H ανάπλαση της Αθήνας.

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Εδώ και πολύ καιρό είχα τις αμφιβολίες μου για το εάν οι άνθρωποι που αποφασίζουν για την Αθήνα (δήμαρχος, δημοτικοί σύμβουλοι), ζούνε στην Αθήνα. Πλέον μπορώ να πω μετά βεβαιότητας πως δεν ζούνε σε αυτήν την πόλη. Ζούνε στον κόσμο τους, ο οποίος πρέπει να βρίσκεται σε κάποιο μακρινό πλανήτη. Διαφορετικά δεν εξηγείται η αφασία που τους διακατέχει.
Διαβάζω πριν λίγο καιρό το εξής: "Athens Bench Mark: Ένας δημιουργικός διαδικτυακός διαγωνισμός για τα παγκάκια της Αθήνας ξεκινά με σκοπό να συμβάλει στη βελτίωση της ζωής στην πόλη". Μάλιστα. Ας ξεκινήσουμε από την απλή ερώτηση "πού θα το βάλετε το παγκάκι"; Στη μέση της Πατησίων; Έχουμε πάρκα, πλατείες, ελεύθερους χώρους για να βάλουμε το πιο ωραίο παγκάκι; Ας τα φτιάξουμε πρώτα και μετά ας βρούμε και τί παγκάκι θα βάλουμε. Μου θυμίζει έναν φίλο μου που δεν είχε μηχανή, αλλά είχε κράνος, σούπερ μπουφάν, γάντια. Ελλείψει χρημάτων για μηχανή, είχε πάρει μόνο τον εξοπλισμό. Έτσι κι εδώ. Σου λένε ας ξεκινήσουμε από το παγκάκι που είναι εύκολο και στοιχίζει λιγότερο και κάποια στιγμή θα φτιαχτεί και το .....
.πάρκο (από μόνο του εννοείται).
Έχω και μία απορία ακόμη. Η βελτίωση της ζωής στην Αθήνα έχει να κάνει με το παγκάκι; Είναι το παγκάκι ζωτικής σημασίας για τον Αθηναίο; Έχει ο Αθηναίος λύσει όλα τα άλλα θέματα και τώρα αυτό που τον απασχολεί μέρα νύχτα είναι σε τί παγκάκι θα κάθεται, εάν αυτό το παγκάκι θα έχει αισθητική ή όχι; Είναι στα καλά τους στο Δημαρχείο;
Το έργο στο Δήμο ωστόσο περιλαμβάνει και άλλες δράσεις. Σήμερα διαβάζω πως θα δημιουργήσουνε μία καινούρια πλατεία, κοντά στην Ομόνοια γκρεμίζοντας κάποιο κτίριο. Αυτά που λέγαμε. Κάπου έπρεπε να βάλουν τα παγκάκια. Δεν πιστεύω να νομίζατε πως αυτή η καινούρια πλατεία θα είναι για τους δημότες αυτής της πόλης, για τον περαστικό που θα ξαποστάσει, για το παιδί που θα παίξει, για τον παππού που θα κάτσει να διαβάσει την εφημερίδα του. Όχι βέβαια. Επειδή οι ναρκομανείς και οι έμποροι, οι πραμάτειες με τα σεντόνια, οι πληθυσμοί που καταφθάνουν καθημερινώς από όλα τα σημεία του πλανήτη δεν χωράνε πλέον στις ελάχιστες πλατείες και τα λίγα πάρκα, που έχουν στην κατοχή τους, ο Δήμος μας θα τους φτιάξει άλλη μία, για να διευκολύνει την κατάσταση. Μου αρέσει που το διαφημίζει κιόλας. Λες και δεν ξέρουμε την κατάληξη και αυτής της πλατείας.
Οι άνθρωποι είναι γελοίοι. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω.

Ελένη Παπαδοπούλου