Toυ Πέτρου Τρουπιώτη
Το « λάθος» , εκτός από το πολύ γνωστό στην
Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως, διήγημα του Α Σαμαράκη, είναι και
κάτι άλλο.
Ένα πράγμα στο οποίο
η «ελληνική αριστερά» ρέπει δεκαετίες τώρα.
Κάνει λάθη συνεχώς,
χωρίς ιδιαίτερο λόγο, χωρίς να χρειάζεται και κυρίως χωρίς να την πιέζει κάνεις.
Λάθη τα οποία τα πληρώνει σίγουρα η ίδια και μάλιστα μερικές φόρες πολύ ακριβά,
αλλά ένιπτε τα πληρώνει και η ίδια η χώρα.
Ο κ Κουβέλης , τον οποίο
θεωρώ σοβαρό άνθρωπο, φαίνεται ότι δεν μπόρεσε από την μια μεριά να αποφύγει τους
κακούς συμβούλους ( οι συμβουλές των οποίων δεν είναι πάντα άδολες και χωρίς προσωπικούς
λόγους) και από την άλλη δεν μπόρεσε να ξεφύγει από συναισθηματικές και ιδεολογικές
προκαταλήψεις .
Έτσι, ενώ με υποχωρήσεις
αρκετά μεγάλες από πλευράς του πρωθυπουργού αλλά και από τον Ε Βενιζέλο, είχαν
βρει σημείο επαφής και τελικά, φαινόταν ότι όλα κινούνται σε θετική κατεύθυνση,
με αποτέλεσμα μάλιστα η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στην ΕΡΤ, να βρίσκει
δουλειά, έστω και προσωρινά, έκανε στροφή 180 μοιρών μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες,
με κίνδυνο να τιναχτούν όλα στον αέρα.
Τι σημαίνει τελικά αυτή
η αποχώρηση από την κυβέρνηση των στελεχών της ΔΗΜΑΡ.
Δυστυχώς η κίνηση αυτή
αποδεικνύει κάτι που ορισμένοι είχαν επισημάνει ένα χρόνο πριν, όταν η ΔΗΜΑΡ
δεν τόλμησε να βάλει « κεντρικά πολιτικά στελέχη» τάστων κυβέρνηση και αρκέστηκε
σε τεχνοκράτες.
Ότι δηλαδή , η ΔΗΜΑΡ
και γενικότερα « η ελληνική αριστερά» μπορεί στην γενική θεωρία και στην κατάθεση
απόψεων , θέσεων και γενικών προτάσεων να είναι καλή και ιδιαίτερα παραγωγική ,
αλλά στο δια ταύτα, δηλαδή στην εφαρμογή της πολίτικής , στην παραγωγή δηλαδή αποτελέσματος
, δεν παίρνει προβιβασμός βαθμό.
Και δεν παίρνει προβιβασμό
βαθμό, όχι γιατί οι άνθρωποι της ( η τουλάχιστον αρκετοί από αυτούς) δεν έχουν
την ικανότητα να εφαρμόσουν και μάλιστα αποτελεσματικά μέτρα, αλλά γιατί έχουν «
ιδεολογικές αγκυλώσεις » και άλλους προβληματισμούς σε σχέση με πολιτικό κόστος
και δεν τολμούν να προχωρήσουν στην εφαρμογή.
Δυστυχώς , αποδεδείχθηκε
και πάλι και σε αυτή την περίπτωση πως όταν τα πράγματα φτάνουν στο σημείο που
θα πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη απόφαση , κίνηση , υπάρχει η οπισθοχώρηση, η ατολμία.
Και έτσι, η ΔΗΜΑΡ με
την χθεσινή της απόφαση , εκεί που είχε κάνει ένα βήμα μπροστά , βγάζοντας και
τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο από μια ιδιότυπη απομόνωση , επέστρεψε στο εκτός
κεντρικής πολίτικής σκηνής πεδίο.
Βγήκε και μάλιστα με δική
της πρωτοβουλία στο περιθώριο, επιβεβαιώνοντας
για μια ακόμα φορά όλους όσους θεωρούν ότι δεν μπορεί η αριστερά να ασκήσει πολιτική.
Η «κυβερνώσα αριστερά»
, φράση που υπερτόνιζαν αρκετά στελέχη του συγκεκριμένου χώρου , τελικά πνίγηκε
μέσα στα κύματα που η ίδια προκάλεσε. Κύματα που μόνον από ιδεολογική αγκύλωση
θα μπορούσε να πει κάνεις ότι ξεκίνησαν.
Ο κ Κουβαλάς και οι σύντροφοι
του που τον συμβούλευαν , οδήγησαν με το τεράστιο λάθος τους , και π[αλί το κόμμα
και τον χώρο τους στο ιδιότυπο περιθώριο της πολίτικης.
Και επιβεβαίωσαν την θέση
ότι ένα κεντροαριστερό πολιτικό κόμμα, που θα διεκδικήσει με σοβαρότητα την εξουσία
η έστω την συμμέτοχη στην άσκηση της , μπορεί να προσέλθει μόνον από τον χώρο
που ως σήμερα καλύπτει το ΠΑΣΟΚ.
Ο κ Κουβελης με την άτολμη κίνηση του, έδωσε τα κλειδιά της
κεντροαριστεράς στον κ Βενιζέλο.
ptroupiotis@yahoo.gr