Ελλην Φορολογούμενος
Ο πρώτος διδάξας στην παραγωγή κυρίων ονομάτων με βάση μια
ιδιότητα του χαρακτήρα είναι παρασάγγας έμπροσθεν , ο Όμηρος: Από τον παππού μας
τον Όμηρο έχουμε τον Αλκίνοο (άλκη
–δύναμη , Αλκίνοος = Δυνατός νους)
, τον Αντίνοο (ανάποδα σκεπτόμενος) , τον Θερσίτη(=αυτός που έχει.......... το θάρρος να προκαλεί), τον Θόαντα (=αυτός
που έχει δυνατή φωνή), κλπ.
Αλλά
και στη σημερινή καθομιλουμένη, χρησιμοποιούμε τα
κύρια ονόματα π.χ. για να περιγράψουμε καταστάσεις πχ. Απιθανόπουλος ,
Δεμπαίζογλου, Κακομοίρογλου, Κατεστραμμενίδης, Παπάροβιτς,
Πονηρίδης , Τάδε Ταδόπουλος,
Ταπαίρνογλου, Τιγκανόπουλος , Τσουλίδου,
Χαμαλιάν, και πολλά άλλα όταν επίσης όταν
θέλουμε να αποδώσουμε κάποιες ιδιότητες σε κάποιο πρόσωπο.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΚΑ
* Το όνομα Κωλοπρεπούσης (από το οποίο όμως προέρχεται
το όνομα Ρεπούσης συγκοπτόμενος τύπος ) δεν είναι τυχαίο, το όνομα
αυτό ,βαστάει τουλάχιστον τρεις γενιές πίσω και προέρχεται από την Πελοπόννησο,
αναφέρεται σ' αυτόν που κάνει πάντα
παρατηρήσεις στους άλλους, που υποκρίνεται τον τέλειο, που προσποιείται τον
καθώς πρέπει -όμως ο πωπός του ξέρει την αλήθεια. Τώρα, γιατί ο πωπός του
ξέρει; δεν ξέρω ακριβώς ! Πάντως ως
κρυφό και προσωπικό σημείο του σώματος, μας αφήνει να συμπεράνουμε πως ο
κωλοπρεπούσης:
α. το παίζει καθαρός ενώ έχει τον πωπό του
άπλυτο,
β. το παίζει αγνός ενώ με τον πωπό του έχει κάνει «τα
διάφορα»…,
γ. είναι καθαρά πρωκτικός τύπος , δηλ. το μυαλό
του κατευθύνεται ακόμα από τον πρωκτό του, βρίσκεται ακόμα στο πρωκτικό (κατά Φρόυντ)
στάδιο ελέγχου των πάντων (ο κόσμος είναι δικός μου, μη μου τονε πειράζετε).
Α ρε αθάνατη Ελληνική Γλώσσα ….