Αγαπητέ Καφετζή
Διάβασα τις τελευταίες μέρες πολλά ωραία πόστ στο Καφενείο και επίσης πάρα πολλά σχόλια που με άλλα συμφωνώ και με άλλα διαφωνώ .
Επειδή ηλικίαν έχω και έζησα την προ της δικτατορίας εποχή θα προσπαθήσω να εκφράσω και την δική μου άποψη που είναι γνώμη ενός ανθρώπου του λαού και όχι Πανεπιστημιακού Δασκάλου .
Το Πραξικόπημα της 21.4.1967 και τα επτά χρόνια διακυβέρνησης της Ελλάδας από την Χούντα ήταν αποτέλεσμα των σφαλμάτων πολλών πολιτικών παραγότων , αλλά κυρίως ,ο πυρήνας του κακού ,ήταν η νοοτροπία του τότε Ανωτάτου Άρχοντος ότι το Παλάτι διαφεντεύει την εξωτερική πολιτική και τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας .
Μετά την λήξη του εμφυλίου επεκράτησε η δίωξη των ηττηθέντων που εκτός από τις εξορίες και τις φυλακήσεις υπήρχαν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων και το δικαίωμα του χωροφύλακα να ξυλοφορτώνει όποιον γουστάριζε ,
ειδικά στην επαρχία .
Μια ηλαχτίδα ελπίδας φάνηκε στον ορίζοντα όταν νίκησε η Ένωση Κέντρου στις εκλογές του Νοέμβρη 1963 και Φλεβάρη 1964 .
Φάνηκε όμως ,τον Φλεβάρη του 1964 , ότι δεν θα πηγαίναμε καλά όταν ,μέσα στο πολιτικό γραφείο ενός βουλευτού της Ένωσης Κέντρου ,μάθαμε ότι ο Κωνσταντίνος είχε απορρήψει από την λίστα των υπουργών του Γεωργίου Παπανδρέου ,για την θέση του Υπουργού Άμυνας ,τόσο τον Στρατηγό Παυσανία Κατσώτα όσο και τον Ναύαρχο Ιωάννη Τούμπα .
Μιλάμε για ηρωικές μορφές του Β.Παγκοσμίου Πολέμου .
Ακούσαμε ότι τους απέρρηψε το Παλάτι γιατί είχαν συμμετάσχει σε κάποιο αντιβασιλικό Κίνημα την δεκαετία του ’30 !! Τούς το κράταγε η Βασιλική οικογένεια .
Ο Γέρος έκανε τότε το σφάλμα να υποχωρήσει και να δεχθεί , αντί των ανωτέρω,
τον Πέτρο Γαρουφαλιά .
Αυτά σαν ένα μικρό παράδειγμα του κλίματος της εποχής .
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το άρθρο του φίλου Γιαννιώτη για τους λόγους που μερικοί υπάλληλοι των Αμερικανών Έλληνες αξιωματικοί έκαναν το πραξηκόπημα την 21η Απριλίου 1967 .
Θα τονίσω όμως ότι , πολλοί συμπολίτες μας συνεργάστηκαν άριστα με την Χούντα .
Πολλά ταλέντα που είχαν ξεκινήσει την καριέρα τους από τις Παρακρατικές Οργανώσεις
(πχ Αντικομμουνιστική Σταυροφορία κλπ κλπ ) έλαμψαν επί Χούντας ,εξασκόντας επίσημα το επάγγελμα του ρουφιάνου – καρφιού .
Το επάγγελμα του υμνητού .
Επαγγέλματα για τα οποία αμοίβονταν πλουσιοπάροχα .
Μπορεί στο χάος της Πρωτεύουσας αυτά τα ‘’ταλέντα’’ να μην ήταν τόσο εμφανή ,αλλά στην επαρχία τους γνωρίζαμε , είχαν όνοματεπώνυμο και μετά την πτώση της Χούντας οι περισσότεροι προσπάθησαν να μεταλλαχθούν σε .... δημοκράτες !!!
Τα έγραψα όλα αυτά γιατί έχω συγγενείς που τις μέρες του Πολυτεχνείου έφαγαν ξύλο από ... πολίτες !!!
ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΦΕΤΖΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΕΣ .
Ένας μάλιστα που πήγε να του δέσουν το κτυπημένο του κεφάλι σε ένα νοσοκομείο μου ανέφερε ότι τον κυνήγησε ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΣ !!!
Αυτά για να μην νομίζετε ότι σύμπας ο λαός της Αθήνας τότε ήταν με το μέρος των ηρώων – φοιτητών .
Προσωπικά έφθασα στην Ελλάδα δύο μέρες μετά .
Την 20η Νοεμβ.1973 , στο κέντρο της Αθήνας ίσχυε ακόμα κάποιος περιορισμός της κυκλοφορίας . Αν θυμάμαι καλά μετά τις 20.00 .
Προσπαθούσα να βρω Λεωφορείο από το Κέντρο προς Γλυφάδα η έστω ένα ταξί , γινόταν χαμός και ΕΚΠΛΗΚΤΟΣ άκουγα πολλές κυρίες και πολλούς κύριους να βρίζουν τους ‘’αλήτες –επαναστάτες’’ εξαιτίας των οποίων ταλαιπωρούντο εκείνο το βράδυ .
Σκέφτηκα τότε αν πράγματι αξίζει να ρισκάρει κάποιος την ζωή του ...........
Πολλοί πολιτικοί είχαν συλληφθεί και ταλαιπωρηθεί επί Χούντας .
Από όλες τις πολιτικές παρατάξεις ,αλλά ιδίως οι Αριστεροί .
Ο συχωρεμένος Κωνσταντίνος Καραμανλής ευρισκόμενος το 1967 στην Γαλλία , όχι μόνο αρχικά δεν καταδίκασε το Παλάτι η την Χούντα αλλά ‘’τάχωσε ‘’ με δηλώσεις και στον Γεώργιο Παπανδρέου , ότι αυτός με την αδιαλλαξία του έφερε τα πολικά πράγματα σε αδιέξοδο .
Αυτά για να λέμε τα σύκα σύκα .
Μετα από χρόνια , όταν οι Χουντικοί του έκοψαν την πληρωμή της πρωθυπουργικής σύνταξης , βγήκε και άρχισε τις αντιχουντικές δηλώσεις .
Ήταν όμως αυτός που επέλεξαν για να τους αντικαταστήσει γιατί είχαν διαβεβαιώσεις ότι δεν θα έπαιρνε τα κεφάλια των προδοτών .
Αυτά τα ολίγα σαν αναμνήσεις ενός απλού πολίτη
Ένας Συνταξιούχος