Γράφει ο Γιώργος ΣαρρήςΔιαβάζω τον Θ.Φιλιπποπουλο στο Capital.gr .
"Ήρθε λοιπόν η ώρα της τιμωρίας. Και σήμερα η μεγαλύτερη τιμωρία για τον πολιτικό κόσμο είναι η παντελής αδιαφορία. Είναι το σενάριο που λέει πως οι πολίτες θα προτιμήσουν τις παραλίες από τις κάλπες."Σιγά την τιμωρία....
Αν είναι να κάνεις έφοδο στις τσέπες του κόσμου, να στέκεσαι προσοχή στούς σπόνσορές σου επιχειρηματίες(με το αζημίωτο βέβαια) ,να ξεπουλάς τη δημόσια περιουσία στα μοναστήρια και αυτά με τη σειρά τους σε άλλους επιχειρηματίες ,να μπλέκεις με όποια μίζα περνάει από μπροστά σου κλπ.κλπ. κλπ. και μετά η μόνη τιμωρία να είναι η "παντελής αδιαφορία" που μάλιστα σου επιτρέπει να επανεκλεγείς για να συνεχίσεις το "έργο" σου, τότε ο Φιλιππόπουλος έχει δίκιο,πράγματι πρόκειται για πολύ σκληρή τιμωρία!!!
Μόνο που στα μάτια τα δικά μου μοιάζει να είναι αυτό ακριβώς που επιδιώκουν αυτοί που κυβερνούν. Γιατί τι καλύτερο για τους "πολιτικούς " αυτής της σχολής από την "παντελή αδιαφορία". Σαν να μπαίνει στο σπίτι σου κλέφτης και συ αντί να κάνεις κάτι να τον τιμωρείς με την "παντελή σου αδιαφορία"!!
Υπάρχει βέβαια και κάτι ακόμα που δε μου κάθεται σε όλα αυτά. Και δεν είναι άλλο από αυτή τη μαζική καταδίκη του "πολιτικού κόσμου" σαν να ανήκουν όλοι οι πολιτικοί
στο ίδιο διεφθαρμένο κόμμα,πράγμα κουλό και περίεργο που δεν κάνει τίποτε άλλο από το να στέλνει τον κόσμο στην απογοήτευση και από κει στον καναπέ!
Αυτή όμως είναι μια λογική "καφενείου" η μάλλον για να .......
είμαστε πιο ακριβείς λογική τηλεόρασης,πολτοποίησης των πάντων,λογική εξουσίας δηλαδή για να μην είμαστε και τελείως αφελείς!Για τον απλό λόγο ότι υπάρχουν 2 ειδών πολιτικές.
1.Η πολική με τη λογική της δουλειάς της δουλίτσας η της καριέρας τέλος πάντων,
που στέλνει τους υποψήφιους της στις σχολές για να σπουδάσουν όλες εκείνες τις τεχνικές που απαιτούνται για να μας δουλεύουν ψιλό γαζί και να μας ψήνουν πως παλεύουν "για το καλό του τόπου" ,και από πίσω να κάνουν ότι χρειάζεται για να γίνουν αυτοί πλούσιοι και οι πελάτες - εργοδότες τους πλουσιότεροι.
2.Η πολιτική με την αρχαιοελληνική έννοια ,αυτή της ενασχόλησης με τα κοινά χωρίς προσμονή ανταπόδοσης φυσικά.
.Η πολιτική των δρόμων ,της καθημερινής ζωής,της δουλειάς ,της πόλης ,της γειτονιάς,του
σχολείου,της υγείας ΜΑΣ,της παιδείας ΜΑΣ,του πολιτισμού ΜΑΣ,ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ.
Αυτή που έκανε κάποιους "ανόητους και γραφικούς ρομαντικούς "της αριστεράς να θυσιάσουν τα πάντα και να καταλήξουν στα ξερονήσια και τις εξορίες για αυτά τα "λίγα γραμμάρια της ευτυχίας"και της δημοκρατίας που απολαμβάνουμε εμείς.
Αυτή για την οποία "αδιαφορήσαμε παντελώς" και αφήσαμε τα ξεφτέρια που δεν αδιαφόρησαν καθόλου,να τα κάνουν όλα μπάχαλο!
Δεν πιστεύω ότι οι εκλογές ειναι η "ώρα του λαού" καί σε άλλα τέτοια ανόητα και υπερβολικά,
που υποβαθμίζουν την αξία της καθημερινής δράσης και παρέμβασης. Πιστεύω όμως οτι όλοι μας πρέπει να εκμεταλλευόμαστε κάθε μικρό η μεγάλο όπλο που διαθέτουμε για να ακουστεί η φωνή μας και να μην παραιτούμαστε απ΄αυτό για να πάμε για μπάνιο!
Ας μην είμαστε τόσο αφελείς να πιστεύουμε οτι θα ιδρώσει το αυτί τους και ότι θα πονέσουν απο την αποχή αν δεν πειραχτούν τα ποσοστά τους.Αυτό ακριβώς επιδιώκουν,την παντελή αδιαφορία των πολιτών.Αρκεί να ψωνίζουμε ,όπως Αμερική!
Έγκλημα και τιμωρία λοιπόν.Το έγκλημα γνωστό και μεγάλο.
Η τιμωρία όμως;