Αναστοχασμός Υπουργού

 Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης

Τελικά αυτοί οι πολιτικοί έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν. Πότε ο ένας πότε ο άλλος μας δίνουν αφορμές για να γελάμε με την κατάντια τους και παράλληλα να κλαίμε για τη δική μας, με αυτούς που επιλέξαμε να καθορίσουν τις τύχες μας.
Το περιστατικό που δημοσιεύτηκε και αξίζει σχολιασμού είναι αυτό που συνέβη στην εκκλησία του Σωτήρος στο Κιάτο κατά την ορκωμοσία του νέου Δημάρχου Σικυωνίων Σπύρου Σταματόπουλου, όταν κατά την διάρκεια της τελετής μέσα στο ναό, πήρε το λόγο ο Πάνος Μπεγλίτης, υφυπουργός Εθνικής άμυνας, και προφανώς είτε νόμισε ότι απευθυνόταν σε νεοσύλλεκτους,  είτε νόμισε πως ήταν ο τοπικός Μητροπολίτης, και άρχισε να δίνει συμβουλές και νουθεσίες στους παριστάμενους από μικροφώνου για τον τρόπο ζωής που θα πρέπει να υιοθετήσουν προκειμένου να βγει η Χώρα από την κρίση.
Είπε λοιπόν μεταξύ άλλων ο εν λόγω κύριος, ότι  «σήμερα για την πατρίδα μας και το λαό μας και για όλους μας αυτό που επείγει ένας βαθύς αναστενα... αναστοχασμός συλλογικά και σε ατομικό επίπεδο!».
Ίσως το διορθωμένο θα ήταν και το.......... πιο σωστό, από τον αναστοχασμό που δεν έχει νόημα.
Είπε επίσης ότι «Στη ζωή μας δεν είναι τίποτα αυτονόητο και τίποτα παραδεδομένο. Πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής. Πρέπει να ξανασκεφτούμε πολλές από τις πλευρές ενός μοντέλου καταναλωτισμού που κυριάρχησε τα 35 τελευταία χρόνια. Να ξαναβρούμε την χαμένη ισορροπία.
Να ξαναβρούμε τις θετικές πλευρές μιας λιτής ζωής!»

Στη παραπάνω φράση κρύβεται και μία ομολογία-διαπίστωση. Το «να ξαναβρούμε τη χαμένη ισορροπία» σημαίνει μήπως ότι οι πολιτικοί μας είναι ανισόρροποι?
Διότι τι άλλο να υποθέσουμε όταν μας λέει ότι πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής και να ξαναβρούμε τις θετικές πλευρές μιας λιτής ζωής???
Τη λιτή ζωή την ευαγγελίζεται η εκκλησία εδώ και χρόνια. Εσείς κύριοι τώρα τη θυμηθήκατε?
Όταν τόσα χρόνια ταΐζατε το λαό με το κουτόχορτο της καλοπέρασης και τον ωθούσατε σ αυτήν μοιράζοντας τις κοινοτικές επιδοτήσεις σε δικαιούχους και κυρίως σε μη δικαιούχους με τις γνωστές κομπίνες του διπλοζυγίσματος  των επιδοτούμενων προϊόντων (όπως π.χ. το βαμβάκι) και της διπλομέτρησης των ζώων των κτηνοτρόφων που εν γνώσει σας τα ανεχόσασταν, όταν παροτρύνατε τον κοσμάκη να επενδύσει στο χρηματιστήριο για να «κονομίσει» με αποτέλεσμα να εξανεμισθούν οι οικονομίες χιλιάδων νοικοκυριών και τα αποθεματικά των ταμείων, όταν με την ανοχή σας αν όχι με την προτροπή σας οι τράπεζες μοίραζαν αλόγιστα δάνεια  για σπίτια, αυτοκίνητα, διακοπές, αγορά μετοχών, και ένα σωρό άλλα «προϊόντα» τότε δεν σας απασχολούσε η «λιτή ζωή» ή τουλάχιστον η συνετή διαβίωση?
Όταν το κόμμα σας διπλασίαζε σε μια νύχτα τους μισθούς δανειζόμενο από το εξωτερικό για να ικανοποιηθεί η «εκλογική πελατεία» τότε δεν σκεφτόσασταν ότι αυτά τα δανεικά κάποτε θα έπρεπε να εξοφληθούν??
Εσείς δημιουργήσατε αυτή την εικονική πραγματικότητα της «αφθονίας», βασισμένη στα γυάλινα πόδια του δανεισμού, παρακινήσατε τον κόσμο να δανεισθεί και να προγραμματίσει τη ζωή του με βάση τις αποδοχές του, αυτές που τώρα σε μια ώρα του τις περικόψατε, με αποτέλεσμα να τον οδηγήσετε στην απόγνωση καθώς δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις βασικές του ανάγκες διατροφής, πόσο μάλλον να πληρώσει και τις δόσεις των δανείων του.
Γιατί κύριε πολιτικάντη δεν βγαίνατε σε ένα μπαλκόνι να τα πείτε αυτά όπως κάνατε  κατά την προεκλογική σας περίοδο?
Φοβηθήκατε μην έχετε την τύχη του Χατζηδάκη? Ή μήπως φοβηθήκατε μη δοκιμάσετε εξ αποστάσεως τα εσπεριδοειδή της περιοχής σας?
Η εκκλησία δεν προσφέρετε για πολιτικές ρητορείες, ούτε είναι άσυλο πολιτικών φανφαρονισμών. Και κακώς σας ανέχθηκαν οι παριστάμενοι που είχαν κάθε λόγο να σας αφήσουν να «τραγουδάτε» μόνος σας.
Νουθεσίες μάλλον εσείς χρειάζεστε. Αν θέλετε πραγματικά να προσφέρετε στη Χώρα και στο λαό όπως ισχυρίζεστε στις προεκλογικές σας εξαγγελίες όλοι σας, να δώστε το καλό παράδειγμα και να αποποιηθείτε οποιασδήποτε απολαβής. Να επιτελείτε το καθήκον σας αμισθί, να καταργήσετε το νόμο περί ευθύνης υπουργών ώστε να είστε υπόλογοι για τα λάθη, τις παραλείψεις , η ακόμα και τις εγκληματικές σας δραστηριότητες όταν αποκαλύπτονται. Να αποποιηθείτε τη βουλευτική σύνταξη και να ισχύει και για σας ότι ισχύει και για τον υπόλοιπο κόσμο τα 35 ή 40 χρόνια εργασίας. Δεν είναι δα το επάγγελμά σας ούτε βαρύ, ούτε ανθυγιεινό.
Τότε και μόνο τότε θα έχετε το δικαίωμα να απευθύνεστε στο πλήθος, αλλά και πάλι όχι μέσα σε εκκλησία.