Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Είναι γεγονός ότι οι κρίσεις γεννάνε
ευκαιρίες.
Το γεγονός αποδεικνύεται από τα διάφορα
μικρομάγαζα που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια κυρίως σε ορόφους (για ευνόητους
λόγους) και με εκατομμύρια διαφημιστικά που τα βρίσκουμε τακτικά ακόμα και στα
παρπρίζ των αυτοκινήτων να διαλαλούν τις «αγαθές» τους προθέσεις να
διευκολύνουν κατόχους χρυσών κοσμημάτων παρέχοντας ρευστότητα με την αγορά των
κοσμημάτων σε «ικανοποιητικές τιμές», στις «καλύτερες της αγοράς», «σε τιμές
κοσμήματος και όχι χρυσού» και δεν
συμμαζεύεται.
Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις οι
πολίτες πιεζόμενοι από τις ανάγκες της καθημερινότητας, πέφτουν θύματα
εξαπάτησης καθώς, δίνοντας σε κάποια από αυτά τα «μαγαζιά» τα τιμαλφή τους,
παίρνουν σε χρήματα μόλις το 10% με 30% της αξίας τους.
Βέβαια όταν ο άλλος βρίσκεται σε......
απελπιστική κατάσταση είναι εύκολο να μεταβληθεί σε θύμα στα νύχια αυτών των
κορακιών νέας ράτσας που βρήκαν ευκαιρία να εκδηλώσουν τα αδηφάγα ένστικτά τους
και να κάνουν περιουσίες.
Όμως, πέρα από τη νομιμότητα της
λειτουργίας που παρέχει η αστυνομία με την χορήγηση της άδειας λειτουργίας
βασιζόμενη στο ποινικό μητρώο του ενδιαφερομένου και η εφορία την έναρξη
επιτηδεύματος όπως έχει αναφερθεί σχετικά, υπάρχει και ένα άλλο ερώτημα που θα
πρέπει να απαντηθεί μάλλον από τους παραπάνω φορείς.
Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των
επιτηδευματιών αυτών; Και από ποιον ελέγχονται ως προς την νομιμότητα των
συναλλαγών που κάνουν;;
Καθημερινά το αστυνομικό δελτίο καταγράφει εκατοντάδες διαρρήξεις με
λείες μετρητά και κοσμήματα. Αυτά τα κοσμήματα που απαλλοτριώνονται παράνομα
που καταλήγουν;;
Είναι σίγουρο ότι δεν καταλήγουν σ αυτά
τα «μαγαζάκια» για να τύχουν την ανάλογη «επεξεργασία» και να οδεύσουν σε
συγκεκριμένους προορισμούς συνήθως παράνομα όπως συχνά αποδεικνύεται;;
Τα προσκομιζόμενα κοσμήματα διακινούνται
με νόμιμα παραστατικά; Με υπεύθυνη δήλωση για τη νομιμότητα κατοχής;; Με
φωτογράφισή τους και αρχειοθέτησή τους με πλήρη στοιχεία του κομιστή για ενδεχόμενο έλεγχο που
θα πρέπει να γίνεται τακτικά από την αστυνομία και το υπουργείο οικονομικών;;
Ή στο χαμαιτυπείο αυτό που ζούμε και
θέλει να εμφανίζεται ως κράτος μπορούν να δρουν ανενόχλητοι με την στήριξη και
ανοχή του υπουργείου προστασίας του αλλοδαπού πολίτη όλοι οι παράνομοι λαθραίοι
ή μη, σαλταδόροι, τσαντάκηδες, μπουκαδόροι, και κάθε λογής μπουμπούκια που
έρχονται εδώ στη «γη της επαγγελίας» των παρανόμων για να κάνουν την τύχη
τους;;
Κάθε φορά που βλέπω στα κανάλια τη
γνωστή διαφήμιση κάποιου «Λεοντόκαρδου» που στην αρχή της κρίσης ξεκίνησε με
ένα κατάστημα στην Αθήνα και τώρα διαφημίζει τα καταστήματά του σε κάθε πόλη
της Ελλάδας, δεν μπορώ να μη κάνω «πονηρές» σκέψεις.