Γράφει ο Τριαντάφυλλος ΚαρατράντοςΠοια είναι η πιο συχνή καραμέλα που πιπιλίζουμε στα χείλη μας ως πολίτες; Έλα μωρέ τώρα το σύστημα φταίει, εμείς θα το αλλάξουμε; Δικαιολογία απεμπόλησης ευθυνών και μη ορθολογικής πολιτικής συμπεριφοράς και τίποτε άλλο είναι οι προσεγγίσεις αυτού του τύπου. Υπάρχουν όμως στιγμές που φταίει πράγματι το σύστημα; Ναι υπάρχουν, η πιο κραυγαλέα περίπτωση είναι η διαφθορά και η έλλειψη πολιτικής ηθικής. Είναι ζήτημα πολιτικού συστήματος, τα δομικά στοιχεία του πολιτικού συστήματος που θεμελιώθηκαν στη διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως είναι η βάση της παθογένειας, κανείς δεν τα άλλαξε κανείς δεν συγκρούστηκε, όλοι βολεύτηκαν.
Η λογική της απόφασης του Πρωθυπουργού να κλείσει εσπευσμένα την Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων, δεν μπορεί να εξηγηθεί αποσπασματικά από τη δομή του πολιτικού μας συστήματος, η αλήθεια βρίσκεται εκεί που το «σύστημα είναι ένοχο» του Στέλιου Καζαντζίδη συναντά τον «Αφρικανό» της Έφης Σαρρή. Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του δεν κάνουν κάτι διαφορετικό από τις Κυβερνήσεις του Κωλλέτη στις πρώτες μεταεπαναστατικές δεκαετίες.
Γράφει λοιπόν για τον Κωλέττη ο Ευάγγελος Κοροβίνης στο βιβλίο του Η Νεοελληνική Φαυλοκρατία: «Καλλιέργησε όσο κανείς προηγούμενος του τα σπέρματα της συναλλαγής και της πολιτικής διαφθοράς, ενώ ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός που, διαχειριζόμενος τα κοινά, απέκτησε μεγάλη περιουσία. Στόχος του Κωλλέτη ήταν η μακροβιότητα των κυβερνήσεων του και όχι οι μεταρρυθμίσεις και η εθνική ανασυγκρότηση. Με τις αθρόες απολύσεις κομματικών αντιπάλων, το διορισμό «ημετέρων», την κατοχύρωση των προνομίων των διαφόρων τοπαρχών και τις ........
εκλογές βίας και νοθείας ήταν πράγματι ο πρώτος που διασφάλισε μακρόβιες κυβερνήσεις. Χαρακτηριστικό είναι το ωρολόγιο πρόγραμμα του: Μέχρι αργά το απόγευμα ασχολείτο με τη διεκπεραίωση ρουσφετιών, πρώτα στην κατοικία του και μετά στην έδρα της κυβερνήσεως. Στη διάρκεια των υπηρεσιακών συσκέψεων που επακολουθούσαν συνήθως κοιμόταν, ενώ απουσίαζε συστηματικά από τις συνεδριάσεις της Βουλής»
Πόσα πράγματα βλέπετε να έχουν αλλάξει από το 1847 έως το 2009; Ελάχιστα, ο σημερινός Κωλλέτης, προφανώς γιατί ο παλιός δεν είχε επικοινωνιολόγο ή το αντίστοιχο θράσος, αντί να μην παρίσταται στη Βουλή αποφάσισε να την κλείσει. Και όχι μόνο αυτό, αποφάσισε ως κακέκτυπο Αφρικανού φυλάρχου να χτυπήσει το αλαλάζων ταμ-ταμ ενάντια σε τι; Υψώνει τους τόνους, δονείται ολόκληρος, κατακεραυνώνει το κακό ΠΑΣΟΚ και τη σκανδαλολογία, μα, δεν σκέφτεται ότι αρθρώνει κενή και οιδιπόδεια ρητορική; Ο εμπνευστής του αρχιερέας της διαπλοκής, συγγνώμη αλλά δεν δικαιούται να ομιλεί περί πολιτικής εκμετάλλευσης της σκανδαλολογίας. Ο μέσος Έλληνας δεν είναι Αφρικανός για να κάνει κονέ με τα παραμύθια της Χαλιμάς για μεταρρυθμίσεις, τα πολύχρωμα καθρεφτάκια και τις άναρθρες κραυγές.
Η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου μας αντιμετωπίζει σαν τον Ανθρωπάκο του Wilhelm Reich. Γελάνε σε βάρος μας, αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι γελάνε σε βάρος του εαυτού τους, ότι όλοι γελάνε σε βάρος τους. Τέρμα, πρέπει να πέσουν οι τίτλοι του τέλους στα γέλια όσων μας αντιμετωπίζουν ως ανθρωπάκια, πρέπει επιτέλους να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να λειτουργήσουμε πολιτικά.