Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος
Τώρα θυμώνω …και
ο θυμός πρέπει να εκφράζεται «κοσμοπολιτικά», για να μην προκαλούνται ψυχοσωματικές
ασθένειες, λένε όσοι μελέτησαν σε βάθος την βία της καθεστωτικής ερμηνείας και
την χυδαιότητα θρασέων καθεστωτικών παραγόντων, οι οποίοι επιχειρούν σήμερα, σπεκουλάροντας επί των ποινικών
διώξεων χρυσαυγιτών, να διασωθούν και να εξέλθουν καθαροί από τον κοινωνικοπολιτικό
και τον αφηγηματικό τους βούρκο, που «σκοτώνει» πριν από......
όλα το νευροφυτικό μας
και εξαντλεί την υπομονή μας!
Ορίστε, μέχρι
να γράψω αυτά ξεθύμανα, αλλά δεν μπορώ να μην χλευάσω την ανυπόγραφη, σημερινή δημοσίευση
της ηλεκτρονικής έκδοσης του «Βήματος» [08:55] υπό τον τίτλο «Η αδιαφορία που σκοτώνει»! Επικεντρώνω την
προσοχή μας σε αυτήν καθώς είναι χαρακτηριστική μιας χυδαίας απόπειρας ενός καθεστώτος,
που με συγκεκριμένες πολιτικές (σύγκλιση κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς στο νεοφιλελεύθερο
κέντρο, πραξικοπηματική μεταβολή του ευρωπαϊκού και διεθνούς στάτους της χώρας,
προσβολή της συνταγματικής τάξης και λειτουργία του κοινοβουλίου με «το πιστόλι
στον κρόταφο των αντιπροσώπων», υπογραφή μνημονίων και δανειακών συμβάσεων που μετέτρεψαν
σαφώς την Ελλάδα, σε μετανεωτερικό ευρωπαϊκό προτεκτοράτο (: Euro-vassal state για την ακρίβεια κλπ.), στάσεις, κουλτούρα
και συμπεριφορές (προβολή χρυσαυγιτών με ένα τρόπο που τους καθιστούσε άξεστους
ήρωες της υποβαθμιζόμενης καθημερινότητας στην Ελλάδα, εκμετάλλευση του
νεοναζιστικού ταπεραμέντου κυρίως για υψηλές «τηλεθεάσεις», ανοχή στις ρατσιστικές
εκδηλώσεις τους ακόμη και εντός του κοινοβουλίου, κατανόηση των δυσκολιών της ηγεσίας
της ΝΔ να προχωρήσει σε πράξεις εναντίον των νεοναζί που θα δυσαρεστούσαν ένα
σημαντικό μέρος της εν δυνάμει εκλογικής της πελατείας, καλλιέργεια στη κοινή
γνώμη της «θεωρίας των δύο άκρων», δημοσιογραφική αδράνεια ως προς την σοβαρή
έρευνα για την διείσδυση του νεοναζισμού στα σώματα ασφαλείας, προβολή θέσεων
κυβερνητικών παραγόντων που εμφάνιζαν την ΧΑ ως στοιχείο αγνού εθνικισμού και
όχι σαφούς νεοναζισμού κλπ.), έγινε αιτιατός μηχανισμός της ανόδου του
ακροδεξιού λαϊκισμού και τροφοδότης του νεοναζισμού, ενώ σήμερα τολμά και αναφέρεται
στο ζήτημα ως ουδέτερος παρατηρητής, αποπολιτικοποιώντας μάλιστα την υπόθεση!
Όχι αγαπητοί,
η χυδαιότητα της αφήγησής σας και του καθεστώτος της διαπλοκής σας, σκοτώνει
αποτελεσματικότερα από την (κοινωνική) αδιαφορία στο ζήτημα, την οποία με
απύθμενη υποκρισία σήμερα ψέγετε! Άλλωστε εργαστήκατε σκληρά για την καλλιέργεια
αυτής της αδιαφορίας, χτυπώντας σε κάθε ευκαιρία την πολιτικοποιημένη κοινωνία
των πολιτών και εξισώνοντας την αριστερά με τον νεοναζισμό. Χτυπούσατε αυτούς που
θα μπορούσαν να αντισταθούν στην βάση, αυτούς που αντικειμενικά θα μπορούσαν να
κλονίσουν το καθεστώς αδιαφορίας και εφησυχασμού που είχατε μείζον συμφέρον να προαγάγετε,
έτσι ώστε να μην υπάρξει πολιτικοποιημένη, μαζική αντίδραση στην αντικοινωνική
και σαφώς αντεθνική στρατηγική της εσωτερικής υποτίμησης, που με πάθος
υπηρετήσατε για να περισωθείτε ατομικά και συλλογικά από την διαδικασία
πτώχευσης και φτωχοποίησης.
