Το αντιρατσιστικό ν/σ θα φέρει τη φίμωση ιδεών και των διαφορετικών φωνών;

 Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης


“Τι μέτρα θα πάρετε κύριε πρωθυπουργέ κατά της ρητορική του μίσους»;  είχε ρωτήσει μία κοπελιά τον Γιώργο Παπανδρέου ως πρωθυπουργό στις δόξες του, σε μια διαδικτυακή του συνομιλία με παρέα νέων. «Τόλμησα» τότε να σχολιάσω σε ένα site: «οι νέοι μελανοχίτωνες καταφθάνουν μεταλλαγμένοι! Είναι παγκοσμιοποιημένοι, καλλιεργημένοι, ανθρωπιστές, αντικρατιστές, αντιρατσιστές, αντιεθνικιστές και μονομερείς υπερασπιστές του.....
εαυτού τους και των μειονοτήτων (πάντα κοινωνικών, ποτέ εθνικών). Αναγνωρίζουν στον εαυτό τους το δικαίωμα να γίνουν λογοκριτές των αντιγνωμούντων».
Ακουσα ως είθισται τα εξ’ αμάξης από τους θιασώτες των αντιρατσιστικών νομοσχεδίων. Ο ΓΑΠ δεν πρόλαβε να το ψηφίσει – είναι γεγονός ότι οι υπουργοί του ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικοί στο να μην καταστρατηγήσουν το δικαίωμα της ελευθερίας στην έκφραση. Η παρούσα κυβέρνηση, βοηθούσης και της συγκυρίας με την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, το κατέθεσε την  Παρασκευή στο γενικό Λογιστήριο του κράτους. Φυσικά το ν/σ δεν είναι «αυτοφυές». Προσαρμόζεται στην απόφαση πλαίσιο 2008 της Ε.Ε. για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Κώδικα.
Το τόσο αρεστό  στην προοδευτική ελίτ ν/σ, μεταξύ άλλων, προβλέπει ότι θα τιμωρείται με φυλάκιση ή χρηματική ποινή «όποιος προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος κατά προσώπου ‘η ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική καταγωγή, τον γενετήσιο προσανατολισμό και τη σωματική ακεραιότητα».
Επίσης, με τις ίδιες ποινές τιμωρείται και «όποιος με πρόθεση δημόσια και με οποιονδήποτε τρόπο (π.χ. προφορικά, δια του Τύπου ή του Διαδικτύου), εγκωμιάζει, επιδοκιμάζει, αρνείται κακόβουλα τη σημασία των εγκλημάτων γενοκτονίας ή κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου, καθώς και του Ολοκαυτώματος και του ναζισμού, με τρόπο που μπορεί να υποκινήσει βία ή μίσος ή να ενέχει απειλητικό ή προσβλητικό χαρακτήρα κατά ομάδας προσώπων» κλπ κλπ. (σ.σ. δική μου η υπογράμμιση)
Να θυμίσουμε ότι με ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο, τον περίφημο νόμο Γκεισό , στη  Γαλλία, καταδικάστηκε ο γάλλος ιστορικός και Φιλόσοφος  Ροζέ Γκαροντύ, επειδή έκανε το έγκλημα να αμφισβητήσει το ολοκαύτωμα – και μάλιστα όχι αυτό καθ΄ εαυτό, αλλά το μέγεθός του, θεωρώντας ότι υπερεκτιμήθη ο αριθμός των θυμάτων. Το ότι ο Γκαροντύ έκανε σφάλμα, είναι προφανές. Το ότι καταδικάστηκε για ένα σφάλμα γνώμης, είναι το προβληματικό.
Στο εξής στην δημόσια συζήτηση, στην επιστημονική έρευνα, στην ιστοριογραφία, στην επιφυλλιδογραφία, θα ελλοχεύει ο κίνδυνος να επιπέσει η δαμόκλειος σπάθη σε όποιον η προσωπική του γνώμη αποκλίνει από τα κοινώς και θεσμικώς αποδεκτά για τις γενοκτονίες και  τα προσδιορισμένα ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Υποτίθεται ότι ο Ποινικός Κώδικας είναι επαρκής για να καταδικάσει τις έκνομες πράξεις που στρέφονται κατά των κάθε είδους μειονοτήτων. Ουδεμία εγγύηση υπάρχει ότι δεν θα αποτελέσει το πλαίσιο για κάποια αυριανή επιχείρηση φίμωσης ιδεών οι οποίες δεν θα είναι αρεστές σε κάποια δυσανεκτική προς την ελευθερία έκφρασης, εξουσία.  Πολύ εύκολα η εφαρμογή του νόμου μπορεί να ξεφύγει από τον ρατσισμό και να περιλάβει στις τάξεις της εκείνους που σκέπτονται διαφορετικά!
Ηδη η Ε.Ε. θέτει σε ίδια μοίρα τον Φασισμό και τον Σταλινισμό – και κατ’ επέκταση τον Κομμουνισμό. Η αρμόδια επίτροπος αποκάλυψε πως έχουν αυξηθεί τα κονδύλια που διατίθενται για εκδηλώσεις στις οποίες καταδικάζονται ακραίες θεωρίες όπως του Φασισμού και του Κομμουνισμού, ενώ την ίδια στιγμή σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης απαγορεύεται η ύπαρξη Κομμουνιστικών κομμάτων, επειδή λέει προάγουν εγκλήματα ταξικού και κοινωνικού μίσους!
Το νόμο τον αποδέχεται ευμενώς η αυτοπροσδιοριζόμενη ως προοδευτική ελίτ. Πώς θα αντιδράσει αύριο αν κάποιοι  εργαζόμενοι καταδικαστούν επειδή απλώς διακηρύσσουν ότι πρέπει να πάρουν από τα αφεντικά ό, τι τους ανήκει, ή κατά το παράδειγμα του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εάν κάποια πολιτική ομάδα …δώσει ραντεβού στα  «γουναράδικα»;
Δεν θα αντιμετωπίσουν τη νέμεση του νόμου ως προτρέποντες το κοινωνικό μίσος;