ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ της ΑΝΝΑΣ
ΑΝΔΡΙΤΣΑΚΗ στην Ελευθεροτυπία,
ΝΑ ΚΑΙ Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ»! Επειδή κάποιοι κοιτούν το συμφέρον τους κι
όχι το καλό των παιδιών!
Είμαι από τους γονείς που αντέδρασαν στις συγκεκριμένες
συγχωνεύσεις. Έχω παιδιά που πάνε στα σχολεία αυτά, από τα οποία αποφοίτησα κι
εγώ. Γνωρίζω, λοιπόν, Η ΙΔΙΑ –με προσωπική εμπειρία και γνώση- την όλη
κατάσταση.
Η άρνησή μας για τις συγχωνεύσεις
αυτές αφορά και το κτιριακό: 426
μαθητές θα στεγάζονταν στο εντελώς ακατάλληλο κτίριο του 4ου ΓΕΛ
Ιλίου, που έχει ακόμη και διαδρόμους διαμορφωμένους με γυψοσανίδες σε μικρές
αίθουσες (περίπου 2,5 / 3μ. Χ 2,5 / 3μ.=6,25 / 9 τετ. μ.).Εσείς το θεωρείτε εφικτό; Χωρούν
ως μαθητές άνετα 30 –τουλάχιστον- έφηβοι σ’ έναν τέτοιο χώρο; Και είναι μαθησιακά
αποδοτικό;
Αν ενδιαφερόταν πραγματικά το υπουργείο, θα είχε αγοράσει το
χώρο του γυμνασίου (ως οικόπεδο) χρόνια πριν, όταν πρότεινε ο ιδιοκτήτης να το
πουλήσει στο κράτος κάτω από την αντικειμενική του αξία, αλλά δεν δέχθηκε ο
Ο.Σ.Κ.!
Στη συγκεκριμένη περιοχή ΔΕΝ υπάρχουν........ άλλα σχολικά κτίρια
και το γυμνάσιο συμπληρώνει ιδανικά την αλληλουχία των σχολικών μονάδων της
νότιας περιοχής του δήμου Ιλίου.
Επίσης, ένα ακόμη σημαντικότατο ζήτημα που προέκυψε,
είναι αυτό της ασφαλούς μετακίνησης των
παιδιών, που θα υποχρεώνονταν να διασχίζουν (ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ, αφού δεν υπάρχει
κατάλληλη συγκοινωνία) καθημερινά δρόμο ταχείας κυκλοφορίας: τη δολοφονική λεωφόρο Α. Παπανδρέου. Τα παιδιά που θα πήγαιναν στο 7ο
Γυμνάσιο Ιλίου (12-15 ετών), το οποίο -από το τέρμα της οδού Αλαμάνας-θα
μεταφερόταν 930 μέτρα νοτιότερα (για τα παιδιά η απόσταση θα ήταν αρκετά
μεγαλύτερη, καθώς η απόσταση που θα διένυαν υπολογίζεται από το σπίτι τους κι
όχι απ' το σχολικό κτίριο), στην αρχή της οδού Αλαμάνας (στο κτίριο του 3ου
ΓΕΛ Ιλίου, το οποίο θα συγχωνευόταν με το 4ο ΓΕΛ), καθώς θα
συγχωνευόταν με το 8ο Γυμνάσιο Ιλίου, είτε αυτή τη διαδρομή θα την έκαναν τα παιδιά του 8ου
Γυμνασίου (12-15 ετών), σε περίπτωση που μεταφερόταν το 4οο ΓΕΛ Ιλίου -229 μαθητές. ΓΕΛ Ιλίου
-197 μαθητές- στο 3
Οι εν λόγω εκπαιδευτικοί, με αυτή τη διαμαρτυρία τους,
αποδεικνύουν την αδιαφορία τους απέναντι στους μαθητές.
Και, δυστυχώς, εξαιτίας κάποιων σαν κι αυτών, "η μπάλα
παίρνει" γενικώς τους εκπαιδευτικούς. ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!