Άρχισες να πίνεις για να ξεχάσεις, να ξεχαστείς, να μεταφερθείς σε έναν άλλο κόσμο, καλύτερο. Λες κι οι ευθύνες θα εξαφανιστούν, τα προβλήματα θα λυθούν κι οι πληγές θα κλείσουν. Κι αυτές οι πληγές πονάνε τόσο που πίνεις κι είναι λες και τις γλείφεις για λίγο κι αυτές αναζωπυρώνονται κι επιστρέφουν ακόμα πιο δυνατές.
Πίνεις για να ξεχάσεις, λες σε όλους. Μα πίνεις και θυμάσαι μαζί κι όλα εκείνα που νόμιζες πως δε θυμόσουνα πια. Ασήμαντες λεπτομέρειες μες στο μεθύσι σου φαντάζουν κλειδιά σημαντικά. Το πρώτο φιλί, η πρώτη σας νύκτα, ο πρώτος καβγάς, το πρώτο τριαντάφυλλο, το πρώτο δώρο, εκείνα τα μηνύματα τ' ασήμαντα μα τ’ αρκετά να σε κολλήσουν για ώρες πότε στην οθόνη του κινητού σου, πότε του υπολογιστή.
Θυμάσαι ακόμα εκείνο το χαμόγελο που δημιουργούσαν εκείνα τα μάτια. Σου λείπει, το θυμάσαι και κάθε που συνειδητοποιείς πόσο απομακρυσμένο μοιάζει, μία ή πολλές γουλιές αλκοόλ στο υπενθυμίζουν και τα κάνουν όλα πιο έντονα.
Και τα λάθη σου; Μέσα στην τρέλα σου, μέσα στο μεθύσι σου φτύνεις στον εαυτό σου για τα λάθη σου. Μα το μυαλό σου είναι πιο ανίκανο από ποτέ να μπορέσει να συνειδητοποιήσει τι είναι λάθος, να ξεχωρίσει τις επιλογές και κυρίως να σου δώσει μια λύση. Κι αν είναι όλα εναντίον σου, όλα αυτά πάνε ένα βήμα παραπέρα κι όλα εναντίον σου και πάλι. Δε σκέφτεσαι καθαρά κι όλα σαν καλοκαιρινή ομίχλη προσπαθούν μάταια να μπουν σε σειρά στο μπερδεμένο σου μυαλό. Κι όσες ευθύνες κι αν σου αναλογούν, πίνοντας σου αναλογούν κι άλλες.
Ο άλλος κόσμος που λέγαμε, μόνο καλύτερος δεν είναι. Όσα σε πόνεσαν, όσα σε έσκισαν, επιτελούν το έργο τους σε επανάληψη και μάλιστα επιτυχημένα. Κι ο απολογισμός, ένας άνθρωπος αδύναμος, άβουλος, έρμαιο του παρελθόντος του κι ανίκανος να ονειρευτεί το μέλλον του. Γιατί αν μια φορά είχες δίκαιο, το να το ξέρεις καλά εσύ και να το αποφασίσεις μέσα σου, αρκεί. Εσύ κι ο όμορφος, ο καθ’ όλα καθαρά εαυτός σου στοιχηματίζετε για την ευτυχία σας για όλα εκείνα τα όμορφα που κάποιος σου στέρησε μα κάποιος άλλος αξίζει να τα δει. Ε όλα αυτά το ποτό στα στερεί, στερείς από εσένα όσα αξίζεις.
Δεν ξεχνάς. Πρώτα γιατί μέσα σου δεν ξέχασες, δεν ξεπέρασες και δεν αποφάσισες ακόμη να προχωρήσεις. Όσα σε πέθαναν, περνούν σαν ταινία από μπροστά σου κι εσύ πέφτεις ξανά, με τη διαφορά ότι εσύ το επέλεξες αυτήν τη φορά.
Σκέψου για λίγο μόνο πως ο κόσμος προχωρά κι εσύ μένεις πίσω απαξιώνοντας κάθε ευκαιρία που πιθανόν βρίσκεται μπροστά σου. Κι όσα κι αν σου έκαναν, να ‘ναι μόνο καλά. Μα εσύ καλύτερα, καθαρός και με μυαλό υγιές και πιο γοητευτικό από ποτέ. Κι άσε το ποτό αποκλειστικό σύντροφο στα κέφια σου, στα γέλια σου, στην ανάσα σου!
pillowfights.gr