Μόλις πριν 5 ώρες ο Καφετζής με ενημέρωσε οτι το Καφενείο δεν θα σερβίρει καφέ για καμιά εικοσαριά μέρες.- Λέω να κάνουμε διακοπές Ευθύλογε, να ξεκουραστείς λίγο και συ, να κάνεις κανα μπανάκι, έ . . .τι λες;
(Είδατε πόσο . . . πισωγλέντικα το έριξε το μπαλάκι;)
- Τι να πω εγώ, ότι πεις εσύ αφεντικό. . . . Εγώ απλός σερβιτόρος είμαι. απάντησα
- Αλλά αφεντικό για να πάω για μπάνια χρειάζομαι και κανα ευρώ . . .και επίδομα άδειας δεν μούδωσες του λέω.
Τι το ήθελα! Εκείνη τη στιγμή ρουφούσε την πρώτη γουλιά από τον αχνιστό πολλά βαρύ και όχι. Μόλις άκουσε τη λέξη επίδομα πήρε βαθειά ανάσα, κατέβασε μονορούφι μισό φλιτζάνι καυτό καφέ και ζεματίστηκε. Τώρα φυσάει και το φραπέ!!!
Γούρλωσε τα μάτια του, έχωσε το στόμα κάτω από τη βρύση - θα κατέβασε ίσα με 3 λίτρα νερό – και μετά άρχισε το γνωστό τροπάρι.
Είσαι αγνώμων, αν δεν ήμουν εγώ δεν θα σε ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας σου και πώς να σου δώσω επίδομα . . . τι νομίζεις ότι βγάζουμε . . . και αυτά που σου δίνω πολλά είναι .. . . τους μισούς τους καφέδες τους χύνεις στο δρόμο, τα γνωστά κόλπα της εργοδοσίας.
Μου μίλησε για κανα τέταρτο ακόμη για την κρίση της αγοράς και όταν βαρέθηκα να τον ακούω - όπως καλή ώρα βαριέστε εσείς εμένα – και τον απείλησα οτι θα φύγω μου τόσκασε το παραμύθι.
- Δεν μπορείς να πας πουθενά . . .σε ξέρω. Εδώ είναι η ψυχή σου ρε . . .
Και πραγματικά έχει δίκιο.
Περάσαμε υπέροχα. Και με το καλαμπούρι μας και με τη γκρίνια μας και με τους τσακωμούς μας και με τις . . . αφ’ υψηλού αναλύσεις μας.
Βέβαια δεν σώσαμε τον κόσμο. Αλλά σίγουρα δεν τον κάναμε χειρότερο.
Κάτι είναι κι αυτό στις μέρες μας. Να είστε όλοι καλά και καλές διακοπές.
Φιλικά
Ευθύλογος