Γράφει ο Αλέξανδρος ΠιστοφίδηςΟλες οι πρόσφατες διεθνείς μελέτες σε θέματα τουρισμού δείχνουν πως ο πολιτιστικός τουρισμός και ο τουρισμός πόλης έχουν την μεγαλύτερη ανάπτυξη από όλα τα άλλα είδη τουρισμού. Το μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης της δεκαετίας του 60, που στηρίχτηκε στο τρίπτυχο Ηλιος-Θάλασσα –Αμμουδιά έχει κορεστεί, αφού οι προορισμοί αυτού του είδους τουρισμού είναι πλέον εκατοντάδες. Με τη μείωση των αεροπορικών ναύλων, μπορεί σήμερα ένας βορειοευρωπαίος να χαρεί ήλιο, θάλασσα και αμμουδιά φθηνότερα στον Ειρηνικό παρά στην Ελλάδα.
Είμαστε ίσως η πρώτη χώρα στον κόσμο με μια τέτοια πολιτιστική παράδοση και ιστορία, η οποία έχει εκατοντάδες εκατομμύρια θαυμαστές και λάτρεις σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Οι πρόγονοί μας, μας άφησαν μια μοναδική κληρονομιά και εμείς φανήκαμε ανίκανοι να αξιοποιήσουμε ακόμα κι αυτήν και συζητάμε για πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα. Ολες οι χώρες του κόσμου προσπαθούν να εντοπίσουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους και πάνω σ’ αυτά να οικοδομήσουν το ..........
μοντέλο ανάπτυξής τους. Προσπαθούν να βρουν τι το ιδιαίτερο μπορούν να προσφέρουν, που δεν το μπορούν άλλες ανταγωνίστριες χώρες και πάνω εκεί ρίχνουν όλο το βάρος.
Η βιομηχανική Γερμανία έχει ήδη ένα τζίρο πολιτιστικού τουρισμού και τουρισμού πόλης που αγγίζει τα 100 δις ευρώ. Εκεί βεβαίως έχουν έναν Γερμανικό Σύνδεσμο Τουρισμού (DTV), αντίστοιχο του ΕΟΤ, υπεύθυνο για το μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, ο οποίος υπάρχει από το 1902. Ο γερμανικός ΕΟΤ διοικείται από μόνιμα, σταθερά και εξειδικευμένα στελέχη και όχι από άσχετα κομματόσκυλα, που μόλις αναλάβουν τις ευθύνες του ΕΟΤ θα βγάλουν όλα τα ανικανοποίητα βίτσια της μεγαλομανίας τους.
Η χώρα μας θα μπορούσε να γίνει ένα διαρκές Open Air Museum για εκατομμύρια λάτρεις της Αρχαίας Ελλάδος απ’ όλο τον κόσμο. Ιδιαίτερα οι ασιάτες ( Ιάπωνες, Κινέζοι, κορεάτες, κ.α.) έχουν μια τρέλα με τον πολιτιστικό τουρισμό και τον τουρισμό πόλης. Εχω δει ασιάτες στην Ακρόπολη να κλαίνε από συγκίνηση. Αν δει όμως κανείς τις προσφορές πολιτιστικού τουρισμού, θα διαπιστώσει πως εδώ και δεκαετίες δεν έχει αλλάξει τίποτα. Μερικές πρόχειρα οργανωμένες εκδρομές σε Ακρόπολη, Σούνιο, Δελφούς, κ.λ.π., δίχως προγράμματα εκδηλώσεων, ειδικών διαδρομών και γενικώς δίχως κάποια πολιτιστικά Events. Θα μπορούσε όλη η Πελοπόννησος να χαρακτηριστεί ένα ανοιχτό μουσείο με ειδικές διαδρομές με όλα τα μέσα, με εκδηλώσεις αναβίωσης τελετών, αθλητικών εκδηλώσεων, διαγωνισμών, κ.λ.π.. Όταν υπάρχουν αθηναίοι που δεν έχουν ανέβει στην Ακρόπολη, ούτε ξέρουν που είναι η ιερά οδός και ο ναός της Δήμητρας στην Ελευσίνα, είναι πολυτέλεια να περιμένεις αξιοποίηση. Όταν ο τάφος των σαλαμινομάχων στην Σαλαμίνα και ο τάφος του Σοφοκλή στην Βαρυμπόμπη είναι σκουπιδότοποι, από ποιον να περιμένεις αξιοποίηση; Είμαστε ανάξιοι να διατηρήσουμε την πολιτιστική κληρονομιά μας πόσο μάλλον να την αξιοποιήσουμε. Η Αθήνα είναι η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με τις λιγότερες διανυκτερεύσεις!