Όσο πιο πολύ απαξιώνεται ένα κοινοβούλιο, τόσο πιο εύκολα
χειραγωγείται. Αυτό επιθυμούν όσοι αρκούνται στην τυπική νομιμοποίηση από τη
Βουλή συγκεκριμένων πράξεών τους, που βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον και
εξυπηρετούν τους δικούς τους, αδιαφανείς, το λιγότερο, σκοπούς.
Στη λογική αυτή εντάσσονται δυο απαράδεκτες, από κάθε άποψη,
κυβερνητικές ενέργειες.
1.
Με πρόσχημα ότι καλύπτονται για το.....
αδίκημα της απιστίας
οι τραπεζίτες που δανειοδότησαν κόμματα, η κυβέρνηση «πέρασε» από τη Βουλή
διάταξη, με την οποία καλύπτονται, όπως προκύπτει από στοιχεία εισαγγελικών
αρχών, εκκρεμείς, ενώπιον της Δικαιοσύνης, υποθέσεις απιστίας τραπεζιτών για
δάνεια «σε Ν.Π.Δ.Δ. ή Ι.Δ. του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται
από το νόμο», όπως ορίζεται.
Κανένας, όμως,
νόμος, που «οριοθετεί τον ευρύτερο
δημόσιο τομέα» (ν.1256/82, ν.1892/90 κ.ά.), δεν περιλαμβάνει τα
κόμματα. Ποιοι, λοιπόν, και γιατί «αμνηστεύονται»;
2.
Με κυβερνητική τροπολογία, που κατατέθηκε με κλειστή,
ουσιαστικά, τη Βουλή, για νομοσχέδιο που θα συζητηθεί αύριο Δευτέρα,
επιχειρείται το «πάγωμα» του ελέγχου της περιουσιακής κατάστασης όσων διετέλεσαν
Πρωθυπουργοί, υπουργοί, αρχηγοί κομμάτων, κ.ά., αναδρομικώς από το 1974 μέχρι
το 2012, όπως αποφάσισε η Βουλή πέρυσι το Μάρτιο, λίγο πριν διαλυθεί,
ψηφίζοντας ομοφώνως το νόμο 4065/12, ύστερα από διακομματική πρόταση νόμου, που
είχα την πρωτοβουλία να καταθέσω, προσυπογραφόμενη και από 74 άλλους βουλευτές.
Ο νόμος αυτός
προβλέπει εγγυήσεις διαφάνειας και μέτρα που εξασφαλίζουν να περιέλθουν στο
δημόσιο όσα περιουσιακά στοιχεία βρίσκονται εντός ή εκτός της
χώρας και δεν δηλώθηκαν από τους ελεγχόμενους. Προς τούτο προβλέπονται άρση
απορρήτου και υπηρεσιακής ή επαγγελματικής εχεμύθειας και οποιουδήποτε άλλου
λόγου θα παρεμπόδιζε τον έλεγχο σε βάθος κάθε περίπτωσης.
Η φασιστική
θεωρία «όλοι ίδιοι είναι», ήλθε η ώρα να αποδομηθεί. Αύριο η Βουλή, θ’
απαντήσει, ελπίζω, καταλλήλως σε όσους επιθυμούν την απαξίωσή της, αποδεχόμενη
τροπολογία που κατέθεσα εμπροθέσμως, για την κατάργηση, από τότε που ίσχυσε, της
διάταξης για την απιστία τραπεζιτών και απορρίπτοντας την κυβερνητική
τροπολογία για «πάγωμα» του νόμου
4065/12 και του αναδρομικού ελέγχου, που προβλέπει.