Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης Είναι γνωστό της πάσης, ότι σε κάποια στιγμή της ζωής του, ο Λούθηρος, βλέποντας παντού γύρω του και στο περιβάλλον του Πάπα, να βασιλεύει η αδικία, σκέφτηκε να τα «βροντήξει» πετώντας τα ράσα του, όταν διάβασε προσεκτικά την «ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ». Εκεί είδε αίφνης πως ο Απόστολος Παύλος έγραφε, ούτε λίγο ούτε πολύ, «μην αναζητάς τη δικαιοσύνη στους νόμους….η δικαιοσύνη του Θεού φανερώνεται σε όλους μέσα από την πίστη προς τον Ιησού Χριστό» « Νυνί δε χωρίς νόμου δικαιοσύνη Θεού πεφανέρωται…δικαιοσύνη δε Θεού δια πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας ου γαρ έστι διαστολή» (προς Ρωμαίους κεφ.3. παράγρ.21-22)
Είναι λάθος λοιπόν, αν όχι αμάρτημα, από έναν πιστό όπως είναι ο Εφραϊμ, να απαιτείς εμπράγματη δικαιοσύνη. Για τον δούλο του Θεού Εφραϊμ, ο νόμος του Θεού υπερτερεί των ανθρωπίνων. Δεδομένης δε της θρησκοληψίας πολλών δικαστικών λειτουργών μας, το ίδιο θα συμβαίνει προφανώς με πολλούς από αυτούς. Οσοι πολιτικοί εμπλέκονται στην υπόθεση Βατοπεδίου, είναι πιστοί και έχουν πνευματικούς, δεν έχουν παρά να επικαλεσθούν το απόσπασμα αυτό της «Προς Ρωμαίους Επιστολής», οπότε τελειώνουν όλα, διότι υπεράνω όλων η συνείδηση.
Το απόσπασμα αυτό το χρησιμοποίησε ο Λούθηρος για να δικαιολογήσει επίσης το γεγονός, ότι αφού τον βοήθησαν οι ακτήμονες αγρότες γερμανοί να σταθεροποιήσει την εξουσία του πάνω στους φεουδάρχες, μετά, όταν δεν τους χρειαζόταν πλέον, με τη βοήθεια του στρατού των πρώην εχθρών του, πετσόκοψε τους αγρότες. Και όμως δημιούργησε δική του Εκκλησία αλλά και δίκαιο. Σε τούτο τον κόσμο υπάρχει δίκαιο αλλά όχι και δικαιοσύνη.