Μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό και το πολιτικό της πρόβλημα σχετίζεται με τις επιλογές στην οικονομική πολιτική. Η νοοτροπία του κρατισμού και του λαϊκισμού παραμένει βαθιά ριζωμένη στην ελληνική κοινωνία. Διαπερνά και τα δύο μεγάλα, ελληνικά πολιτικά κόμματα...».........
«Θεωρώ ότι πρέπει να αντισταθούμε με όλα τα μέσα στις "Σειρήνες" του λαϊκισμού και του κρατισμού, που βρήκαν την κρίση ως ευκαιρία για να προωθήσουν μια αδιέξοδη και χρεοκοπημένη πολιτική ατζέντα.
Πρέπει το εθνικό συμφέρον να αρθεί πάνω από το ατομικό, το συντεχνιακό ή το κομματικό. Ιδιαίτερα τώρα που ο κόσμος κλυδωνίζεται από τις επιπτώσεις μιας σοβαρής διεθνούς κρίσης. Στο κράτος χρειάζεται μεγαλύτερη πειθαρχία στις δαπάνες, ιδίως στις δημόσιες επιχειρήσεις, στα ασφαλιστικά ταμεία, στα νοσοκομεία και στους υπόλοιπους οργανισμούς.
Πολλές δημόσιες επιχειρήσεις μπορεί και πρέπει να αποκρατικοποιηθούν ή να καταργηθούν, πολλοί δημόσιοι οργανισμοί χρειάζεται να καταργηθούν ή να συγχωνευθούν. Χρειάζεται μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, η οποία δυστυχώς διαπερνά το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.
Ερχομαι, τέλος, σε ένα όχι και τόσο ευχάριστο ζήτημα. Στο ασφαλιστικό μας σύστημα, του οποίου οι προοπτικές είναι τραγικές. Η τελευταία μεταρρύθμιση, αν και στη σωστή κατεύθυνση, δεν επαρκεί. Διότι τα βάρη μεταφέρθηκαν πίσω στον προϋπολογισμό. Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Το ασφαλιστικό μας σύστημα δημιουργεί δαπάνες που σταδιακά θα υπονομεύσουν ολόκληρο το δημοσιονομικό μας οικοδόμημα...
Μετά τον τερματισμό της κρίσης, η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος πρέπει να αποτελέσει βασικό πυλώνα της πολιτικής της δημοσιονομικής προσαρμογής. Σε αντίθετη περίπτωση, οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι».