Είναι πολύ γελοίο να κατηγορούν οι μνημονιακοί τον Γκριλο την στιγμη που στην Ελλάδα η δική τους επικοινωνιακή και πολιτική διαχείριση του μνημονίου παραγει χρυσαυγίτες.
Θα περίμενε κανείς οι εκσυγχρονιστές, οι
ευρωπαϊστές, οι της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς, και αυτοί της
“υπευθυνης συνιστώσας της ...............
συνισταμένης της ευθύνης” να έχουν αντιληφθεί
τι έχει συμβεί στην χώρα μας και αντί να γίνει Νότια Ευρώπη του 2013
μεταβάλλεται σε δημοκρατια της Βαιμάρης
Κι όμως είδαμε παντού σε έντυπα και ηλεκτρονικά εκατοντάδες
δημοσιεύματα που απευθυνόμενα στην εγχώρια κοινή γνωμη επιχειρούν την
απαξίωση του Ιταλού πολιτικού ως λύση. Οι περισσότεροι αντιγραφουν τα
όσα λένε τα ξένα ΜΜΕ και κυρίως Γερμανικές κοινοτοπίες.
Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά:
Αυτά τα δημοσιεύματα και η αντιμετώπιση
του Π. Γκριλο, αφορουν σε χώρες που βρισκονται σε προεκλογική φάση.
Αφορουν χώρες το πολιτικό σύστημα των οποίων δεν αναμετρήθηκε ακόμη με
την κρίση και τα προϊόντα της στην κάλπη.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα είναι μια
διαφορετική – μετεκλογική- χώρα στην οποία η κρίση και η διαχείριση
αυτού του είδους, παραγει αποδεδειγμένα χρυσαυγίτες.
Είναι έγκλημα -και από πλευράς στρατηγικής- η αντιμετώπιση του Ιταλού πολιτικό όπως αντιμετωπίστηκε το ελληνικό αντιμνημονιο.
Δηλαδή κριτική αφ υψηλού, με ελιτισμό
με “πνίξιμο”, αποκλεισμό, λοιδορία, απαξίωση από το δημόσιο διάλογο
και τα ΜΜΕ. Είναι έγκλημα γιατί θεωρητικά σταματά την εισαγωγη του
“μοντέλου” στην χώρα μας και κάνει λύση για τον νέο -και μείζωνα
αντίπαλο τελικά- την Χρυσή Αυγή.
—
Και τελικά θα έπρεπε να έχουν καταλάβει ότι αλλάξαμε εποχη και ότι
μιλαμε -και θα πρέπει να μιλήσουν και οι ίδιοι πλέον- για την ορθή και
εθνικά ωφέλιμη διαχείριση της ήττας τους