Οι Μεγάλοι Ελληνες







Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης


Όταν σε μια έρευνα που αφορά στις 100 μεγαλύτερες, ευτυχώς όχι σημαντικότερες, προσωπικότητες της Ελλάδος, αναμειγνύονται τα ΜΜΕ, λογικά, το αποτέλεσμα δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρει κανένα λογικό άνθρωπο. Τα χθεσινά αποτελέσματα της «έρευνας», απέδειξαν «του λόγου το αληθές».

Όταν όμως στην «έρευνα» αυτή, οι Γκάλης και Ζαγοράκης, τοποθετούνται υψηλότερα από τους Ελληνες τραγικούς (Αισχύλο, Σοφοκλή, Ευριπίδη) και τον Αριστοφάνη, δεν μπορεί μια τέτοια βλασφημία, να αφήνει κανέναν αδιάφορο. Το αποτέλεσμα έχει την εξήγησή του. Μέχρι τώρα λέγαμε ότι τα φροντιστήρια έχουν υποκαταστήσει τα σχολεία. Από σήμερα θα λέμε ότι, με τις εικόνες και απόψεις που διαδίδουν τα ΜΜΕ, έχουν υποκαταστήσει πλέον την οργανωμένη διαδικασία μάθησης την εκπαίδευση, που είναι αρμοδιότητα των σχολείων μας.

Ο τρόπος που διδάσκονται μέχρι σήμερα τα Αρχαία ελληνικά σε συνδυασμό με την ελληνική ευρωπαϊκή πρωτιά σε αθλητικές εφημερίδες, είναι η εξήγηση. Χώρες με πολλαπλάσιο πληθυσμό (Γερμανία, Γαλλία, Μ. Βρετανία, κ.λ.π., ) δεν έχουν παραπάνω από 2 αθλητικές εφημερίδες. Η χώρα μας, πέρα από τις 15 και πλέον αθλητικές εφημερίδες, έχει και αρκετούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς αθλητικούς σταθμούς και σαν να μην έφτανε αυτό, τα κρατικά κανάλια, εκτός του ότι δεν έχουν τίποτα αξιόλογο σε εκπαιδευτική τηλεόραση, αφιερώνουν ατελείωτες ώρες σε ανούσιες αθλητικές φλυαρίες. Κι εμένα μου αρέσει το θέαμα του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, όχι όμως και να ακούω τις σοβαροφανείς αναλύσεις του κάθε «μακάκα».

Το πρωί της Κυριακής είναι αφιερωμένο στο Θεό και το βράδυ στο άλλον Θεό της Μπάλας. Λογικό λοιπόν, ο κατά κόσμον Χρήστος Παρασκευαϊδης, γνωστός σαν ο κος «σας πάω», να τοποθετείται πάνω από τους περισσότερους αρχαίους Ελληνες γνωστούς στα πέρατα του κόσμου. Το ότι ο άνθρωπος που μας έβαλε επτά χρόνια στο γύψο και το ακόμη πιο οδυνηρό, ο άνθρωπος που κακοποίησε την ελληνική γλώσσα όσο κανείς άλλος ηγέτης, τοποθετείται επίσης πολύ υψηλά, αυτό δείχνει την κατάντια της παιδείας μας.

Τα τελευταία 50 χρόνια έχει γίνει κατανοητή η σημασία της γλώσσας και του λόγου στην ανάπτυξη του ανθρώπινου μυαλού. Αυτός που έχει αποδείξει τη σχέση ευφυϊας και γλώσσας είναι ο διάσημος γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκι, ο οποίος απέδειξε με κλινικές παρατηρήσεις αυτό που πρέσβευαν οι πρόγονοί μας: Αρχή παιδεύσεως η τών ονομάτων επίσκεψις.

Εάν λοιπόν υπάρχει κάποιος, που διαμόρφωσε την ελληνική γλώσσα και εν τέλει και την ελληνική σκέψη, όσο κανείς άλλος, αυτός δεν είναι άλλος από τον, κατά τον Πλάτωνα «Παιδαγωγό των Ελλήνων», τον Μέγιστο Ομηρο. Είναι αμφίβολο αν δίχως τον Ομηρο είχαμε τους μεγάλους τραγικούς και τους Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη και εν τέλει και τον, προσφάτως αγαπημένο των Ελλήνων, τον Μ. Αλέξανδρο. Για αιώνες, το μοναδικό αναγνωστικό των ελληνοπαίδων ήταν η Ιλιάδα και η Οδύσσεια. Οι λέξεις σύμβολα (Κύδος=Τιμή, Κλέος=δόξα, Αιδώς, Αρετή, κ.α.) και οι ήρωές τους διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα των προγόνων μας.

Αν δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι οι λέξεις : Κάλλος, Μέτρον, Κύδος, Φιλοσοφία, Φιλοκαλλία, Κλέος, Ηθος, Τιμή, Καλόν Καγαθό, Γνώση, Αρετή, Αμφισβήτηση, Δημοκρατία, κ.α. , αξίζουν περισσότερο ακόμη και από τον Παρθενώνα, διότι χωρίς αυτές δε θα υπήρχε ούτε αυτός, τότε, έχουν δίκιο τα παιδιά που τοποθετούν τον Ζαγοράκη πάνω από τον Αισχύλο. Χρειάστηκαν πολλές δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες χρόνια, όχι για να ανακαλυφτούν, αλλά για να ζυμωθούν και να ωριμάσουν αυτές οι τόσο απλές λέξεις, που χωρίς αυτές δε θα υπήρχε ούτε η τηλεόραση. Ακόμη και τα μεγαλύτερα επιστημονικά ή τεχνολογικά επιτεύγματα, ήταν ανακαλύψεις, δηλαδή αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων ή στιγμιαίων εκλάμψεων κάποιων ιδιοφυών ανθρώπων. Όχι όμως και οι λέξεις, ο λόγος εξ ού και η λογική. Δεν είναι τυχαίο ότι το «κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον» αρχίζει με το «Εν αρχή ήν ο λόγος».

Ευτυχώς, που τελικώς ο Ομηρος κατετάγη έστω 17ος πίσω από σύγχρονους Ελληνες του 20ου αιώνα, που σε δυο αιώνες, σε αντίθεση με τον Ομηρο, δεν θα τους θυμάται κανείς.

«Αιδώς Αργείοι», όπως θα έλεγε ο Ομηρος.