Γράφει ο ΣΗΚΑΤΓεννήθηκαν γυναίκες, αλλά απαρνήθηκαν το δικαίωμα στην αγάπη και τη μητρότητα για να ζήσουν σαν άνδρες. Οι συμπατριώτες τους τις σέβονται και τους αποδίδουν τον σεβασμό που ορίζει η αρχαία αλβανική παράδοση εδώ και αιώνες. Πλέον, οι ορκισμένες παρθένες της Αλβανίας συγκλονίζουν με το απολύτως ανδρικό παρουσιαστικό τους μόνον όσους ξένους τις συναντούν και μαθαίνουν ότι πρόκειται για γυναίκες που έβαλαν το φύλο τους στο περιθώριο για να αποκτήσουν ανδρικά δι έχουν συνηθίσει...
Οι γυναίκες-άνδρες δεν έχουν υποβληθεί σε επέμβαση αλλαγής φύλου. Ισως μάλιστα εκεί στα βουνά όπου ζουν να μη γνωρίζει κανείς ότι υπάρχουν τέτοιου είδους εγχειρήσεις. Ορκίζονται ότι θα παραμείνουν παρθένες μέχρι να πεθάνουν μπροστά στους πρεσβύτερους του χωριού τους. Κόβουν κοντά τα μαλλιά, ντύνονται μόνο με ανδρικά ρούχα και ασκούν ανδρικά επαγγέλματα. Δεν απομακρύνονται σχεδόν ποτέ από την οικογένεια και φροντίζουν για όλους.
Στην πλειονότητά τους επιλέγουν αυτήν τη μοίρα είτε για να αντικαταστήσουν έναν εκλιπόντα άνδρα από την οικογένεια είτε για να αποφύγουν κάποιο ανεπιθύμητο προξενιό χωρίς να ντροπιάσουν την οικογένεια ή τον γαμπρό είτε απλώς γιατί θέλουν να είναι ανεξάρτητες. Η απόφασή τους γίνεται σεβαστή και ουδείς μπορεί να την αγνοήσει. Θέμα καταπάτησης του όρκου δεν τίθεται, αφού κάτι τέτοιο θα έπρεπε να τιμωρηθεί με θάνατο.
Επιπλέον, η κοινωνία δεν θα αποδεχόταν ποτέ μια επίορκο παρθένα ως γυναίκα.Η αρχαία αλβανική παράδοση άρχισε να γίνεται γνωστή από την Αλβανίδα δημοσιογράφο και συγγραφέα Ελβίρα Ντόνες. Η 48χρονη Ντόνες έμαθε για τις ορκισμένες παρθένες όταν ήταν φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων την περίοδο της δικτατορίας του Ενβέρ Χότζα. Εντυπωσιάστηκε τόσο, που άρχισε να ψάχνει γι’ αυτές παντού. Το 1988, όταν δούλευε ως δημοσιογράφος στην κρατική ττηλεόραση, αποφάσισε να ασχοληθεί περαιτέρω με το θέμα. Αλλά το καθεστώς απαγόρευε τις επισκέψεις στη Βόρεια Αλβανία και έτσι ανέβαλε τα σχέδιά της μέχρι που αποσκίρτησε και μετακόμισε στην ιταλόφωνη Ελβετία.
Από την έρευνά της έχει προκύψει ότι στην Αλβανία σήμερα δεν υπάρχουν περισσότερες από 30 - 40 ορκισμένες παρθένες, ενώ φαίνεται πως η παράδοση υπήρχε επίσης στις ορεινές περιοχές της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και του Κοσσυφοπεδίου. Σε ντοκιμαντέρ που γύρισε η Ντόνες μίλησε με κάποιες από αυτές. «Τις βρήκα εξαιρετικά γοητευτικές. Δεν έβγαζαν πικρία. Είναι τόσο συμφιλιωμένες με τον ρόλο τους» δήλωσε η Αλβανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας, συμπληρώνοντας πως ορισμένες παραδέχονται ότι θυσίασαν πολλά για να ζήσουν σαν άνδρες
