Φίλτατε Ευθύλογε υπάρχει και μία ακόμη παράμετρος, αυτή της κρίσης των αξιών.
Αντιγράφω από το Φρ.Νίτσε : " Αυτό που αφηγούμαι είναι η ιστορία των δύο αιώνων που έρχονται. Αφηγούμαι αυτό που θάρθει, αυτό που δεν μπορεί να ΜΗΝ έρθει : Η άνοδος του μηδενισμού".
Ο δυτικός πολιτισμός ξέφυγε από ένα πνευματικό κύκλο ιδεολογικοπολιτικής ανάπτυξης και έθεσε ταπεινότερους στόχους για υλική ευημερία χωρίς ηθικά όρια με μοναδικό σκοπό των εμπνευστών του καπιταλιστικού συστήματος το κέρδος . . . το όλο και μεγαλύτερο και άμεσο κέρδος. Εκπαίδευσε τη κοινωνία ΟΧΙ μόνο να καταναλώνει αλλά και να της δημιουργεί συνεχώς ανάγκες όλο και περισσότερες επιθυμίες ικανοποίησης.
Η διαφήμιση και τα ΜΜΕ στην άμεση εξυπηρέτηση του σχεδίου των καταναλωτικών προϊόντων. Επίσης κάθετη ανάπτυξη σε έργα ιδιωτικά, δημόσια έργα, μίζες, διαπλοκή και προϊόντα άμεσα και ελκυστικά, προσιτά και με δόσεις. Πλαστικό χρήμα και εύκολος δανεισμός.
Αλλά για να καταναλώνει χρειάζονταν περισσότερα χρήματα και οι τρόποι βρέθηκαν . . . ..επινόησαν τον "Λαϊκό Καπιταλισμό" . Η συνιδιοκτησία των μέσων παραγωγής με την εφεύρεση της πολυδιάσπασης των κεφαλαίων και η "Μετοχή".
Αυτό ήταν . . . το μικρόβιο του χρήματος και του εύκολου πλουτισμού για τον καθένα.
Ο μαρξισμός καταρρέει μπροστά στην δύναμη του πλούτου για τον καθέναν.
Έρχεται ο νεοκαπιταλισμός ο οποίος ανέρχεται με ανεξέλεγκτους ρυθμούς υπερπαραγωγής και ορίων σε ανάγκες. Το κέρδος τώρα είναι φαινομενικά δίκαιο και μοιράζεται σε μερίσματα ανάλογα με τον αριθμό των μετοχών. Οι παλιές ταξικές διαφορές και ανισότητες προσωρινά ξεπεράστηκαν. Ο προλετάριος που ΔΕΝ έχει να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες του πείσθηκε ότι ΔΕΝ έχει λόγους να επιμένει. Οι ευκαιρίες ήταν ίδιες για όλους. Μπορεί ο καθένας να γίνει καπιταλιστής.
Τελευταία βλέπουμε μια στροφή της κοινωνίας σε αριστερότερες λύσεις. Πολλοί ηγέτες της κεντροαριστεράς αλλά και ο κύριος κοινωνικός ιστός των ΜΗ προνομιούχων επιστρέφει σε λύσεις κράτους πρόνοιας και κρατικού παρεμβατισμού (υπέρ της κοινωνίας των πολιτών).
Η συνέχεια γνωστή με την άτοκη χρηματοδότηση (άντληση κεφαλαίων λέγεται χρηματιστηριακά) και τις χρηματιστηριακές διακυμάνσεις να καταστρέφουν μικροεπενδυτές και να τους κλέβουν κόπους και ιδρώτα χρόνων εργασίας.
Το παραμύθι καλά στημένο. Μεγάλο κεφάλαιο, Τραπεζίτες , ΜΜΕ και τελευταίοι οι πολιτικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι (μερικοί εξ αυτών) σε θέσεις κλειδιά για άμεση εξυπηρέτηση και νομική κατοχύρωση.
Τα υπόλοιπα γνωστά, ομόλογα, ομόλογα τοξικά και αεριούχα, και offshore εταιρείες και αφορολόγητοι παράδεισοι. Μέσα σε αυτά να υπολογιστούν και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων και οι επίορκοι καλοβολεμένοι συνδικαλιστές εργατοπατέρες έτοιμοι και για βουλευτική έδρα.
Ο "Στοχασμός-Πολιτική" κινείται στο χώρο της κοινωνίας των πολιτών. Αγωνίζεται και υπάρχει για να αναδεικνύει θέματα που έχουν σκοπό την προσωπική ιδιοτέλεια εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Στοχασμός πολιτική