Αξίζει τον κόπο;

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΚΑ Γερμανίας, από το 1999 μέχρι σήμερα, διπλασιάστηκαν οι ψυχασθένειες στα στελέχη επιχειρήσεων αλλά και γενικώς μεταξύ των εργαζομένων. Η, λόγω ανταγωνιστικότητας και ανεργίας, διαρκής πίεση που ασκείται πάνω στους εργαζόμενους ακόμη και όταν αυτοί είναι εκτός εργασίας, 24 ώρες το 24ωρο, ακόμη και τα σαββατοκύριακα (αφού οι περισσότεροι πρέπει να έχουν το κινητό τους ανοιχτό ακόμη και όταν διασκεδάζουν με φίλους) έχει σαν αποτέλεσμα την ραγδαία αύξηση των ψυχικών νοσημάτων. Τα θύματα αυτής της εξέλιξης δεν είναι μόνο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αλλά πολύ συχνά και τα παιδιά τους, αφού στα άτομα αυτά παρατηρείται.......
αύξηση των συζυγικών καυγάδων και των διαζυγίων. Η πρόβλεψη του συγγραφέα της Συναισθηματικής Νοημοσύνης, πως «αν ο 20ος αιώνας είναι ο αιώνας του άγχους ο 21ος θα είναι ο αιώνας της κατάθλιψης, δυστυχώς, επαληθεύεται. Το καίριο ερώτημα προς όλους αυτούς τους φετιχιστές της ανταγωνιστικότητας και των δεικτών ανάπτυξης, είναι: «αξίζει εν τέλει να θυσιάσουμε τα πάντα στο βωμό της δίχως όρια ανάπτυξης του καταναλωτισμού και τι είναι εν τέλει ποιότητα ζωής»;