Γράφει ο Χρηστος Κυργιακης Συνεχίζοντας το διάβασμα του κειμένου του υπουργείου παιδείας για το Νέο Λύκειο όλο και περισσότερο καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι το συγκεκριμένο κείμενο μάλλον ήρθε για να αποσπάσει την προσοχή της εκπαιδευτικής κοινότητας και της κοινής γνώμης και όχι για να ξεκαθαρίσει το ποιο θα είναι το περιεχόμενο της νέας "μεταρρύθμισης" που ανακοινώθηκε. Σε μια περίοδο που το κίνημα κατά των συγχωνεύσεων βρίσκεται σε άνοδο και διεκδικεί ανατροπές, η ιδέα του Νέου Λυκείου, ήρθε για να θολώσει τα νερά.
Πώς, αλήθεια, είναι δυνατόν να στηθεί το Νέο Λύκειο χωρίς νέα βιβλία;
Πώς, αλήθεια, μπορεί να μιλάμε για εκπαίδευση υψηλού επιπέδου με τις δαπάνες για την παιδεία να έχουν πιάσει πάτο και.......... να βρίσκονται στο 2,75% του προϋπολογισμού;
Για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα προσμετράται η επίδοση των μαθητών στις τρεις τάξεις του λυκείου; Κανείς δεν ξέρει.
Με ποιον τρόπο θα γίνεται η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Τι θα γίνει με το προπαρασκευαστικό έτος;
Πότε θα αλλάξουν τα βιβλία;
Το περιεχόμενο της γνώσης θα αλλάξει ή θα μείνει το ίδιο; Αν είναι να αλλάξει, πώς μπορεί αυτό να συμβεί με τα ίδια βιβλία; Αν, πάλι, τα βιβλία και το περιεχόμενο της γνώσης είναι κατάλληλα, τότε γιατί χρειάζεται αλλαγή;
Τα αναλυτικά προγράμματα σπουδών θα μείνουν ίδια ή θα αλλάξουν και πότε θα γίνει αυτό;
Η καθιέρωση της αξιολόγησης σχολικής μονάδας και εκπαιδευτικών, όπως δείχνει η εμπειρία στις χώρες που αυτή εφαρμόστηκε (π.χ Αμερική), θα υποβαθμίσει την ποιότητα της εκπαίδευσης καθώς η παροχή γνώσης προς τους μαθητές θα περάσει σε δεύτερη μοίρα. Αυτό που θα προέχει θα είναι να «εκπαιδευτούν» οι μαθητές ώστε να ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στα τεστ αξιολόγησης, αφού τα αποτελέσματά τους θα εξασφαλίζουν μια καλή θέση στη σχετική λίστα με σχολεία που θα καταρτιστεί, η οποία θέση, με τη σειρά της, θα προκρίνει την όποια χρηματοδότηση της σχολικής μονάδας είτε από τους δήμους είτε από την κεντρική διοίκηση.
Η νέα σχολική χρονιά θα αρχίσει με ένα νέο, υποτίθεται, εκπαιδευτικό σύστημα, για το οποίο το μόνο που έχει να παρουσιάσει, ως νέο, το υπουργείο παιδείας, είναι τα βιντεομαθήματα του λυκείου. Βέβαια χρειάζεται μεγάλη συζήτηση αν και κατά πόσο τα βιντεομαθήματα αυτά, βοηθούν πραγματικά τους μαθητές με τον τρόπο που έγιναν ή τον μετατρέπουν σε παθητικό αποδέκτη, αφού δεν υπάρχει δυνατότητα διαλόγου ανάμεσα σε εκπαιδευτικό και μαθητή. Αν η «μετωπική διδασκαλία» θεωρείται από τους υπεύθυνους του υπουργείου παιδείας ως ξεπερασμένη, τότε τα συγκεκριμένα βιντεομαθήματα δεν θα έπρεπε ούτε καν να τα σκεφτούν οι ίδιοι υπεύθυνοι. Το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται σ’ αυτά νέες τεχνολογίες δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πλήρη απουσία ζωντανού διαλόγου μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή ο οποίος είναι απαραίτητος στη μεταφορά γνώσης αλλά κρίνεται ως μη αναγκαίος στη μεταφορά πληροφοριών. Συν το ότι δεν έχουν όλοι οι μαθητές πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Η τεχνητή μείωση του αριθμού των μαθημάτων που θα γίνονται στο Λύκειο, αφού χρησιμοποιείται η γνωστή παλιά μέθοδος της διαφήμισης των σαμπουάν ( 2 σε 1, 3 σε 1 κλπ), παρουσιάζεται, από μεριάς του υπουργείου , στα υπέρ του Νέου Λυκείου.
Και γιατί η μείωση του αριθμού των μαθημάτων είναι εξ ορισμού κάτι καλό ή κακό;
Το θέμα είναι το περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Το ζητούμενο είναι τα παιδιά να μαθαίνουν και όχι να πληροφορούνται, να αποκτούν γνώσεις και όχι απλές δεξιότητες.
Θα μου πείτε τώρα, τι να τις κάνει κάποιος τις γνώσεις όταν του ετοιμάζουν ένα μέλλον που θα αλλάζει επάγγελμα κάθε χρόνο μέχρι να πεθάνει; Ή όταν θα αποτελεί αναλώσιμο υλικό για τις κερδοφόρες «επιχειρήσεις» τους.
Ετοιμάζουν αμερικανοποίηση της εκπαίδευσης των παιδιών μας. Να γνωρίζουν τα πάντα για τους κινηματογραφικούς και τηλεοπτικούς αστέρες αλλά να δέχονται χωρίς πολλές αντιρρήσεις τις αιτιάσεις των εταιριών κινητής τηλεφωνίας πως τάχα η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία δεν είναι και τόσο βλαβερή. Να μην μπορούν να έχουν γνώμη για τα πυρηνικά ατυχήματα, για τη ραδιενέργεια, για τη μόλυνση του περιβάλλοντος αφού αυτά είναι θέματα για τα οποία πρέπει να έχουν γνώμη μόνο οι «στρατευμένοι και υποταγμένοι ειδικοί».
Μάλλον το Νέο Λύκειο δεν είναι και τόσο «Νέο». Μπορεί να υπόσχεται αναβάθμιση αλλά είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Άλλωστε, ποια σοβαρή μεταρρύθμιση μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς ουσιαστικό διάλογο και κυρίως χωρίς τη χρηματοδότηση που είναι απαραίτητη για ένα τέτοιo εγχείρημα. Η προχειρότητά τους δείχνει πόσο σοβαρά σκέφτονται για τη μόρφωση των παιδιών μας. Πίσω από τα μεγάλα λόγια κρύβουν πάλι την αλήθεια.