Η ανασυγκρότηση ενός κεντροαριστερού πόλου
στην πολιτική ζωή της χώρας, ήταν τους τελευταίους μήνες ένα από τα κεντρικά θέματα
που συζητούσαν στην πολιτική σκηνή τόσο στελέχη αυτού του πολίτικου χώρου όσο
και του άλλου μεγάλου πόλου της κεντροδεξιάς. Και αυτό γιατί η ανάγκη ύπαρξης ενός
τέτοιου πόλου με συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση γίνεται πια σαφές σε παρά πολλούς
ότι είναι αναγκαία για την χωρά. Και είναι αναγκαία γιατί πρέπει να δοθεί η δυνατότητα
σε μεγάλο μέρος των ελλήνων πολιτών να μπορέσουν να εκφραστούν με αξιοπιστία
και με.....
βάση αρχές και όχι , όπως έγινε στις περασμένες εκλογές , με «συναίσθημα» και κυρίως με αρνητική λογική.
βάση αρχές και όχι , όπως έγινε στις περασμένες εκλογές , με «συναίσθημα» και κυρίως με αρνητική λογική.
Η βαθιά κρίση στην οποία
έχει περιέλθει ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, που κάλυπτε εδώ και δεκαετίες την κεντροαριστερά,
είχε αναδείξει νέες κινήσεις και νέους «παίκτες» στον συγκεκριμένο χώρο.
Μάλιστα η ΔΗΜΑΡ, προς
έκπληξη και των ιδίων των στελεχών της , έτεινε να γίνει ο κύριος φορέας που θα
μπορούσε να αποτελέσει τον καταλύτη σε ένα τέτοιο νέο σχήμα. Πολλοί επίσης, ακόμα
και μέσα στο ΠΑΣΟΚ, θεωρούσαν ότι θα μπορούσε τελικά να γίνει η ανασυγκρότηση της
κεντροαριστεράς με καταλύτη την ΔΗΜΑΡ.
Και εκεί που όλα έδειχναν
, πως έστω με οδύνες, έστω με συγκρούσεις, η ΔΗΜΑΡ θα μπορούσε να αναλάβει τον κεντρικό
ρόλο σε αυτή την προσπάθεια, ο κ Κουβελης και αρκετά στελέχη του κόμματος του έκαναν
[πίσω. Έχυσαν την καρδάρα με το γάλα που μάζευαν τόσους μήνες, όπως είπε χαρακτηριστικά
και στέλεχος του κόμματος.
Έκαναν πίσω , αποδεικνύοντας
ότι δεν είναι έτοιμος ο συγκεκριμένος πολίτικός χώρος η για την ακρίβεια τα ηγετικά
στελέχη αυτού του χώρου να κάνουν το άλμα προς τα μπροστά.
Παρέμειναν στην γνωστή,
παλιά λογική και τακτική του μικρού τελικά, περιχαρακωμένου και εγκλωβισμένου
σε « ιδεολογικές αγκυλώσεις» σχήματος. Ενός σχήματος που δείχνει να μην τολμά
να αναλάβει ευθύνες.
Ενός σχήματος που δεν
τολμά να περάσει από την θεωρία στην πράξη , με ότι σημαίνει αυτό.
Η όλη εξέλιξη της υπόθεσης
«τρικομματική κυβέρνηση» δείχνει ότι πολλά στελέχη του συγκεκριμένου πολίτικου χώρου,
φοβούνται η δεν τολμούν να αναλάβουν ευθύνες . Δεν μπορούν να κάνουν το βήμα
και να αναλάβουν να κάνουν πράξη όσα θεωρητικώς υποστηρίζουν εδώ και χρόνια.
Δείχνουν σαν να νοιώθουν
πολύ πιο άνετα σε ένα σχήμα που βρίσκεται κοντά στην εξουσία , αλλά δεν την διαχειρίζεται,
δεν την ασκεί. Πιο άνετα σε ένα προστατευμένο κέλυφος μέσα στο οποίο συζητούν θεωρητικά
για λύσεις τις όποιες όμως δεν αναλαμβάνουν να εφαρμόσουν.
Μόνον που ο κεντροαριστερός
πόλος χρειάζεται το αντίθετο. Ανθρώπους αποφασισμένους να αναλάβουν την ευθύνη της
εφαρμογής πολίτικης και όχι θεωρητικούς.
Ένα κεντροαριστερό κόμμα,
οφείλει να διεκδικεί την εξουσία είτε μονό του είτε σε συνεργασία με αλλά κόμματα.
και με βάσει αυτή την λογική θα το επιλέξει μεγάλο μέρος των πολιτών.
Δυστυχώς τα στελέχη της
ΔΗΜΑΡ απεδείχθησαν «άτολμα» για την μεγάλη ευκαιρία που τους έδωσε η ιστορία.
Τώρα, το μπαλάκι της συγκρότησης
της κεντροαριστεράς η ΔΗΜΑΡ το «χάρισε» και πάλι στο ΠΑΣΟΚ.
Ας ελπίσουμε ότι το επόμενο
διάστημα θα αντιληφτούν το μεγάλο , ίσως ιστορικό λάθος του και θα μπουν και πάλι
στον αγώνα για την συγκρότηση της νέας κεντροαριστεράς. Για το καλό και της πολίτικής
ζωής της χωράς αλλά και για το ίδιο το κόμμα τους, που αλλιώς κινδυνεύει να βρεθεί
χωρίς χώρο τον οποίο να έχει την δυνατότητα να εκφράσει.
ptroupiotis@yahoo.gr