Και μετά από
αυτά, ως άλλες αγνές παρθένες, έρχεστε σήμερα να μιλήσετε για την «Λερναία Ύδρα του φασισμού [που η άτιμη] άρχισε
να απλώνει τα πλοκάμια της και να βρίσκει γόνιμο χώμα για τις ιδέες της».
Σαν δεν ντρέπεστε, ντερμπεντέρηδες, υποκριτές!
Το 2008
έγραφα υπό τον τίτλο «…και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» ένα άρθρο που εξηγούσε την
άνοδο του ακροδεξιού λαϊκισμού στην Ελλάδα, τον αιτιατό μηχανισμό παραγωγής του,
ενώ όριζε σαφώς την ΧΑ ως νεοναζιστικό μόρφωμα, διακρίνοντάς την από την γενική
φασιστική ιδεολογία. [Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά συνάρτησα την άνοδο του ακροδεξιού
λαϊκισμού στην Ελλάδα με την (αντικειμενική) σύγκλιση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το 2002]. Μετά από
αυτό ακολούθησαν πολλά άλλα παρόμοια άρθρα από εμένα αλλά και άλλους, επισύροντας
την μήνιν δεξιών και αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία, αν όχι ειρωνεία, των
λεγόμενων κεντροαριστερών. Όσο για την διαπλοκή… ελάτε τώρα, τότε θέλατε
ακροδεξιούς στην κυβέρνηση και πράγματι τους βάλατε, με διαφορετικές μάλιστα
μορφές, να συνεργαστούν και να ενσωματωθούν στις κυβερνήσεις των μνημονίων! Τι
είπατε, άλλο ακροδεξιοί, άλλο νεοναζί! Άλλο
είναι πράγματι: ο νεοναζί στην κυβέρνηση μετατρέπεται σε άκακο πατριώτη αντικομουνιστή,
ενώ έξω από αυτήν σε τέρας που απειλεί την σταθερότητα!!! Κάντε, λοιπόν, όλους τους
νεοναζί υπουργούς, για να σωθεί η χώρα από τον νεοναζισμό, αντί να τους φυλακίζετε
και να τους απειλείτε με πολιτικό αποκλεισμό!
Μετά από 6
χρόνια έρχεστε και με το γνωστό υπερβατικό, δήθεν ουδέτερο, χαλαρό στυλάκι και επαναλαμβάνεται
τον τίτλο του άρθρου μου «Και ύστερα
ήρθαν οι «μέλισσες»», συνεχίζοντας την αφήγηση της κοινωνικοπολιτικής χυδαιότητάς
σας: «Ξυπνήσαμε έκπληκτοι ένα πρωινό με
τις συνοικίες της πρωτεύουσας, και όχι μόνο, να έχουν καταληφθεί από τους
ναζιστές και τους φασίστες. Η αδιαφορία που είχαμε δείξει έκανε πρότυπο τον
Κασιδιάρη και τους ομοίους του». Σας λείπει πλέον και η «φαντασία», την καταναλώσατε
ολόκληρη τα προηγούμενα χρόνια που πλέκατε τον ιστό της κυβερνητικής αράχνης,
με τα νήματα του αυταρχισμού και τον σίελο από τους αδένες λογής-λογής φασιστοειδών.
Όχι, φίλοι της
διαπλοκής, αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτοκριτική (σας). Είναι η αφήγηση ενός
αλητήριου καιροσκόπου, ο οποίος επιχειρεί με πολιτικά άθλιο τρόπο και έλλειψη στοιχειώδους
εντιμότητος να προκαλέσει κοινωνική διάχυση των δικών του ευθυνών, προϊόντων
των πολιτικών σκοπιμοτήτων που υπηρέτησε και υπηρετεί.
Άρα, για να
έχει κάποια ηθική βάση η «απολογία» σας ως προς την συμβολή σας στην άνοδο του
φασισμού και του νεοναζιστικού ακτιβισμού στην Ελλάδα, δοκιμάστε ξανά! Δοκίμασε
ξανά και μην τολμήσεις να τοποθετήσεις ξανά στο ίδιο τσουβάλι με εσένα τους αντιφασίστες
αγωνιστές στην Ελλάδα, αλλά και όσους από την κοινωνία των πολιτών εντοπίσαμε εγκαίρως
το φαινόμενο και την νεοναζιστική του εξέλιξη, το ορίσαμε σαφώς και κάναμε προτάσεις
για την αποφυγή του. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι …κύριοι και κυρίες! Αν η αδιαφορία
σκοτώνει… και πράγματι σκοτώνει, η χυδαιότητα σκοτώνει δύο φορές! Δοκίμασε, λοιπόν
ξανά!