Ο «κύκλος» που έκλεισε και το μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας(2)

 
Του Πέτρου Τρουπιώτη
Ο κύκλος του ΠΑΣΟΚ, έκλεισε. Ο κύκλος ποιου και κυρίως πως μπορεί να ανοίξει τώρα.
Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, πρέπει αρχικά να δούμε αν υπάρχει αυτή την στιγμή ο πολιτικός χώρος που «κάλυψε» το ΠΑΣΟΚ από την μεταπολίτευση .
Και η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι θετική
Ο πολίτικος χώρος της λεγόμενης «κεντροαριστεράς" υπάρχει. Υπάρχει και μπορεί να συγκροτηθεί και πάλι, αλλά σε νέες, «καθαρές |» βάσεις.
Ας δούμε τα πράγματα ψύχραιμα κα....ι καθαρά.
Ο χώρος που το πολιτικό ΠΑΣΟΚ , προσπάθησε και έτυχε να καλύψει τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του, ήταν αυτός της παλαιάς Ένωσης Κέντρου και ιδιαίτερα του πιο «προοδευτικού» κομματιού του.
Και παράλληλα προσέγγισε νέα στρώματα που ριζοσπαστικοποιηθηκαν τα χρόνια της δικτατορίας αλλά και τα επόμενα όταν οι αλλαγές στην κοινωνική σύνθεση ήταν νομοτελειακές.
Την εποχή που η τότε ΝΔ δεν κατάλαβε τι άλλαζε στην κοινωνία.
Αυτή τον πολιτικό χώρο μπόρεσε να «συγκροτήσει» ο Α Παπανδρέου σε ένα κόμμα με μεγάλες διαφορές και αντιφάσεις στο εσωτερικό του.
Αντιφάσεις , που ο ίδιος ήξερε πώς να χειρίζεται μια και ήταν «μαέστρος» της τακτικής και των χειρισμών.
Μάλιστα βλέποντας και την τάση στην κοινωνία , να θεώρει ότι χαρακτηρίζεται «αριστερό» ως προοδευτικό υπερέβαλλε και αυτός στο συγκεκριμένο κομμάτι-κατεύθυνση.
Τα επόμενα χρόνια ο Α Παπανδρέου κατάφερε «να φέρει στα μέτρα του» όλο αυτό τον χώρο και κυρίως από την ώρα που ανέλαβε την εξουσία να τον κάνει να «ωριμάσει» και να βρεθεί στο κέντρο της πολίτικής ζωής.
Κάλυψε δηλαδή έναν χώρο που στην Ευρώπη ονομάζεται σοσιαλδημοκρατικός, μόνον που εδώ θέλουμε να τον ονομάζουμε«κεντροαριστερό» , αφού η λέξη αριστερά , θεωρείται αυτομάτως ότι δημιουργεί «προοδευτικό πρόσημο».
Όπως και να έχουν τα πράγματα πάντως αυτός ο χώρος, ο Σοσιαλδημοκρατικός κατά τα πρότυπα της Δυτικής Ευρώπης,όχι μόνον υπήρξε ισχυρός αλλά υπάρχει και τώρα.
Είναι πραγματικότητα , βέβαια ότι τα τελευταία χρόνια , μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων αυτού του χώρου τον εγκατέλειψε , εξαιτίας κυρίως των κακών επιλογών της ηγεσίας του.
Και βρέθηκε να ψηφίζει άλλους πολιτικούς σχηματισμούς , όχι γιατί πολιτικά-ιδεολογικά βρέθηκε κοντά τους, αλλά γιατί απλώς ήθελε να «τιμωρήσει»το ΠΑΣΟΚ.
Ψήφισε με βάση την οργή,το μισός .
Ψήφισε κατά των προσώπων που κυριάρχησαν για δεκαετίες στην πολιτική ζωή και οδήγησαν την χωρά στην οικονομική καταστροφή.
Όμως είναι σαφές επίσης ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ων ψηφοφόρων αυτών , δεν «έφυγε» από τον συγκεκριμένο χώρο. Ούτε έγινε «δεξιό» αν ψήφισε ΝΔ, ούτε «ναζιστικό» αν ψήφισε Χρυσή Αυγή, ούτε βέβαια αγκάλιασε την ακραία λογική του Σύριζα .
Ψήφισε για να τιμωρήσει αυτούς που φταίνε για την κατάσταση , τους οποίους όμως στήριζε τόσα χρόνια με την ψήφο του.
Αυτός ο κόσμος λοιπόν, είναι σαφές, ότι όσο η οργή, το μισός , ο θυμός αρχίζει να καταλαγιάζει, όσο αντιλαμβάνεται ορισμένα ζητήματα , όσο βλέπει πιο ψύχραιμα τα γεγονότα, όσο συνηθίζει τα νέα δεδομένα,αρχίζει και μετρά τα πράγματα με αλλά κριτήρια. Με διαφορετικά, πιο ψύχραιμα ,πιο πραγματιστικά. Και κυρίως με βάσει μια λογική του μέλλοντος για τους ίδιους και τα παΐδια τους.
Και η λογική αυτή, είναι σαφές ότι κινείται κοντά στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας.
Χρειάζονται όμως να κάνουν πολλά πράγματα, αντισυμβατικά και μάλιστα γρήγορα όσοι θελήσουν να «καλύψουν» τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Γι αυτά αύριο.