Τρωικός και τροϊκός

 Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης

Ο Όμηρος με γλαφυρότατο τρόπο εξιστορεί στην γνωστή «Ιλιάδα» και στους 15.693 στίχους της, γεγονότα που συνέβησαν και περιορίζονται στις τελευταίες ημέρες ενός πολέμου, που ονομάσθηκε Τρωικός, από το όνομα της πόλης που πολιορκούσαν οι συμμαχικές ελληνικές δυνάμεις, της Τροίας, και που είχε διάρκεια δέκα ολόκληρα χρόνια.

Τότε η αιτία του πολέμου ως γνωστόν ήταν μια γυναίκα, η όμορφη Ελένη, σύζυγος του βασιλιά της Σπάρτης Μενέλαου, που την απήγαγε ο πρίγκιπας της Τροίας Πάρης.

Μη αντέχοντας την προσβολή ο Μενέλαος, κατόρθωσε να πείσει και να συγκεντρώσει κάτω από την καθοδήγησή του όλες τις τότε δυνάμεις των ελληνικών πόλεων και να εκστρατεύσει κατά των απαγωγέων για να υπερασπίσει την τιμή του και την τιμή των Ελλήνων από την προσβολή των Τρώων.

Αυτά τότε.

Τώρα στις μέρες μας διεξάγεται ένας καινούργιος πόλεμος, ένας νέος τροϊκός πόλεμος, αυτή τη φορά αντίστροφα.

Δεν είναι οι Έλληνες οι επιτιθέμενοι αλλά γίνεται σε βάρος των Ελλήνων, με επιτιθέμενους τις οργανωμένες οικονομικές δυνάμεις του σύγχρονου κόσμου, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η γνωστή τρόϊκα, πάλι για την ίδια αιτία, για μια απαγωγή.

Μόνο που αυτή τη φορά η απαγωγή δεν είναι ακριβώς απαγωγή αλλά  είναι δάνειο και δεν αφορά σε.......... όμορφη γυναίκα, αλλά σε άλλο αγαθό που απήχθη, πιο σημαντικό από την γυναικεία ομορφιά, στο χρήμα.

Χρήμα που οι έλληνες επί χρόνια έπαιρναν δανεικό από τα διεθνή ταμεία, χωρίς ίσως να έχουν υπόψη τους ότι το δάνειο έχει και μια βασική προϋπόθεση, την επιστροφή και απόδοσή του στον δανειστή.

Ο πόλεμος αυτός που έχει πλήξει τη χώρα, δεν γίνεται αυτή τη φορά με όπλα τα δόρατα τα ξίφη και τις ασπίδες, αλλά με πιο απλά και αποτελεσματικά, το μολύβι και το χαρτί. Και όχι με στρατιές ενόπλων, αλλά με πέντε έξη άτομα που μας βάζουν (τους κυβερνήτες μας) κάτω σε ένα τραπέζι (αυτό είναι το πεδίο της μάχης) και μας  λένε:

Κύριοι, χρωστάτε τόσα, και τα θέλουμε άμεσα. Κόψτε το λαιμό σας να τα βρείτε. Επειδή λοιπόν κανείς από τους κυβερνήτες αυτούς όσο και αν εκλέχτηκαν με το γνωστό μοτίβο ότι θα πράξουν «για το καλό του τόπου» δεν είναι διατεθειμένος να κόψει το δικό του λαιμό, αποφάσισαν να κόψουν την καθημερινότητα των πολιτών.

Στερούν από τους πολίτες και τις επιχειρήσεις την ρευστότητα που διέθεταν από  μισθούς και συντάξεις, από τζίρους και κέρδη, ακόμα και το Δημόσιο που έχει καταστεί ο μεγαλύτερος οφειλέτης σε επιχειρήσεις και Ταμεία κήρυξε στάση πληρωμών, για να παρουσιάσει ταμειακό πλεόνασμα και έγινε άγρια ολοκληρωτική φορολογική εφόρμηση σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες.

Έγινε ο απολογισμός της πρώτης αυτής επίθεσης, και διαπιστώθηκε ότι υπήρξε στρατηγικό λάθος.

Τα έσοδα που αναμένανε οι «εισηγητές στρατηλάτες» των μέτρων είχαν τα αντίθετα αποτελέσματα. Τα πράγματα χειροτέρεψαν, και στα ταμεία δεν έφθαναν τα «αναμενόμενα».

Έπιασε πανικός στο στρατηγείο της υπόδουλης χώρας και φέρανε αξιωματικούς από το εξωτερικό που τους ονόμασαν «συμβούλους» για να οργανώσουνε τη διοίκηση, χωρίς όμως αποτέλεσμα.

Οι απλοί φαντάροι, ο λαός κρέμεται κάθε βράδυ στις οκτώ με ανοιχτό το στόμα περιμένοντας να πάρει τη δόση του, το υπνωτικό του που του σερβίρουν τα προσκυνημένα κανάλια καθώς απροκάλυπτα προσπαθούν να πείσουν για το «ανθρώπινο» έργο της Κυβέρνησης και ότι τα δυσάρεστα μέτρα που παίρνει είναι επειδή τα επιβάλει η τρόϊκα., και όχι ότι είναι συνέπεια της ανικανότητας τόσο της παρούσας όσο και των προηγουμένων κυβερνήσεων.

Ο τρωϊκός πόλεμος που περιγράφει στο έπος του ο Όμηρος είχε διάρκεια δέκα χρόνων.

Ο σημερινός τροϊκός πόλεμος δυστυχώς όπως φαίνεται θα έχει διάρκεια πολύ μεγαλύτερη θα έχει συνέπειες τεράστιες που θα κληθούν να τις υποστούν τα παιδιά μας τουλάχιστον και δυστυχώς δεν υπάρχει στην εποχή μας κανένας Όμηρος να την περιγράψει.