Γράφει ο Βασίλης Τσούγκαρης
Αυτό μου θυμίζει η «κυβέρνηση» της χώρας τόσο επί Γ. Παπανδρέου, όσο και με τον τωρινό «προσωρινό» πρωθυπουργό.
Αν κάποιος έχει την εντύπωση ότι και καλά αποκτήσαμε κυβέρνηση και ότι ναι, ΚΑΤΙ θα κάνουμε σαν χώρα, πλανάται πλάνην οικτράν.
Είμαστε απελπισμένοι στο σημείο που μας έφεραν, δεν είμαστε βλαμμένοι για να πιστεύουμε τον κάθε πυροβολημένο φιλόδοξο πολιτικάντη και τις μπούρδες του.
Στο υπουργικό συμβούλιο (λέει), απουσίαζαν δυο, ενώ .......
κάποιοι άλλοι μάλωναν.Αν κάποιος έχει την εντύπωση ότι και καλά αποκτήσαμε κυβέρνηση και ότι ναι, ΚΑΤΙ θα κάνουμε σαν χώρα, πλανάται πλάνην οικτράν.
Είμαστε απελπισμένοι στο σημείο που μας έφεραν, δεν είμαστε βλαμμένοι για να πιστεύουμε τον κάθε πυροβολημένο φιλόδοξο πολιτικάντη και τις μπούρδες του.
Στο υπουργικό συμβούλιο (λέει), απουσίαζαν δυο, ενώ .......
Δυο λαλουν και τρεις χορεύουν με λίγα λόγια.
Τόση είναι η επίγνωση της «ευθύνης» τους (αν ξέρουν τι σημαίνει η λέξη αυτή).
Καθημερινά βγαίνει στο φως ο «καημός» των πολιτικών μας για την «καρέκλα» τους.
Όχι για το καλό του τόπου.
Για την ΚΑΡΕΚΛΑ.
Και μη με πει κανείς προκατειλημμένο.
Απολαυστε το καθημερινό «πολιτικό σόου».
Το άλλα λέω και άλλα κάνω ενώ στη χειρότερη περίπτωση το «δεν ξέρω τι μου γίνεται»
Και αυτό θα συνεχιστεί άγνωστο για πόσο ακόμα.
Πάντως είναι γεγονός ότι η «παιδική χαρά» γενικότερα που λέγεται Κοινοβούλιο με τους εκπροσώπους του (έτσι το κατάντησαν) μας επιφυλάσσει πολλές και δυσάρεστες εκπλήξεις , αν και ξέρουν ότι παίρνουν μεγάλο ρίσκο με τις καθημερινές εισπρακτικές παρανομίες τους.
Είναι επίσης γεγονός, ότι ο λαός δεν δέχεται πλέον το παραμικρό, οπότε οι κύριοι σου λένε «ριχτο εσύ και άμα πιάσει έπιασε αλλιώς το μαζεύουμε η το αναστέλλουμε».
Με αυτή τη παιδική χαρά που «σκοτώνει» καθημερινά τους Έλληνες πάμε στις γιορτές.
Πάμε στις γιορτές της κρίσης, της ανεργίας, των χαρατσιών, της πείνας, της ανέχειας.
Στις γιορτές εκείνες που ενώ θα γεννηθεί ο ΚΥΡΙΟΣ θα μπαίνει όλο και πιο βαθιά στο «μνήμα» της η χώρα.
Και μην ξαναδώ να μιλούν για «πρόοδο και ανάπτυξη» κάποιοι άνω των 70, γιατί ειλικρινά δεν ξέρω και εγώ τι θα γίνει.
Με την «χαρά του αλσχαιμερ» που επικρατεί μέσα στην παιδική χαρά, ε, μόνο για ανάπτυξη και πρόοδο δεν μπορούμε να μιλήσουμε.
Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι με μυαλά και νοοτροπίες του 1940 δεν προχωρα η χώρα.
Άντε, μπας και βγουν στην επιφάνεια τίποτα νέοι, και σωθεί αυτός ο τόπος, γιατί τους υπόλοιπους τους δοκιμάσαμε ΟΛΟΥΣ, και ΔΕΝ….
Και το «παιχνίδι» στην παιδική χαρά συνεχίζεται με …. νέα μέτρα.
Βασίλης Τσούγκαρης
tsougarisgnomi@gmail.com