Η αναστύλωση του πύργου της Βαβέλ!

Γράφει ο Αλκιμος
Η «Νέα Τάξη» σε πλήρη εξέλιξη... ένας νέος «πύργος» υψώνεται.
Ποια ήταν τα θεμέλια και ποια τα σχέδια για την κατασκευή;
.
Η ανθρωπότητα δείχνει να έχει καταφέρει τελικά να επανέλθει στα σχέδια εκείνα, τα οποία κάποτε την διέσπασαν σε διαφορετικές εθνότητες, φιλές και πολιτισμούς, σύμφωνα με όσα περιγράφει το πρώτο βιβλίο της Βίβλου, η Γένεση:

«ΚΑΙ ολόκληρη η γη ήταν μιας γλώσσας, και μιας φωνής.
Και όταν κίνησαν από την ανατολή, βρήκαν μια πεδιάδα στη γη Σεναάρ· και κατοίκησαν εκεί.
Και ο ένας είπε στον άλλον: Ελάτε, ας κάνουμε πλίθες, και ας τις ψήσουμε σε φωτιά· και η μεν πλίθα τούς χρησίμευσε αντί για πέτρα, η δε άσφαλτος τους χρησίμευσε αντί για πηλό.
Και είπαν: Ελάτε, ας κτίσουμε για μας μια πόλη και έναν πύργο, που η κορυφή του να φτάνει μέχρι τον ουρανό· και ας αποκτήσουμε για μας όνομα, μήπως και διασπαρούμε επάνω στο πρόσωπο της γης.
Και ο Κύριος κατέβηκε για να δει την πόλη και τον πύργο, που οικοδόμησαν οι γιοι των ανθρώπων.
Και ο Κύριος είπε: Να, ένας λαός, και όλοι.........

έχουν μία γλώσσα, και άρχισαν να το πραγματοποιούν· και τώρα δεν θα εμποδιστεί σ' αυτούς κάθε τι που σκοπεύουν να κάνουν· ελάτε, ας κατέβουμε, και ας συγχύσουμε εκεί τη γλώσσα τους, για να μη καταλαβαίνει ο ένας τη γλώσσα τού άλλου.
Και από εκεί ο Κύριος τους διασκόρπισε επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης· και σταμάτησαν να κτίζουν την πόλη. Γι' αυτό, το όνομά της ονομάστηκε Βαβέλ· επειδή, εκεί ο Κύριος σύγχυσε τη γλώσσα ολόκληρης της γης· και από εκεί ο Κύριος τους διασκόρπισε επάνω στο πρόσωπο ολόκληρης της γης.»-(Γεν. 11:1-9, Μετάφραση Σπύρου Φίλου).
Πολλοί άνθρωποι υπάρχουν, ακόμα και σήμερα, οι οποίοι συμβουλεύονται την Αγία Γραφή κατά καιρούς, και μερικοί μάλιστα την έχουν διαβάσει πολλές φορές και σέβονται το άγγελμά της. Άλλοι πάλι, θέλοντας να φέρουν τον τίτλο του «διανοούμενου», την αγνοούν επιδεικτικά, υιοθετώντας διάφορες λεγόμενες «νεωτεριστικές» ή «προοδευτικές» ιδέες. Κάποιες από αυτές είναι, η θεωρία της εξέλιξης, σχετικά με την καταγωγή του ανθρώπου, ο μηδενισμός (nihilisme), που οδήγησε στον Κομουνισμό και την Οκτωβριανή επανάσταση στη Ρωσία, και άλλες ποιο σύγχρονες. Αυτό όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο σχετικά με την άποψη περί Θεού ήταν, οι ιδέες του εβραϊκής καταγωγής Μπαρούχ Σπινόζα (1632-1677), ο οποίος συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες μορφές του ορθολογιστικού ρεύματος που κατέκλυσε την Ευρώπη του 17 αιώνα. Σύμφωνα με τον Σπινόζα, ο Θεός και ο κόσμος είναι το ίδιο πράγμα. Ο κόσμος μας είναι Θεός ή Φύση. Η συγκεκριμένη θέση οδήγησε τον Σπινόζα στον πανθεϊσμό ή παμψυχισμό και δεν είναι παράξενο το γεγονός ότι στην εποχή του το όνομά του είχε γίνει συνώνυμο της. Την επαναστατική αυτή άποψη σχετικά με τον Θεό υιοθέτησαν έκτοτε πολλοί «νεωτεριστές», μεταξύ των οποίων και ο (επίσης εβραϊκής καταγωγής) Αλβέρτος Αϊνστάιν.

Οι περισσότεροι σήμερα που έχουν ενστερνιστεί αυτές τις απόψεις, ούτε καν γνωρίζουν την προέλευσή τους και τις αιτίες (μερικές φορές και τις σκοπιμότητες που οδήγησαν τους εμπνευστές τους σε αυτές. Απλά της «φόρεσαν» όπως φοράει κάποιος «Αρμάνι» ή «Versace», για να θεωρείται …«προχωρημένος» ή όπως λεγόταν στη δεκαετία 80-90 …«φευγάτος».
Αυτή η επιφανειακή όμως υιοθέτηση θεωριών, οι οποίες αφορούσαν βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις, έφεραν στο προσκήνιο μια «νέα ηθική» η οποία ονομάστηκε «αμοραλισμός», που σημαίνει «ο ξένος (άσχετος) με την ηθικότητα», σύμφωνα με τον Robert Micro. Αυτή η νέα κατάσταση λειτούργησε στη πραγματικότητα ως το υπέδαφος, επάνω στο οποίο επρόκειτο να ανοικοδομηθεί κατόπιν, η λεγόμενη «Νέα Τάξη Πραγμάτων».

Οι αφελείς (ναι! Αφελείς. Διότι η επιστημονική κατάρτιση δεν καθιστά κάποιον αυτόματα σοφό. Άλλο πράγμα είναι η γνώση, η αντίληψη και η επιδεξιότητα, και κάτι τελείως διαφορετικό είναι, η ΣΟΦΙΑ), που βιάστηκαν να υιοθετήσουν αυτές τις «νέες ιδέες», δεν κατάλαβαν, ότι γινόντουσαν στη πραγματικότητα προπαγανδιστές ενός σκοτεινού σχεδίου για παγκόσμια κυριαρχία, το οποίο πολύ προσεκτικά είχαν εξυφάνει ορισμένοι ιδιωτικοί κύκλοι, μιας διεθνούς «ελίτ».

Αυτό το «αρχιΤΕΚΤΩΝΙΚΟ» σχέδιο για ανοικοδόμηση ενός νέου «Πύργου της Βαβέλ», δεν είναι πρόσφατο. Έχει δουλευτεί εδώ και αιώνες, αλλά τώρα έχει αρχίσει όχι μόνο να φαίνεται, αλλά και να ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ.

Σύντομα πρόκειται να ακούσουμε (και δυστυχώς να δούμε) πολύ περισσότερα επ’ αυτού, αλλά σήμερα, μετά από αυτή την εισαγωγή, θα παραπέμψω σε όσα ενδιαφέροντα έχουν γραφτεί στο «London Telegraph» στις 7 Απριλίου 2009, το οποίο σας μεταφέρω, μεταφρασμένο από τη "τοξότρια" Βίκυ Χρυσού:
Αλκιμος