Το LSE, o κ. Τσίπρας και το εκρηκτικό «εσωτερικό μέτωπο»

Toυ Πέτρου Τρουπιώτη
Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα σήμερα στο Λονδίνο και η ομιλία του στην « Μέκκα του Καπιταλισμού», το London School of Economics,  είναι βέβαιο ότι θα αναζωπυρώσει τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίσει εδώ και καιρό το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

 Προβλήματα, που όπως αρκετές φορές έχουμε γράψει και σε αυτές τις στήλες, όσο προχωρεί ο χρόνος, όσο το κόμμα......
αναγκάζεται να κάνει πιο σαφείς τις απόψεις τις θέσεις και τις κατευθύνσεις του, όσο θα πρέπει να έχει συγκεκριμένες προτάσεις για λύσεις πραγματικές στα προβλήματα της χώρας, θα μεγαλώνουν. Και ίσως μάλιστα γίνουν και εκρηκτικές.

   Ο Σύριζα, ένα κόμμα που ξαφνικά χωρίς ούτε το ίδιο να το καταλάβει , πολλαπλασίασε τον αριθμό των ψήφων του και διεκδίκησε την εξουσία γιατί μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ αποφάσισαν( και σωστά) να το τιμωρήσουν δεν κατάλαβε ότι συσπείρωσε πολίτες από εντελώς διαφορετικά ρεύματα , ιδεολογίες και κοινωνικές τάξεις.

 Κάποιοι μάλιστα μέσα στην γενική χαρά και τους πανηγυρισμούς πίστεψαν περίπου ότι η ελληνική κοινωνία στρέφεται πως παλαιοκομμουνιστικες αντιλήψεις και στρατηγικές, τροτσκιστικές πρακτικές αλλά και φλερτάρει με την αναρχία.

 Και έτσι κινήθηκε το πρώτο διάστημα, μέχρι που άρχισαν κάποιοι στην ηγετική του ομάδα να αντιλαμβάνονται δυο πράγματα.

 Το πρώτο ότι οι ψήφοι μπορεί να μην έχουν μυρωδιά όμως είναι σαφές ότι έχουν κατεύθυνση και το δεύτερο ότι « κάτι πρέπει να γίνει για να κεφαλαιοποιηθεί όλο αυτό το ποσοστό.

 Παράλληλα, το όνειρο για την εξουσία και για την « αριστερά στην εξουσία» που κατατρέχει τον πολίτικο αυτό χώρο από το 45 και μετά  φαίνεται ότι οδήγησε κάποιους στην άλλη λογική. Αλλαγές σε όλα με στόχο την εξουσία.

 Και από εδώ αρχίζει « να χαλάσει η σούπα». Γιατί μπορεί κάποιοι στην στενή ηγετική ομάδα να θέλουν πέσει θυσία την εξουσία , και γι αυτό κάνουν τα πάντα στα λόγια τουλάχιστον, όμως ο κομματικός πυρήνας είναι τα στελέχη του 4 και 5 %. Με εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές, και αντιλήψεις πολύ μακριά από την πραγματικότητα, τα σημερινά δεδομένα αλλά και το τι ακριβώς θέλει ο κόσμος που ψήφισε τον Σύριζα.

 Και άρχισε έτσι μια μάχη που όπως φαίνεται θα έχει μέλλον .Μια μάχη που μάλλον δεν θα είναι χωρίς κόστος για καμιά από τις δυο ( ή και τρεις και τέσσερεις) πλευρές που συνυπάρχουν στο συγκεκριμένο κομματικό σχήμα.

 Η σύγκρουση όσο προχώρα ο καιρός θα μεγαλώνει μια και θα διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα στις δυο πλευρές. Άμβλυνση θέσεων, προσπάθεια προσγείωσης στην πραγματικότητα και γενικές και αόριστες υποσχέσεις από την μια πλευρά για να πείσουν οι πολίτες ότι  ο Σύριζα είναι μια αξιόπιστη πολιτική δύναμη που αγκαλιάζει ΚΑΙ στον μεσαίο χώρο.

 Προσπάθεια οριοθέτησης της « δικής τους αριστεράς» και των ιδεολογικών προτύπων από την άλλη που όμως οδηγούν αυτόματα σε δραστική μείωση ποσοστών.

 Η σύγκρουση αναπόφευκτη, έστω και αν η πιθανή διεκδίκηση με ελπίδες της πρωτιάς στις επόμενες εκλογές, λειτούργει ανασταλτικά.

  Ο κ Τσίπρας πάντως , φαίνεται πως προσπαθεί να μην σκεφτεται καθόλου τους συντρόφους του της άλλης πλευράς. Κινείται στον δικό του δρόμο ελπίζοντας πως μια ανοδική πορεία θα σταματήσει κάθε αντίδραση στο εσωτερικό. Θέλει όμως να παραγνωρίζει ότι ο κομματικός μηχανισμός του Σύριζα ( παρότι  προέρχεται από αντίστοιχο μηχανισμό) δεν είναι μηχανισμός ΠΑΣΟΚ. Δεν δέχεται εν ονόματι της προοπτικης της  εξουσίας τα πάντα. Οι ιδεολογικές αγκυλώσεις δεν δίνουν αυτή την δυνατότητα.

 Το πρόβλημα λοιπόν είναι μπροστά. Και ίσως και είναι εκρηκτικό αλλά και δεν θα είναι το μόνο….

ptroupiotis@yahoo.gr