά ακόμα και για την εκλογή μέλους στο Ευρωκοινοβούλιο
.
Η κατάσταση στον πολιτικό
αυτό χώρο, που τα τελευταία χρόνια όχι απλώς ταλαιπωρήθηκε αλλά ουσιαστικά διαλύθηκε
όχι μόνον λογω αντικειμενικών δεδομένων, αλλά και λογω των λαθών των ηγεσιών
του χώρου τα τελευταία χρόνια.
Αλλά και για κάτι ακόμα
, πολύ σημαντικό. Γιατί οι ηγεσίες τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και άλλων κόμματων , σχημάτων
και κι9νησεων, που κινούνται στον χώρο αυτό, αρνούνται , νρτρεπονατι , εδώ και χρόνια
να πουν τι ακριβώς είναι. Αρνούνται να πουν ότι είναι σοσιαλδημοκράτες και να εξηγήσουν
τι σημαίνει στην Ευρώπη αυτή η ιδεολογία και τι έχει προσφέρει στην Δυτική Ευρώπη.
Αρνούνται να το παραδεχτούν
γιατί στην Ελλάδα , υπάρχει μια ιδεολογική τρομοκρατία , που όποιος δηλώσει σοσιαλδημοκράτης
( και άλλο μη αριστερό) αμέσως κατατάσσεται σε συντηρητικούς, καπιταλιστές, και
εν γένει εχθρούς του λαού.
Φαινόμενα της Ελλάδας
μετά το 1974, κάτι όμως που βαρύνει πια αρκετά στον χώρο αυτό.
Και παρότι οι περισσότεροι
πίστευαν , όταν εδώ και ένα περίπου χρόνο άρχισαν οι συζητήσεις για την ανασυγκρότηση
αυτού του χώρου, ακόμα και με νέο σχήμα, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το έχει
το ΠΑΣΟΚ, όπως φαίνεται τώρα , το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει η ΔΗΜΑΡ.
Και όπως δείχνουν τα πράγματα
, τα προβλήματα που έχει αυτού την στιγμή το συγκεκριμένο κόμμα, δεν είναι τίποτα
μπροστά σε αυτά που είναι σαφές ότι θα αντιμετωπίσει και στην πορεία προς τις Ευρωεκλογές,
αλλά και μετά από αυτές. Ιδιαίτερα αν τα εκλογικά αποτελέσματα του κόμματος (
αν τελικά κατέβει αυτόνομα) είναι απογοητευτικά, όπως όλοι προβλέπουν σήμερα.
Στην ΔΗΜΑΡ, ένα κομμάτι
της , για την ακρίβεια, που στηρίζει και στηρίζεται από τον Πρόεδρο της Φ Κουβέλη,
κινείται όπως φαίνεται μη παρατηρώντας τα πραγματικά δεδομένα και με βάσει ορισμένες
ιδεοληψίες, οι όποιες βέβαια δεν οδηγούν πουθενά.
Έτσι κινήθηκε και
στην περίπτωση της ΕΡΤ και έφυγε από την κυβερνηση,κανοντας τελικά κακό μόνον
στον εαυτό της , έτσι κινήθηκε και στο θέμα των συζητήσεων για την συγκρότηση ενός
πόλου της σοσιαλδημοκρατίας, έτσι κινήθηκε και τώρα στην διάρκεια του συνέδριου
της ΔΗΜΑΡ και μετά , θέλοντας να απομονώσει οσους είχαν διαφορετική άποψη.
Αυτή η τακτική είναι βέβαιο
ότι σήμερα οδηγεί την ΔΗΜΑΡ σε συρρίκνωση, «διώχνει» κορυφαία στελέχη της τα
οποία ήδη συζητούν την προοπτική ενός νέου σχήματος στον χώρο αλλά απομακρύνει
και ψηφοφόρους που βλεπουν ότι τελικά μετατρέπεται και αυτό το κόμμα , σε ένα μικρό συνασπισμό, σε ένα
μικρό περιχαρακωμένο κόμμα , που ενδιαφέρεται για την «ιδεολογική καθαρότητα» κυρίως
παρά για την απήχηση στην κοινωνία και για το τι θέλει ο μέσος πολίτης.
Και η κρίση αυτή στην
ΔΗΜΑΡ, που τείνει να γίνει θανατηφόρα, θίγει και όλο το εγχείρημα της σοσιαλδημοκρατίας
στην χώρα. Και αυτό επηρεάζει άμεσα την σταθερότητα στο πολιτικό σύστημα.
ptroupiotis@yahoo.gr