Γράφει ο Δημήτρης ΚακογιάννηςΣε περιόδους προεκλογικών αναμετρήσεων τόνοι χαρτιού ρυπαίνουν το περιβάλλον προκειμένου να μας πείσουν οι υποψήφιοι «εθνοπατέρες» ότι πρέπει να τους ψηφίσουμε γιατί διαθέτουν όλα τα προσόντα προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της χώρας, του «τόπου» όπως αρέσκονται να λένε, και νοιάζονται για τα συμφέροντα του λαού, του εργαζόμενου, του μισθωτού και του συνταξιούχου.
Αφού λοιπόν γίνουν οι εκλογές ξεχωρίσουν οι τριακόσιοι μαζεύονται όλοι στη Βουλή γα να ορκισθούν στο Σύνταγμα την τήρηση των Νόμων.
Είναι η πρώτη μαζική σύναξη των τριακοσίων που από τότε και μετά εμφανίζονται μόνο όποτε γίνεται κάποια σημαντική ψηφοφορία.
Είναι πάμπολλες οι φορές που δεδομένου ότι .........
συνεδριάσεις μεταδίδονται από το κανάλι της Βουλής, εμφανίζονται να παρίστανται στις συνεδριάσεις το πολύ μέχρι δέκα βουλευτές, να υπάρχει ένας ομιλητής που ρητορεύει λες και απευθύνεται σε ολόκληρο το κοινοβούλιο, και τα έδρανα χάσκουν άδεια.
Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως οι εθνοπατέρες μας μας δούλεψαν κανονικά. Και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πάρουν το χρίσμα και το μισθό τους που τον ψηφίζουν μόνοι τους.
Μια καλή ρύθμιση θα ήταν ο μισθός των βουλευτών να εξαρτάται από τις παρουσίες τους στα έδρανα της Βουλής, ώστε οι απουσίες να αποβαίνουν σε βάρος της τσέπης τους. Έτσι θα βλέπουμε γεμάτα έδρανα και συμμετοχή στα τεκταινόμενα.
Η Βουλή όπως πληροφορηθήκαμε έχει 1.500 τουλάχιστον υπαλλήλους που αμοίβονται με 16 μισθούς το χρόνο.
Ας μπούνε κάποιοι απ αυτούς απουσιολόγοι, η για να γίνει το σύστημα περισσότερο αδιάβλητο, σε κάθε έδρανο να μπει ηλεκτρονικός αισθητήρας, να κτυπάνε κάρτα οι βουλευτές εισόδου και εξόδου, και με βάση το παρουσιολόγιο να εκδίδεται κάθε μήνα ο μισθός.
Άλλωστε αυτό το μέτρο έχουν εφαρμόσει πάμπολλες σοβαρές επιχειρήσεις που θέλουν να ελέγχουν το ωράριο των εργαζομένων.
Την άποψή μου λέω.