Γράφει ο Κων/νος ΔρακάτοςΓια τις ιστορίες του Χότζα όλοι, λίγο πολύ, κάτι έχουμε ακούσει, οι παλαιότεροι από εμάς πολύ περισσότερα. Ελέγοντο την εποχή που τα μηνύματα περνούσαν στους ανθρώπους του Λαού από στόμα σε στόμα, με τρόπο ώστε να γίνονται κατανοητά και διδακτικά σύμφωνα με το γνωστικό επίπεδο των απλών ανθρώπων της εποχής εκείνης, που ήταν χαμηλό και που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εφημερίδες,ραδιόφωνο, τηλεόραση, δεν υπήρχαν.
Νομίζω ότι θα είναι χρήσιμο να θυμίσω μια απ’ αυτές τις ιστορίες που θα βοηθήσει πολλούς να κατανοήσουν καλύτερα τις αιτίες του σημερινού οικονομικού προβλήματος που μας βασανίζει.
Είχε, λοιπόν, ο Χότζας ένα γάιδαρο που τον βοηθούσε στις καθημερινές του δουλειές. Κάποια στιγμή που τα οικονομικά του (καληώρα), φαίνεται ότι δεν πήγαιναν καλά, σκέφτηκε μεταξύ άλλων οικονομικών μέτρων να μειώσει τα έξοδά του μαθαίνοντας τον γάιδαρό του να μην τρώει! (καληώρα). Άρχισε έτσι, να του ......
μειώνει την καθημερινή ποσότητα φαγητού που του έδινε. τόσο ώστε σ’ ένα μήνα να σταματήσειτελείως να του δίνει τροφή. Ο γάιδαρος, φυσικά, μετά από 20-25 μέρες ψόφησε. Και τότε ο Χότζας, με παράπονο, ψιθύρισε: Για δες ατυχία, τώρα που έμαθε να μην τρώει ψόφησε.
Αν θέλουμε τώρα να εκσυγχρονίσουμε αυτή την ιστορία με τα σημερινά δεδομένα αλλά να παραμείνει το ίδιο διδακτική, θα λέγαμε ότι ο σύγχρονος Χότζας ήθελε να κάνει τον γάιδαρό του ποιο παραγωγικό και γι’αυτό του έδινε όλο και περισσότερη τροφή ώσπου στο τέλος τον έσκασε.
Ε’ αυτό ακριβώς συνέβη και με τον γάιδαρο του θείου Σαμ-Χότζα.
Αυτό μεταξύ σοβαρού –σοβαρότατου- και αστείου (στην περιγραφή μόνο
του γεγονότος αλλά τραγικού για όλους μας, στην πραγματικότητα) συνέβη.
Το ηθικό δίδαγμα, τόσο της παλαιάς όσο και της νεότερης έκδοσης
της ιστορίας του «γάιδαρου του Χότζα» είναι το ίδιο. Η παραβίαση των
κανόνων της Φύσης τιμωρείται. Και ο, πάσης φύσεως, γιγαντισμός μέσω της
απληστίας είναι παραβίαση της Φύσης.
Το σημαντικότερο όμως στην όλη ιστορία δεν είναι αυτό
καθαυτό το γεγονός της κατάρρευσης ενός κακώς λειτουργήσαντος
Καπιταλιστικού Συστήματος, γιατί σύμφωνα με την ιστορία του Χότζα,
ήταν μοιραία όπως και η κατάρρευση, για τον ίδιο λόγο, του Σοσιαλιστικού
(Σοβιετικού τύπου) Οικονομικού Συστήματος, γιατί και τα δύο αγνόησαν
τις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου, και επιπλέον, γιατί δεν το
αντελήφθησαν εγκαίρως Επιστήμονες/Εγκέφαλοι (;) της οικονομικής επιστήμης.
Όμως αυτοί ακριβώς που ορίζουν τους κανόνες ζωής και θανάτου
εκατομμυρίων ανθρώπων, πως βγαίνουν σήμερα και ξαναορίζουν τα
νέα οικονομικά πρότυπα, στα οποία θα πρέπει να πειθαρχήσουμε όλοι;
Και επειδή οι Σοσιαλιστές Οικονομολόγοι άρχισαν να ξαναδιαβάζουν
τον Μαρξ, μήπως αυτή τη φορά τον κατανοήσουν και τον εφαρμόσουν
σωστά, μήπως και οι καπιταλιστές συνάδελφοί τους, θα πρέπει να
ανατρέξουν στις πηγές τις γνώσης τους που, μη υπάρχοντος γι’ αυτούς
κάποιου Μαρξ, μελετήσουν και κατανοήσουν την ιστορία του «γάιδαρου του
Χότζα», με το συμπάθιο.