Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Η λίστα του Σίντλερ και το άλλοθι της «άρρωστης κατάστασης»…
Εκλέξατε!
Ή θα παύσετε να ζήτε ή θα παύσετε ν’ αδικήτε διότι ο μέγας και
Παντοδύναμος Θεός όν υπηρετώ δεν ανέχεται ζώντας τους αδικούντας…
(Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ανδρόνικος Α΄, [κάμποσοι αιώνες πριν])
Άγγελος Σ. Βλάχος : Οι τελευταίοι Γαληνότατοι
«…Η απώλεια της μνήμης μας κάνει ανόητους. Η σύγχρονη ανοησία,
αυτή δηλαδή που είναι προσηλωμένη σ’ αυτό που γίνεται στο παρόν,
λησμονεί το παρελθόν και φοβάται το μέλλον… Όχι μόνο δε μάθαμε, όχι μόνο
δεν ξέρουμε ακόμα τι πραγματικά συνέβη, όχι μόνο δεν καταλάβαμε την
πραγματική σημασία της εκατόμβης των στρατοπέδων συγκέντρωσης και του
ολοκληρωτισμού, αλλά επιπλέον ........
απωθήσαμε και διώξαμε από τη μνήμη μας
αυτό το παρελθόν. Πιστεύουμε ότι το παρελθόν είναι πια παρελθόν, ενώ
αυτό εξακολουθεί να βρομίζει το παρόν μας, ακριβώς γιατί το ξεχάσαμε… Η
μνήμη δεν πρέπει να είναι η παραισθητική έμμονη ιδέα του παρελθόντος.
Πρέπει να επιτρέπει να παρέμβουν τα δεδομένα του παρελθόντος, η ανάμνηση
του παρελθόντος στην αντίληψη του παρόντος…»
Edgar Morin : Αφήνοντας τον Εικοστό Αιώνα, εκδ. Ροές
Στη
«Λίστα του Σίντλερ» ο Γερμανός διοικητής του στρατοπέδου θανάτου
(αναγκαστικής εργασίας), έτσι χωρίς λόγο, χάριν παιδιάς, απ’ το μπαλκόνι
του σπιτιού του πυροβολούσε και σκότωνε καταδίκους αδιάκριτα, κάνοντας
εξάσκηση στη σκοποβολή. Κι όταν περπατούσε μέσα στο στρατόπεδο,
εξακολουθούσε να σκοτώνει ο,τιδήποτε εκείνη τη στιγμή δεν του καθότανε
καλά στο μάτι του.
Στην
Ελλάδα του 2012, που από το 2010 μεταβλήθηκε σε στρατόπεδο θανάτου,
μιας ολόκληρης κοινωνίας, ενός ολόκληρου λαού, μια άλλη Τριπλή Κατοχική
Δύναμη (γερμανικής κατά βάση προέλευσης), ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙ
ΑΔΙΑΚΡΙΤΑ ΜΙΑ ΧΑΤΖΑΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ κόβοντας κεφάλια
και εκτελώντας ο,τιδήποτε κινείται…
Όχι,
τούτο το Σφαγείο, δεν είναι μια άρρωστη κατάσταση. Η σφαγή –ΤΟΥΤΗ Η
ΣΦΑΓΗ- δεν είναι έργο αρρώστων. Το Σφαγείο ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ και εκπροσωπεί ένα «όραμα» μιας Νέας Τάξης
Πραγμάτων, ΤΟΥΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ… Θα ήταν πολύ εύκολο, για να φέρω
ένα ακραίο παράδειγμα, να γίνει αποδεκτό στη Δίκη της Νυρεμβέργης, ότι
όσα φρικιαστικά εγκλήματα έγιναν κατά της Ανθρωπότητας, ΜΟΝΟ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΑ
ΜΥΑΛΑ θα μπορούσαν να τα διαπράξουν, και επομένως, ΟΛΟΙ ΟΙ
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ Σ’ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΔΙΚΗ, αντί να οδηγηθούν στη κρεμάλα ή σε
φυλάκιση, να οδηγούνταν σε ψυχιατρικές κλινικές… Αλλά, ορθώς, δεν έγινε
αποδεκτή μια τέτοια σκέψη… Το απάνθρωπο, δεν είναι εξ ορισμού αρρώστια…
Οι
Σφαγείς σφάζουν με ήσυχη συνείδηση ΔΙΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ στο «εργαλείο» αυτό,
-της κοινωνικής εξαθλίωσης- ως «μέσον» εγκαθίδρυσης αυτού που πιστεύουν
: της Νέας Τάξης ΤΟΥΣ Πραγμάτων…
Αυτή
η πραγματικότητα της Δικτατορίας των Σφαγείων, μπορεί να καταπολεμηθεί
ΜΟΝΟ με τα ίδια τους τα όπλα, και η δημοκρατία παρέχει αυτή τη
δυνατότητα :
Σοκ στο σοκ…
Δέος στο δέος…
ΚΑΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΞΕΓΕΡΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ…
Εδώ η Κατοχική Δύναμη φαίνεται ως εάν να επιζητεί τη σύγκρουση με τη κοινωνία.
Μάλλον ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΟ ΣΤΟΧΟ ΤΗΣ….