Υπάρχουν φίλοι ( ιδεολογικοί η άλλοι) στην διεθνή πολιτική;

Του Πέτρου  Τρουπιώτη
 
             
                  Όσοι δεν έχουν ακόμα αντιληφτεί ότι στην διεθνή σκηνή, πολιτική ( και βεβαίως  οικονομική) τα πράγματα κινούνται μόνον με βάσει τα συμφέροντα τα οποία  εναλλάσσονται και μάλιστα πιθανόν πολύ συχνά, είναι σαφές ότι δεν έχουν αντιλήφθη την πραγματικότητα, ζουν σε ένα άλλο κόσμο, πλασμένο από τους ιδίους.
 Αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές και οι αποφάσεις τους, αφού δεν στηρίζονται σε πραγματικά δεδομένα , δεν μπορούν να είναι σωστές και δεν μπορούν να είναι και εφαρμόσιμες.
 Αλλά παράλληλα , είναι βέβαιο ότι θα.......... εκπλήσσονται όταν ακούν δηλώσεις που δεν θα περίμεναν ποτέ να ακούσουν.
 Αυτό δηλαδή που έπαθαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ( η που θα πρέπει να έπαθαν για την ακρίβεια) ακούγοντας την κ Τσιμέρ, Πρόεδρο της ομάδας της αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο να δηλώνει στο ελληνικό κοινοβούλιο, κατά την διάρκεια της Διάσκεψης των Πρόεδρων της Ευρωβουλής στην Αθήνα.
Να δηλώνει, περίπου αυτό που λέει εδώ και χρόνια σε ολους τους τόνους και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών ο κ Σοιμπλε, ότι συνεχίστε τα μέτρα και μετά θα μπορούμε να ζητήσουμε μέτρα υπέρ σας.
 Δηλαδή, στην ουσία η Γερμανίδα αριστερή πολίτικός, είπε ευθέως ότι η Ελλάδα, θα πρέπει να προχωρήσει στην εφαρμογή των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί και μετά θα ζητήσουμε μετρά για να σας βοηθήσουμε.
 Και τα στελέχη του Σύριζα θα έπρεπε να εξοργιστούν από μια τέτοια δήλωση , κυρίως γιατί όταν ο κ Σόιμπλε λέει κάτι παρόμοιο, εξανίσταται και του «σέρνουν τα εξ άμαχης»…
  Όσοι πάντως θυμούνται και μελετούν τα δεδομένα θα ήξεραν ότι η συγκεκριμένη Γερμανίδα πολίτικος, ανήκει στο αριστερό κόμμα της Γερμανίας Die Linke, κόμμα που καταψήφισε στην Γερμανική Βουλή , την οικονομική βοήθεια προς την χώρα μας.
  Δεν θέλω να μείνω εδώ στα «αντικανονικά» ( ας τα χαρακτηρίσω έτσι) σχόλια της Γερμανίδας πολίτικου που κάτω προφανώς από την πίεση των συντρόφων της του Σύριζα και προσπαθώντας να  πει ότι δεν εννοούσε όσα έλεγε η κάτι τέτοιο, επιτεθεί σε Έλληνα πολιτικό.
 Θέλω να μείνω στην ουσία. Και η ουσία είναι πολύ απλή. Οι ξένοι πολιτικοί, ασχέτως του πως αυτοχαρακτηρίζονται πολιτικά, του σε ποιο σημείο του πολίτικού φάσματος τοποθετούν τον εαυτό τους , κινούνται σε δυο άξονες.
 Ο πρώτος , σε σχέση με την ελληνική κρίση, έχει να κάνει με το ότι «όλα πρέπει να αλλάξουν στην Ελλάδα», με ότι σημαίνει αυτό.
 Και ο δεύτερος άξονας έχει να κάνει με την γενική  αντίληψη των πολίτικών ανά τον κόσμο. Ότι η αντίληψη κινείται με βάσει τα συμφέροντα και μάλιστα τα συμφέροντα της συγκεκριμένης στιγμής, της χωράς από την οποία προέρχονται η της χώρας η του οργανισμού τον οποίο εκπροσωπούν.
 Και όμως κάποιοι  εδώ στην Ελλάδα, ακόμα θεωρούν ότι υπάρχουν συμμαχίες «ιστορικές» ανάμεσα σε κράτη που ισχύουν πάντα και για τα πάντα, ή και συμμαχίες ιδεολογικού χαρακτήρα που μπορούν να είναι σταθερές και σίγουρες.
 Μόνον που παραμένοντας σε τέτοιες « παλαιολιθικές», πολιτικά, απόψεις, δεν είναι δυνατόν ούτε να δούμε την πραγματικότητα , ούτε να κάνουμε τις κατάλληλες συμμαχίες και συμφωνίες , ούτε βεβαίως να πάμε μπροστά.
 Θα κυνηγάμε πάντα φαντάσματα , ξένους μηχανισμούς και χίμαιρες.
 Όπως κάναμε πολλά χρόνια , γιατί εκτός των άλλων αυτό μας βόλευε. Μας αθώωνε ως πολίτες από τις ευθύνες μας.
 Ας θυμηθούμε την φράση που υπάρχει αναρτημένη στην σχολή διπλωματών του αμερικανού υπουργείου Εξωτερικών και υπενθυμίζει στους διπλωμάτες το πώς πρέπει να κινούνται στην καριέρα τους :
 «Δεν υπάρχουν φίλοι. Μόνον συμφέροντα»….
ptroupiotis@yahoo.gr