Είναι ίσως ταιριαστό ότι η πιο επικίνδυνη έξαρση της κρίσης χρέους που πλήττει -εδώ και τρία χρόνια- την Ευρώπη, εστιάζεται στη δεύτερη μικρότερη χώρα που συμμετέχει στο ευρώ. Η ανικανότητα της Ευρωζώνης να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της Κύπρου, που αποτελεί το 0,2% του ΑΕΠ της Ε.Ε., το εφιαλτικό ταλέντο των ηγετών της στην................
εκθεμελίωση των όποιων αναχωμάτων εμπιστοσύνης είχαν καταφέρει -μετά πολλών κόπων και βασάνων- να οικοδομήσουν, τρομάζει.
Δεν έφταναν φαίνεται η δρακόντεια λιτότητα, που τη βαφτίζουν μεταρρύθμιση και την επιβάλλουν σε σπάταλους και μη, η αδιαφορία για λάθος πολλαπλασιαστές και για τις στρατιές της φτώχειας και της ανεργίας που παράγουν καθημερινά, η αλαζονεία, η ηθικολογία, η πολιτική δειλία και ο χρηματοοικονομικός αναλφαβητισμός που επιδεικνύουν με κάθε ευκαιρία. Δεν έφτανε η Deauville, που τρομοκράτησε τους ομολογιούχους των κρατών και έστειλε την Ιρλανδία απευθείας στην αγκαλιά της τρόικας, ούτε το ελληνικό PSI, που κατάφερε το τελικό χτύπημα σε ελληνικές και κυπριακές τράπεζες, χωρίς να καταστήσει βιώσιμο το ελληνικό δημόσιο χρέος. Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι πυρομανείς πυροσβέστες στις Βρυξέλλες και τον ευρωπαϊκό Βορρά δεν είχαν δείξει ακόμα το πιο παρανοϊκό τους πρόσωπο.
Μετά την ειδική περίπτωση της Ελλάδας, ήταν η σειρά της ακόμα πιο ειδικής περίπτωσης της Κύπρου. Ο υπέρογκος, υποκεφαλαιοποιημένος τραπεζικός τομέας της Μεγαλονήσου, που έφτασε το 2009 να έχει ενεργητικό οκταπλάσιο του ΑΕΠ της, κλονίστηκε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση και κατέρρευσε μετά τις απώλειες που υπέστη από το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Τον περασμένο Νοέμβριο, η προηγούμενη κυπριακή κυβέρνηση και η τρόικα συμφώνησαν στους όρους της διάσωσης της κυπριακής οικονομίας, που περιλάμβαναν το γνωστό κοκτέιλ περικοπών μισθών και συντάξεων, αυξήσεων έμμεσων και άμεσων φόρων και περιστολής των παροχών του κράτους πρόνοιας. Το μόνο που εκκρεμούσε ήταν το ύψος της βοήθειας που θα παρείχε η τρόικα στην Κύπρο.