Η Βουλή, το «επίπεδο» των βουλευτών και ο κίνδυνος για την δημοκρατία

Του Πέτρου Τρουπιώτη
 
  Από αυτές τις στήλες έχουμε πολλές φόρες τα τελευταία χρόνια αναφερθεί στην κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική βουλή. Μια κατάσταση που μονό τιμή δεν μπορεί να περιποιεί στα μέλη της και στα κόμματα γενικότερα.
 Μια κατάσταση που πρέπει και εμάς ως πολίτες και ψηφοφόρους να μας ενοχλεί μια και εμείς με την δική μας ψήφο εκλεγούμε τα........ συγκεκριμένα πρόσωπα που βρίσκονται στο κοινοβούλιο.
Γιατί άσχετα από τα κόμματα που ψηφίζουμε , έχουμε και ιδιαίτερη ευθύνη για τα πρόσωπα που επιλέγουμε μια και με την δική μας ψήφο, με τον δικό μας σταυρό  μπαίνουν στην Βουλή οι 300 βουλευτές. Τριακόσιοι που θα έπρεπε ήδη να έχουν γίνει διακόσιοι , όπως εξάλλου και το σημερινό σύνταγμα επιτρέπει( Άλλο θέμα αυτό , σχετιζόμενο πάντως εν μέρει με την όλη κατάσταση).
 Είναι σαφές ότι η κρίση που επικρατεί στην κοινωνία , δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκη και παράλληλα επηρεάζει και τους βουλευτές, οι όποιοι προσπαθούν με όλα τα μέσα να φάνουν γενικώς αρεστοί στους ψηφοφόρους.
 Πολλοί εξ αυτών , επειδή οι ίδιοι η τα κόμματα τους έχουν εκλεγεί μόνον και μόνον επειδή « τα λένε χύμα» όπως διατείνονται , προσπαθούν με την στάση τους, με τις φωνές τους , με τις φασαρίες άνευ αποτελέσματος να δικαιώσουν τις προεκλογικές «υποσχέσεις» τους.
   Παράλληλα βέβαια, είναι σαφές ότι σήμερα το πολιτικό δυναμικό της Βουλής ίσως είναι το «χειρότερο» από την μεταπολίτευση μ  και μετά. Και αυτό γιατί πρόσωπα χωρίς καμία συγκρότηση πολιτική ή επιστημονική, χωρίς καμία επαγγελματική καταξίωση ή ακόμα χειρότερο οι «καταγέλαστοι» από τους συνάδελφους τους, πρόσωπα «χαβαλέ» ,αγράμματοι, πολέμιοι της δημοκρατίας και οτιδήποτε μπορεί κάνεις να φανταστεί , μπήκαν στην Βουλή μέσα στο πνεύμα «αλλαγής» αλλά και «απαξίωσης» των πολιτικών και της πολίτικης γενικότερα.
  Τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών μας(και σε κομματικό αλλά και σε  επίπεδο προσώπων) τα βλέπουμε  κάθε μέρα σχεδόν στην Βουλή.
 Οι περισσότερες συζητήσεις ερωτήσεων στην ολομέλεια είναι απλώς για να καταγραφούν στις κάμερες και στα πρακτικά φωνές, διαμαρτυρίες και καταγγελίες, χωρίς ουσιαστικό στόχο και προσπάθεια για αποτέλεσμα.
 Οι συζητήσεις στις επιτροπές καταλήγουν σε διαπληκτισμούς ανάμεσα σε βουλευτές με βαρύτατους χαρακτηρισμούς που δεν ακούει κάνεις ούτε στα χειρότερα καφενεία της χωράς.
 Συνεχείς διακοπές και αφαίρεση του λόγου από προεδρεύοντες, κάτι που είχε να γίνει χρόνια στην Βουλή.
 Φωνές και ύβρεις μέσα στην αίθουσα της ολομέλειας αλλά και στις επιτροπές και καταγγελίες στους διάδρομους όπου εξελίσσονται απαράδεκτα σε ύφος επεισόδια ανάμεσα σε βουλευτές.
  Πρόκειται για μια εικόνα που το μόνο που κάνει είναι να αυξάνει την απαξίωση του πολίτικού συστήματος. Και αυτό βέβαια είναι σαφές ότι δεν εξυπηρετεί ούτε την χώρα ούτε κυρίως την δημοκρατία.
 Γιατί, «δικαιώνει» όλους αυτούς που θεωρούν (και το κραυγάζουν με συνθήματα τους σε συγκεντρώσεις) «μπου….» την Βουλή, ανεξαρτήτως πολίτικης και «ιδεολογικής» (αν υπάρχει τέτοια ουσιαστικά) απόχρωσης.
 Γιατί δυστυχώς , έχουμε μπει και σε έναν τέτοιο ανταγωνισμό. Ποιο κόμμα αλλά και ποιος πολίτικός θα φάνει πιο αξιώτικος , πιο υβριστής στους άλλους συνάδελφους του η στην κυβέρνηση και το σύστημα γενικώς, έτσι ώστε να πάρει τα «εύσημα» όλων των «κατά του κατεστημένου»…
 Μιλάμε για μια κατάσταση που οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς αλλά οι πολιτικοί μας ή δεν το καταλαβαίνουν ή δεν τους νοιάζει ή ακριβώς αυτό θέλουν γιατί πιστεύουν ότι έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντα τους…
 Και οι λίγοι, ελάχιστοι, που βλέπουν που οδηγείται η κατάσταση , δεν εισακούγονται. Γιατί ο λαϊκισμός βρίσκει πάντα ευήκοα ωτα. Ιδίως στην αρχή….
 Και όταν φτάσουμε στο « στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα», τις περισσότερες φόρες είναι πολύ αργά…
 ptroupiotis@yahoo.gr