«Και τότε, οι ζητωκραυγές του πλήθους θα γίνουν φωνές οργής..»

Του Πέτρου Τρουπιώτη
 
 
      Να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Η απόφαση του EURO GROUP της περασμένης Παρασκευής για κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο, δεν ήταν απλώς λάθος αλλά μπορεί να είναι και μια απόφαση που θα δημιουργήσει για χρόνια , μεγάλα ζητήματα στην τραπεζική πίστη διεθνώς.
 Ήταν μια κίνηση  ΚΑΙ εκδικητικού χαρακτήρα (που επέβαλλαν κυρίως οι Γερμανοί αλλά όχι μόνον) καθώς και μια κίνηση με πολιτικά χαρακτηριστικά και στοχεύσεις. Όπως για ........παράδειγμα , η Ρωσία, ους χύσεις της με την Κύπρο και γενικότερα η παρέμβαση της στην ανατολική μεσόγειο.
 Μέσα σε αυτό το  γενικευμένο γεωστρατηγικο παιχνίδι με σαφείς οικονομικές παραμέτρους , η Κύπρος βρέθηκε απροετοίμαστη και χωρίς μπουσούλα.
  Είναι σαφές ότι η διακυβέρνηση της χωράς από το ΑΚΕΛ όχι μόνον εξανέμισε τα οποία θετικά στην οικονομία στοιχειά είχε η χώρα και είχε αναπτύξει επί Προεδρίας του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου  αλλά δεν έκανε και καμία προετοιμασία για την θύελλα που ήταν βέβαιο ότι έρχεται, λογω και της ένταξης στο ευρώ.
 Ανικανότητα η ιδεοληψίες, θα το δείξει η ιστορία. Δεν έχει και νόημα εξάλλου.
  Όμως και ο νυν Πρόεδρος , φαίνεται ότι δεν κατάλαβε το πόσο πιεστικά ήταν τα πράγματα, το τι παιζόταν πίσω από τις κουρτίνες του EURO GROUP. Πήγε στην τελευταία συνεδρίαση χωρίς προετοιμασία , χωρίς συγκεκριμένο και υλοποιήσιμο σχέδιο Έχοντας προφανώς «άγνοια κινδύνου».
Θεωρούσε πως θα ξεκινούσε , μια συζήτηση όπου οι Γερμανοί (και άλλοι) ομοϊδεάτες του θα ξεκινούσαν μια συζήτηση για το πώς θα σωθεί η Κύπρος που θα κατέληγε σε κάποιο χρόνο. Και βρέθηκε μπροστά στο « εκτελεστικό απόσπασμα», χωρίς επιλογές…
  Από εκείνη την στιγμή άρχισαν  επόμενα λάθη ναι χωρίς επιφυλάξεις αλλά στροφή στην Κύπρο λογω των αντιδράσεων και χωρίς να εξηγήσει τι και γιατί.
 Προσπάθεια να σωθεί το χρηματοπιστωτικό μοντέλο, με μη «δέσμευση» ποσών από μεγαλοκαταθετες, την στιγμή που ήδη από την ανακοίνωση του EURO GROUP είχε πληγεί προκληθεί το πλήγμα (μη αναστρέψιμο) για την Κύπρο και είχε αρχίσει να δημιουργείται ανησυχία σε όλη την Ευρώπη.
 Και μετά ήλθε το «ηρωικό όχι», χωρίς να υπάρχει έτοιμη εφαρμόσιμη αντιπρόταση που να κατατεθεί Εδώ και τώρα.
 Άρχισαν «οι περιοδείες ζητιανιάς», στην Ρωσία που κατέληξαν σε φιάσκο μια και είναι σαφές ότι η Μόσχα δεν έχει λόγο αυτή την στιγμή να συγκρουστεί ευθέως με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Γερμανία ( με την οποία ετοιμάζει δουλείες στην ενεργεία) αλλά και γιατί θέλει να μπει στο παιχνίδι μετά την ρύθμιση στην Κύπρο , μια και ελπίζει να παίζει με πιο ισχυρά χαρτιά και πιο αδύναμο παίκτη…
     Και τώρα γυρνά το πράγμα στα προηγούμενα και πιθανώς χειρότερα μέτρα χωρίς , όπως φαίνεται, να έχουν αποτραπεί και οι εν συνεχεία αρνητικές συνέπειες στο χρηματοπιστωτικό μοντέλο που αποτελούσε για δεκαετίες έναν από τους δυο πυλώνες της (ανθούσες) οικονομίας της.
 Προφανώς λοιπόν , όταν κάνεις όλα αυτά τα λάθη και μετά ψηφίζεις μόνον με το συναίσθημα , μπορεί να εισπράττεις , σε πρώτη φάση, τα χειροκροτήματα ενός (ανενημέρωτου) λαού και να νοιώθεις υπερήφανος γιατί , όπως λένε και κάποιοι στην Αθήνα («είπες το μεγαλο Όχι», όμως κινδυνεύεις να βρεθείς με την πλάτη στον τοίχο και σε χειρότερη θέση γιατί δεν είδες τα γεγονότα και τα δεδομένα με την πραγματική τους όψη, αλλά με αυτή που ήθελες. Γιατί κάποια πράγματα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι από τις προθέσεις…
 Και τότε, δυστυχώς, οι ζητωκραυγές του πλήθους θα γίνουν φωνές οργής….

ptroupiotis@yahoo.gr