Γράφει η Ρόδι Αγαπάμε αληθινά ;
Χρησιμοποιούμε τη λέξη ΑΓΑΠΗ εννοώντας διάφορα συναισθήματα και διανοητικές καταστάσεις .
Αν σκεφθούμε μερικές μορφές ανθρώπινης αγάπης, θα διαπιστώσουμε ότι τις περισσότερες φορές η ανθρώπινη αγάπη είναι βασισμένη πάνω σε συναισθηματικά και ανώριμα κίνητρα . Οι περισσότερες σχέσεις δημιουργούνται από ανασφάλεια , μοναξιά, κοινωνική πίεση , συνήθεια κλπ.
Πολύ λίγες σχέσεις είναι βασισμένες σε αγνή αγάπη.
Αν αναφερθούμε στο θέμα του γάμου, που είναι ένας βασικός θεσμός της κοινωνίας, βλέπουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι παντρεύονται γιατί νοιώθουν συναισθηματικά ή οικονομικά ανασφαλείς κι ελπίζουν ότι ο γάμος θα τους δώσει αυτή την ασφάλεια .
Οταν κανείς παντρεύεται με τέτοια κίνητρα η απογοήτευση είναι αναπόφευκτη , όπως αυτό έχει αποδειχθεί από το.......
τρομακτικά μεγάλο ποσοστό των δυστυχισμένων γάμων και την αύξηση των διαζυγίων. Βασικό χαρακτηριστικό της αγάπης είναι η Οικουμενικότητα .Αυτό σημαίνει ότι αισθανόμαστε αγάπη και ενότητα για όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από θρησκεία, φυλή, χρώμα, πολιτικές πεποιθήσεις και κάτι πολύ σημαντικό που οι περισσότεροι αγνοούμε :
Ο Χριστός στην δεύτερη εντολή είπε : " Να αγαπάς τον πλησίον σου , όπως τον εαυτό σου", που σημαίνει ότι πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε και να δεχόμαστε τους εαυτούς μας και τότε θα μπορέσουμε να δεχθούμε και ν΄ αγαπήσουμε τους άλλους.
Αυτό υπονοεί ότι αγαπάμε τον εαυτό μας, όμως αυτό δεν είναι πάντα δεδομένο, διότι πολλοί από μας έχουμε αρνητικά συνασθήματα για τον εαυτό μας , που βασίζονται σε παιδικούς προγραμματισμούς , τότε που, ίσως, βλέπαμε τους εαυτούς μας σαν αδύναμα, αβοήθητα και κακά πλάσματα με πολλά ελαττώματα .
Το να αγαπάμε , να δεχόμαστε και να τιμάμε τον εαυτό μας, δεν είναι εγωισμός, όπως θα νομίσουν μερικοί, είναι το ΚΕΦΑΛΑΙΟ για να αγαπήσουμε και τους άλλους.