ΣΕ ΠΕΡΙΟΠΤΗ ΘΕΣΗ στο πάνθεον των ιστορικών γαλάζιων «μεταρρυθμίσεων» (μαζί με τη μείωση της ανεργίας και της φορολογίας, την ενίσχυση των εισοδημάτων, την πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας) περιλαμβάνεται πλέον και η δραστική μείωση του χρόνου έκδοσης των συντάξεων.
Όλα γίνονται όπως ακριβώς είχε δεσμευτεί η Ν.Δ.: Έκδοση σύνταξης σε έναν μήνα! Φυσικά αποδείχτηκε ότι και αυτό ήταν ένα από τα δεκάδες προεκλογικά πυροτεχνήματα αφού είναι εντυπωσιακή η αύξηση του χρόνου αναμονής των συντάξεων, σε σημείο ώστε πολλοί υποψήφιοι συνταξιούχοι να πεθαίνουν περιμένοντας! Ακόμη και δυόμισι χρόνια περιμένουν να πάρουν τη σύνταξή τους χιλιάδες ασφαλισμένοι.
Οι σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό αλλά και η καθυστέρηση στη μηχανοργάνωση είναι οι σημαντικότεροι λόγοι καθυστέρησης στην έκδοση συντάξεων, με μεγάλα θύματα όσους έχουν διαδοχική ασφάλιση (σύνταξη σε δύο και πλέον Ταμεία). Η ταλαιπωρία των ...........
ασφαλισμένων διογκώθηκε και λόγω των πρόσφατων ενοποιήσεων των ασφαλιστικών ταμείων, αφού αυτά φορτώθηκαν με πρόσθετα γραφειοκρατικά προβλήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Ταμείο Πρόνοιας- που καταβάλλει την εφάπαξ αποζημίωση στους δημόσιους υπαλλήλους- οι καθυστερήσεις φθάνουν τους 20 μήνες. Απαράδεκτη είναι και η εικόνα που επικρατεί στον τομέα υγείας του ΙΚΑ, όπου ο χρόνος των ιατρικών εξετάσεων από 3 έως 5 ημέρες έγινε από 20 έως 35 ημέρες, ενώ για πολλές εξετάσεις και ειδικότητες ο χρόνος αναμονής έχει ξεπεράσει και τους 6 μήνες! Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχει οδηγήσει η κυβέρνηση το ασφαλιστικό σύστημα (μαζί με τις ανατροπές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης). Στο τέλος του έτους που διανύουμε τα ασφαλιστικά ταμεία χρειάζονται περίπου 4,7 δισ. ευρώ. Και φυσικά δεν είναι μόνο τα προβλήματα με τις συντάξεις, αλλά και η παράταση της άγριας λιτότητας με θύματα μισθωτούς και συνταξιούχους που σηκώνουν τα φορολογικά βάρη (σ.σ.: η πάσης φύσεως φορολογία και οι ασφαλιστικές εισφορές αντιστοιχούν στο 60% του μέσου μισθού, όταν 1 στα 4 ευρώ που παράγονται στην Ελλάδα δεν φορολογείται λόγω της τεράστιας φοροδιαφυγής).
Έτσι, με δεδομένη την παράταση της ίδιας αντεργατικής και αντικοινωνικής πολιτικής (και το 2010) θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τη φιλοσοφία της οικονομικής κυβερνητικής πολιτικής:
Δουλεύουμε και παράγουμε περισσότερα, πληρωνόμαστε λιγότερα και πληρώνουμε περισσότερα, χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα πάρουμε σύνταξη!
ΠΗΓΗ