Του Πέτρου Τρουπιώτη
Η αντιμετώπιση της καθημερινότητας, δηλαδή των προβλημάτων
που αντιμετωπίζουν κάθε μέρα οι πολίτες της χωράς είναι ένα ζήτημα που δεν φαίνεται
να απασχολεί την μεγάλη πλειοψηφία των πολίτικων που ¨διοικούν» αυτή την χωρά τις
τελευταίες δεκαετίες.
Και βέβαια , όταν πού υπουργοί και οι βουλευτές
δεν ασχολούνται με το «πεζό» αυτό θέμα , δηλαδή τα προβλήματα που κάθε μέρα αντιμετωπίζει
ο μέσος πολίτης, είτε στην δουλεία του, είτε στον δρόμο, είτε στις συναλλαγές
του με το....... δημόσιο ( από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο δηλαδή), είναι βέβαιο , ότι
με αυτά τα προβλήματα δεν ασχολούνται ούτε οι «πιο κάτω σκάλες της εξουσίας», ήτοι διοικητές και υποδιοικητές
οργανισμών και νοσοκομείων, πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι ΔΕΚΟ, δήμαρχοι
και αντιδήμαρχοι, πρόεδροι δημοτικών
επιχειρήσεων κ.α.
Και με την μέθοδο που
υπάρχει στην χώρα, ο από κάτω να μην κάνει ποτέ κάτι που δεν κάνει ο από πάνω
του, όπως καταλαβαίνεται ούτε ο κρατικός μηχανισμός ασχολείται με τέτοια « πεζά»
ζητήματα.
Και αυτό σημαίνει
εν τέλει , ότι εμείς οι πολίτες είμαστε που πληρώνουμε την νύφη. Γιατί τα καθημερινά
προβλήματα είναι πολύ πιο άμεσα για ολους εμάς. Γιατί αυτά τα μικρά ζητήματα , ταλαιπωρούν
εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε μέρα, κάθε στιγμή.
Και βέβαια, οι σχεδιασμοί για το μέλλον, τα μεγάλα οράματα
και τα μεγάλα έργα που θα βελτιώσουν την ζωή μας τις επόμενες δεκαετίες και τις
επόμενες γενιές, είναι αναγκαία. Και κάποιος πρέπει να τα προγραμματίζει, να τα
σχεδιάζει.
Κάποιος όμως θα πρέπει
να ασχολείται και με την διαχείριση της καθημερινότητας, με τα προβλήματα του σήμερα
, με το να κάνει καλύτερη την ζωή του πολίτη ΤΩΡΑ.
Και δυστυχώς αυτό το τώρα
δεν υπάρχει ως λογική στην ελληνική πολιτική ζωή, ούτε στην ελληνική διοίκηση ,
ούτε γενικότερα στους μηχανισμούς του κράτους.
Εξάλλου υπάρχουν πολιτικοί
και κρατικοί παράγοντες που θεωρούν μειωτικό, το λένε κιόλας, να ασχολούσουν με
τα μικρά, τα «πεζά», τα καθημερινά.
Κι αυτό την στιγμή
που οι περισσότερες ελληνικές κυβερνήσεις απέτυχαν και έπεσαν , από την μη διαχείριση
της καθημερινότητας. Γιατί δεν θέλησαν να λύσουν τα προβλήματα των πολιτών, τα μικρά,
τα καθημερινά.
Γιατί δεν είχαν καμία
αίσθηση της λέξης αποτέλεσμα και της εννοίας αποτελεσματικότητα. Και δεν έχουν ακόμα…
Αν όμως όλοι αυτοί
οι μεγαλόσχημους που ασχολούνται με τα ..οράματα του μέλλοντος , μπορούσαν να ακούσουν
τι λένε οι πολίτες όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα μικρά καθημερινά εμπόδια, τότε
ίσως καταλάβαιναν γιατί δεν ξαναβγαίνουν βουλευτές, γιατί η κυβέρνηση τους χάνει
ψήφους, γιατί τελικά είναι ανυπόληπτοι.
Αν για παράδειγμα κάποιος
από του; δίφορους «αρμοδίους», του υπουργείου μεταφορών, του ΜΕΤΡΟ-ΗΣΑΠ, του Δήμου
Ηρακλείου Α, η δεν ξέρω ποιος άλλος ( πχ κάποιος βουλευτής) διέσχιζε την διάβαση
του Ήλεκτρου σταθμού στο Ηράκλειο Αττικής, τους τελευταίους μήνες θα άκουγε τα όχι
και τόσο κολακευτικά σχόλια χιλιάδων επιβατών γιατί οι κυλιόμενες σκάλες είναι ακίνητες
εβδομάδες τώρα. Και κανεις δεν ασχολείται να κάνει κάτι. Και κανεις δεν δίνει
μια εξήγηση.
Αναρωτιέμαι , αν
κανεις από αυτούς του , όπως αποδεικνύεται< ανευθυνουπευθυνους, άκουγε μια αξιοπρεπή γιαγιά που αγωνιζόταν να ανέβει
τις σκάλες να δηλώνει πως «αν οι κυλιόμενες
σκάλες ήταν στην Βουλή θα είχαν φτιαχτεί την επόμενη», θα ντρεπόταν καθόλου..
Θα καταλάβαινε πόσο έξαλλοι
είναι οι πολίτες με τους πολιτικούς που δεν ασχολούνται με τα μικρά προβλήματα τους.
Με τους πολιτικούς που έχουν οδηγήσει όλο το κρατικό σύστημα να μην λάβει τα καθημερινά
προβλήματα..
Θα καταλάβαινε για ο κόσμος
πια όχι μόνον τους θεώρει αναξιόπιστους αλλά έχει περάσει και στο στάδιο της αδιαφορίας
γι αυτούς;
ptroupiotis@yahoo.gr