Υγεία – Παιδεία, οι βασικοί πυλώνες του κοινωνικού κράτους και πώς μπορούν να γκρεμιστούν μέσα σε λίγους μήνες. Αυτό το έργο ανεβαίνει προσφάτως στην ελληνική κοινωνία και, δυστυχώς, σε πολλά ημιτελή επεισόδια..
Κλειστά πανεπιστήμια, ανύπαρκτη πρωτοβάθμια περίθαλψη, γραφικοί πολιτικοί και πανεπιστημιακοί που προσπαθούν να εξηγήσουν τα ανεξήγητα… Ακατάλληλοι άνθρωποι σε νευραλγικές θέσεις που κρατούν σε ομηρία μεγάλες κοινωνικές ομάδες, γιατί αδυνατούν να δώσουν μια ..........
λύση.
Εγκλωβισμένοι άλλοτε στο «θορυβώδες εγώ» τους, άλλοτε σε μια αδικαιολόγητη «εξισορροπητική διάθεση», με στόχο να μην αναλάβουν κανένα πολιτικό κόστος.
Ακόμη και αν ανοίξουν σήμερα ή αύριο τα δύο μεγάλα ιδρύματα, Καποδιστριακό και Πολυτεχνείο, το εξάμηνο έχει επί της ουσίας χαθεί. Το ακαδημαϊκό έτος θα ολοκληρωθεί απλώς διεκπαιρεωτικά και οι σπουδαστές θα διδαχθούν «τσάτρα- πάτρα» κάποια βασική ύλη, προκειμένου να δώσουν την εξεταστική.
Μετά από χρόνια θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τον σκληρό ανταγωνισμό στην αδυσώπητη αγορά εργασίας και τα πτυχία κάποιων άλλων, «τυχερότερων» ή και «ευπορότερων» από την Ευρώπη και την Αμερική θα μετράνε περισσότερο, γιατί όλη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει ανεπανόρθωτο πλήγμα και στην ίδια την εικόνα των δύο ιδρυμάτων.
Σε φιάσκο αποδεικνύεται και η περιβόητη μεταρρύθμιση στη Υγεία.. Ο υπουργός Υγείας, περισσότερο με την επικοινωνιακή του τακτική και λιγότερο με τον μεταρρυθμιστικό του οίστρο που επιδεικνύει πάντα στην υπερβολή του, κατάφερε να έχει απέναντί του και τους γιατρούς – νοσηλευτές και την κοινωνία.
Ακόμη και η απόφαση για διακοπή των συμβάσεων ορισμένων γιατρών του ΕΟΠΥΥ που το πρωί απεργούν και το απόγευμα δέχονται στα ιατρεία τους συμβεβλημένους με τον οργανισμό ασφαλισμένους, δεν μπόρεσε να κερδίσει επικοινωνιακά γιατί «καπελώθηκε» από τις άγονες από τηλεοράσεως αντιπαραθέσεις του Αδώνιδος με συνδικαλιστές του ιατρικού κλάδου που τους ρωτούσε αν είναι με το ΠΑΜΕ ή την Ανταρσύα…..
Στις ελληνικές καλένδες και αυτή η μεταρρύθμιση, αναλώθηκε στις διαθεσιμότητες των γιατρών και δεν πήγε ούτε ένα βήμα παρακάτω για το Εθνικό Σύστημα Υγείας που θα έπρεπε να έχουμε..
Εδώ και δεκαετίες ακούμε βαρύγδουπες ανακοινώσεις για ριζικές μεταρρυθμίσεις στην υγεία και την παιδεία που θα διαμορφώσουν άλλη εικόνα στην ελληνική κοινωνία.
Ήμουνα νια και δεν γέρασα, βεβαίως, αλλά αυτό το «σουηδικό μοντέλο» έχει χαραχθεί βαθιά στο υποσυνείδητο και συνειδητό μου… Τα χρόνια πέρασαν και η περιβόη