Tου Θανου Oικονομοπουλου
Tουλάχιστον, ας μην κάνουν τους έκπληκτους και τους «ενοχλημένους»! Οι «συναρμόδιοι» κυβερνητικοί εγκέφαλοι, που λίγους μήνες πριν μοίραζαν εκατομμύρια (συγκεκριμένα 500!) στους αγρότες για να λύσουν τα μπλόκα και να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις που ’χαν ξεκινήσει με αίτημα τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, βαφτίζοντας τις συγκεκριμένες κρατικές ενισχύσεις σε... «αποζημιώσεις», για να ξεπεράσουν τον κοινοτικό σκόπελο που απαγορεύει ρητά τις ενισχύσεις που νοθεύουν τον ανταγωνισμό. Δεν μπορεί παρά να γνώριζαν ποια θα ήταν η αντίδραση της Κομισιόν στις Βρυξέλλες – αλλά και αν υποτεθεί πως... δεν το γνώριζαν, θα αρκούσε να διαβάσουν τις εφημερίδες εκείνων των ημερών: όλες επισήμαναν το «κόλπο» και προειδοποιούσαν πως αργά ή γρήγορα θα ’μπαινε στο μικροσκόπιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οπως και έγινε, δηλαδή...
Ηταν τόση η πρεμούρα τους να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις και τα μπλόκα (σε ένα ήδη επιβαρυμένο πολιτικό τοπίο για την κυβέρνηση...) που χωρίς να ενημερώσουν τις Βρυξέλλες, χωρίς καν να επιχειρήσουν να εξασφαλίσουν ένα κατ’ αρχήν «ΟΚ» για τα 500 εκατομμύρια, βάφτισαν τις ενισχύσεις «αποζημιώσεις», τις μοίρασαν, δεν παρέλειψαν μάλιστα να... πανηγυρίσουν και την «αποτελεσματικότητά» τους, αλλά και την «κοινωνική ευαισθησία» τους! Στις αρχές Ιουλίου η αρμόδια για τα αγροτικά επίτροπος της Ε.Ε. κ. Φίσερ Μπόελ, σε επίσκεψη που πραγματοποίησε στη χώρα μας, με δηλώσεις της είχε ξεκαθαρίσει ότι «ερευνάται η υπόθεση» των χρημάτων που είχαν δοθεί στους αγρότες. Η κυβέρνηση επιχείρησε να υποβαθμίσει την παρατήρηση. Οπως κάνει και τώρα, μετά την επιστολή που ήρθε από τις Βρυξέλλες και με την οποία ζητούνται επειγόντως «εξηγήσεις» μέχρι τέλους Αυγούστου, αλλιώς πιθανότατα θα παραπέμψουν την Ελλάδα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο για επιβολή κυρώσεων – πρόστιμο, δηλαδή, που θα εισπραχθεί εκ του ασφαλούς, αφού το αναλογούν ποσό θα παρακρατηθεί από μελλοντικές κοινοτικές εισροές προς τη χώρα μας...
Να μην κοροϊδευόμαστε: ήξεραν και παραήξεραν την .........
μπαγαποντιά που έκαναν. Και πως θα κληθούν να την πληρώσουν (όχι οι ίδιοι, δηλαδή, η χώρα κάποια στιγμή...) – απλώς δεν τους ένοιαζε. Το πρόβλημα (ουσιαστικό μα και επικοινωνιακό, σε μια συγκυρία πολιτικά φορτισμένη) των μπλόκων ήθελαν να λύσουν όπως όπως, ψιλοπόνταραν και στο γενικό κλίμα της παγκόσμιας κρίσης, ελπίζοντας στα δημοσιονομικά η Ε.Ε. να φανεί πιο ελαστική. Κι επιτέλους, και πρόστιμο να επιβληθεί τελικά στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να χάσει χρήματα από μελλοντικές κοινοτικές εισροές, μήπως... επί των δικών τους ημερών θα επιβληθεί, άλλοι θα ’ναι στο γκουβέρνο, ας το φορτωθούν εκείνοι...
Γενικά τη νοοτροπία ότι οι άλλοι είναι «κουτόφραγκοι», τη συντηρούμε με εθνική... περηφάνια! Οταν είχαμε πρωτομπεί στην ΕΟΚ μάλιστα, ανοίξαμε... δρόμους στις μπαγαποντιές και τις κουτοπονηριές, «διδάσκοντας» και άλλες χώρες - μέλη πώς μπορούν να κοροϊδεύουν το σύστημα, που φυσικά οργανώθηκε με αυστηρότερους ελέγχους και κριτήρια. Παίρναμε επιδοτήσεις, τις... εμφανίζαμε προεκλογικά ως «επιταγές της κυβέρνησης» που μοιράζονταν στους αγρότες, μπας και μεταστραφεί το πολιτικό κλίμα. Αργότερα, εισπράτταμε συγκεκριμένα κονδύλια για συγκεκριμένες «υποδομές», τα ντόπια «σαΐνια» κατόρθωναν να τις διοχετεύουν (με το αζημίωτο για φίλους και ημετέρους!) αλλού και σε άλλες τσέπες.
Παίρναμε πιστώσεις για «τακτοποίηση» του μείζονος προβλήματος της διαχείρισης με σύγχρονους τρόπους των απορριμμάτων και κλεισίματος των παράνομων χωματερών, αλλά εμείς νομίζαμε πως κοροϊδεύουμε τους «κουτόφραγκους» μέχρι που άρχισαν να πέφτουν (και να εισπράττονται!) οι «καμπάνες» – μη νομίζετε πως είναι μόνο η γνωστή περίπτωση του Κορουπητού, είναι κι άλλες... Με το «Εθνικό Κτηματολόγιο», μια από τα ίδια, με την εθνική «μαγκιά» του «σιγά μη μας πάρουν χαμπάρι οι γραφειοκράτες της Ε.Ε.!», πορευόμασταν, μέχρι που έπεσε το πρόστιμο, ακριβοπληρώθηκε και καταντήσαμε ένα μεγάλο έργο (που έπρεπε να ’χουμε κάνει μόνοι μας πριν... από αιώνες!), που είχε προσφερθεί να το χρηματοδοτήσει η ενωμένη Ευρώπη, να το πληρώσουμε από τον εθνικό κορβανά – που δεν είναι δα και... πλούσιος!
Οχι πως κι άλλες χώρες - μέλη δεν κάνουν από καιρού εις καιρόν τις «ματσαραγκιές» τους, επιλέγοντας την εθνική προτεραιότητα έναντι της κοινοτικής νομοτυπίας. Αλλά εμείς εδώ το έχουμε αναγάγει (με υπόλογους και τα δύο κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία) σε επιστήμη, σε μια προκλητική περιφρόνηση ακόμη και των στοιχειωδέστερων κανόνων του κοινοτικού «σαβουάρ βιβρ», με αποτέλεσμα και οι διάφοροι επίτροποι, αλλά και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια να είναι πολύ πιο αυστηρά και άτεγκτα με την «περίπτωσή» μας. Που διαιωνίζεται κυρίως επειδή τα «σπασμένα» τα πληρώνουν συνήθως οι... επόμενοι, λόγω της κοινοτικής γραφειοκρατίας!
ΠΗΓΗ